دربسیاری از باورها چنین به نظر می رسد که هر جاسخن از فرهنگ به میان می آید , باید بعد اقتصادی موضوع کنار گذاشته شود اما در صنعت گردشگری تنها با به کار بردن لفظ گردشگری فرهنگی , دلیلی برای جدایی این مقوله از انتفاع و مسایل اقتصادی وجود ندارد .گردشگری فرهنگی و به طور کلی , صنعت گردشگری علاوه براین که یک امر روحی روانی و فرهنگی به شمار می رود , متناسب با سیستم های مختلف و وجود یا ایجاد عوامل جذب گردشگری , یک فعالیت اقتصادی سود آور نیز بوده و امروزه سومین صنعت پردرآمد جهان محسوب می شود . در این میان گردشگری فرهنگی که به علت گستردگی و ظرافت خویش آمیخته با باورهای گردشگری است می تواند ضمن در آمد زایی بسیار بالا در توسعه فرهنگی ایجاد صلح بین الملل – که خود از لحاظ آسایش بشر و ابعاد اقتصادی آن قابل بررسی و قابل توجه است – در آموزش دوره های مختلف مورد توجه سیستم های آموزشی , استادان و دست اندرکاران قرار گیرد .
از سوی دیگر در دنیای امروز چه در کشورهای توسعه یافته و چه در کشورهای درحال رشد , بزرگ ترین امتیاز برای هر صنعت سازمان و فردی , داشتن تفکر و خلاقیت برای کار آفرینی است . تفکر کارآفرینی موجب اشتغال زایی و در نهایت رفع بیکاری و کاهش
ناهنجاری های اجتماعی می شود .
تفکر کارآفرینی کلید رشد و توسعه اقتصادی هر کشور شناخته شده است . در سال های گذشته دولت های کشورهای مختلف به طور جدی به تشویق تفکر کار آفرینی پرداخته اند چرا که ارتقای کشور و رشد ملت در گرو کار اشتغال و بهره وری نهفته است . یکی از شاخه های موثر در اشتغال زایی صنعت گردشگری ,گردشگری فرهنگی است چرا که گردشگران علاقه مند به فرهنگ ملل , خود دارای فرهنگ های مختلف , سلایق و خصوصیاتی هستند که کشور میزبان باید برای ارایه خدمات گردشگری و معرفی فرهنگ خود به گونه ای خود را با فرهنگ مهمان مطابقت دهد که جذابیت , حلاوت و اصالت فرهنگ خود را بصورت واقعی , کامل و هنرمندانه به گردشگری علاقمند منتقل کند . هیچگاه نمی توان برای رسیدن به این مقصود با تعداد معدودی از افراد جامعه به این سمت حرکت کرد . بلکه باید آموزش های عمومی در جامعه توسط استادان , رسانه های عمومی , ارگان ها , سازمان و وزارتخانه های مرتبط صورت پذیرد .
علاوه بر آموزش های عمومی ضرورت دارد جوانان علاقمند زیادی را تحت آموزش های تخصصی قرار داده و به دلیل ظرافت , نظم , گستردگی و فنون روان شناختی و جامعه شناسی این رشته که قبلا هم اشاره شد باید کشور از یک استراتژ تعریف شده دقیق مبتنی بر یک مدیریت علمی , به روز و پویا در این زمینه برخوردار باشد .
همچنین انواع گردشگری در جهان را ببینیدبه دلیل تعدد شاخه های این رشته , افراد زیادی از اقشار جامعه به خصوص جوانان تحصیل کرده و علاقه مند در سطح کشور جذب شده و در حقیقت گام بزرگی در جهت تحقق تفکر کار آفرینی و اشتغال زایی برداشته خواهد شد. مزیت های گردشگری فرهنگی را می توان در موارد زیر خلاصه کرد : ترویج فرهنگ محلی: گردشگری فرهنگی به معرفی و ترویج فرهنگ، هنر، آداب و رسوم محلی یک کشور کمک میکند. این امر باعث توسعه صنایع مرتبط با تولید هنر و صنایع دستی میشود و مشاغل محلی را حمایت میکند. ایجاد اشتغال: صنعت گردشگری فرهنگی موجب ایجاد اشتغال در بخشهای مختلف میشود. این اشتغالات شامل تورگاییها، راهنمایان محلی، هنرمندان، مترجمان و متخصصان فرهنگی میشوند. تبادل فرهنگی: گردشگران فرهنگی از کشورهای مختلف به کشور میزبان سفر میکنند. این تبادل فرهنگی میتواند فرصتی برای تبادل ایدهها، دانش و تجارب فرهنگی باشد. افزایش درآمد ملی: توریستهای فرهنگی علاوه بر هزینههای خود، به تجارتهای محلی، رستورانها، هتلها و خدمات مرتبط با گردشگری سرمایه گذاری میکنند که افزایش درآمد ملی را دارای تأثیر میکند. تقویت ارتباطات بینالمللی: گردشگری فرهنگی ارتباطات بینالمللی را تقویت میکند و به تبادل فرهنگی و دیپلماسی فرهنگی کمک میکند. ترویج توسعه پایدار: گردشگری فرهنگی به توسعه پایدار مناطق مختلف کمک میکند و نگرش به حفاظت از میراثهای فرهنگی و محیط زیست را ترویج میدهد. این نقشهای گردشگری فرهنگی نه تنها به اقتصاد کشورها کمک میکند بلکه به افزایش تبادل فرهنگی و توسعه بینالمللی نیز کمک میکند. منبع :کتاب کاربرد اقلیم در طرح توسعه صنعت توریسم ص 42