در دنیای کنونی برند یکی از مولفه های مهم و موثر در توسعه تجارت و بازارهای دنیا محسوب می شود و شاخص مهمی در زمینه ارزش گذاری محصولات ارائه شده به شمار می رود. به عبارت دیگر برندها مجموعه ای از تصاویر و ایده های خاص یک تولید کننده را به نمایش می گذارند و بدین وسیله ماهیت آن سازمان و محصول یا خدماتش را به مخاطب معرفی می کنند.
امروزه به دلیل اهمیت این موضوع سازمان ها، شرکت ها و مجموعه های تجاری کوچک و بزرگ برای حضور جدی در عرصه بازارهای داخلی و خارجی و نیز به منظور پایدار سازی تجارت خود، نسبت به داشتن برندهای شناخته شده اهتمام ویژه ای دارند. با نگاهی به آمارهای جهانی منتشر شده در این زمینه هم مشخص است که رقابت جدی میان برندهای بزرگ و مشهور دنیا برای حفظ ارزش اقتصادی خود و میزان مخاطبشان برقرار است. اتفاقی که بر برنامه ریزی، سرمایه گذاری و مطالعات تخصصی برای حفظ وضعیت مطلوب شان دلالت دارد.
در عرصه صنایع خلاق و فرهنگی به دلیل ماهیت ویژه ای که دارند، مقوله برند از اهمیت والایی برخوردار است. چراکه ارائه ایده ها و طرح های نو در قالب خدمات و محصولات مختلف در عرصه جهانی که رقابت های بسیار شدیدی در آن حاکم است، وجود برندهای قدرتمند و با ارزش اقتصادی بالا تاثیر بسزایی بر رشد و توسعه این حوزه دارد. حال در کشورهایی که مانند ایران که از ظرفیت بالایی در زمینه محصولات و خدمات خلاق و فرهنگی برخوردار است و به عنوان یکی از مراکز اصلی دنیا در این زمینه به شمار می رود، داشتن برندهای شناخته شده واجد اهمیت بسیار بالایی است.
تردیدی نیست که شکل گیری برندهای صنایع دستی ایران و رشد و توسعه آنها در بازارهای داخلی و خارجی مقوله ای مهم است که در مسیر تجاری سازی پایدار این هنر صنعت بومی باید به آن اهتمام ورزید. حال باید افزود که شناخت عوامل موثر بر برند سازی در صنایع دستی و توجه به چالش های این فرآیند، در موفقیت این کار تعیین کننده است.
صنایع دستی به نسبت تنوع تولیدات و بدیع بودن آنها، ظرفیت بسیار بالایی برای رونق بخشیدن به اقتصاد و بازار هنر در ایران داشته و از آن می توان به عنوان نیرو محرکه اقتصاد خلاق یاد کرد. عرصه ای که به راحتی می تواند، اشتغال و چالش های مرتبط با آن را به نحو مطلوب برطرف سازد. اما با توجه به توضیحات پیشین، صنایع دستی و هنرهای سنتی ایران برای اینکه در بازار داخلی و بازارهای بین المللی بتوانند جایگاه اقتصادی و ارزش مالی متناسب با خود را داشته باشد، به برندهایی نیاز دارد. برندهایی که بتواند متناسب با بدیع بودن محصولات از حیث هنری و فرهنگی، در زمینه ارزش اقتصادی هم آنها را به موقعیتی ممتاز برساند. موقعیتی که بسیاری از کشورهای به کمک رسانه های و ابزارهای تبلیغاتی نوین در حال خلق آن هستند، در حالی که این ظرفیت در فرهنگ و هنر ایران به طور بالقوه وجود دارد و می توان با به فعلیت رساندن آنها حرکتی جدی به سوی توسعه پایدار و حل مشکلات اشتغال و اقتصاد آغاز کرد.
*پژوهشگر هنر و مدرس دانشگاه و مشاور معاونت صنایع ستی و هنرهای سنتی
انتهای پیام /*