اگرچه ونیز و کشور ایتالیا از این صنعت به بهترین شکل استفاده می‌کنند و درآمد مناسبی از این راه کسب می‌کنند، اما شلوغی بیش از حد و عدم رعایت قوانین محلی توسط گردشگرها منجر به درسرهای بزرگی برای افراد ساکن در این شهر و مقامات محلی شده است. در این مطلب به بخشی از مشکلات این شهر زیبا خواهیم پرداخت.
ونیز و رفتار گردشگران
پائولا مار، به عنوان مسئول گردشگری این شهر، معتقد است که کار او در این شهر بسیار سخت است و کسانی که به این شهر مسافرت می‌کنند بین نیازهای خود و حقوق افراد اهمیت چندانی قائل نیستند. طبق عقیده وی، مردم محلی شهر ونیز از رفتار گردشگران، شلوغی شهر، و همچنین رفتار آژانس‌های مسافرتی خشمگین هستند و اعلام کرده‌اند که در بیشتر موارد رفتار گردشگران زندگی آنها را مختل کرده است.
پائولا مار در ماه اخیر موفق شده است که شهر ونیز را در لیست شهرهای در معرض خطر یونسکو قرار دهد و آن را به جمع شهرهایی مانند حلب، دمشق و وین اضافه کند. شهرهای حلب و دمشق از شهرهای جنگ زده سوریه به شمار می‌روند و دلایل توریستی و شلوغی نیز برای افزودن وین به این لیست وجود دارد، اما مشکلات مردم و رفتار گردشگران باعث شده است که وی با این اهرم موافقت یونسکو را برای در معرض خطر بودن ونیز جلب کند.
ونیز و حجم بالای گردشگران
طبق آخرین آمار رسمی یونسکو، تعداد گردشگرانی که روزانه در تابستان وارد شهر ونیز می‌شوند، بیش از تعداد ساکنین این شهر است (این شهر در حالی روزانه ۶۰ هزار بازدیدکننده دارد، که ساکنین این شهر ۵۵ هزار نفر هستند). این تعداد بازدیدکننده منجر به شلوغی بالای شهر و بالا بودن موج تبلیغات در آن شود. در ضمن وجود افراد تبلیغ کننده کشتی، فضاهای اقامتی و جاهای تفریحی بسیار آزاردهنده شده است.
پائولا در مورد موقعیت جغرافیایی شهر ونیز نیز اظهار نظر کرده است. وی معتقد است که این موقعیت جغرافیایی نقطه قوت این شهر به شمار می‌رود. طبق نقشه جغرافیایی، شهر ونیز تنها یک ساعت از دریاچه گاردا فاصله دارد، ۹۰ دقیقه از کورتینا، و دوساعت تا ریمینی راه دارد. همین موضوع باعث دسترسی بهتر به این ونیز و تمایل بیشتر گردشگران به این شهر شده است.
وی اعلام کرده است: وقتی باران می‌آید، مردم از سواحل دریای آدریاتیک صندلی خود را برمی‌دارند و به ونیز می‌آیند، هنگامی که تعطیلات شروع می‌شود، به ونیز می‌آیند، هنگامی که قصد طی کردن روزهای خود را دارند به ونیز می‌آیند، از طرف دیگر نیز آزانس‌های مسافرتی نیز تورهای خود را در این شهر برگزار می‌کنند و یک سنت هم در ونیز هزینه نمی‌کنند.
به عقیده پائولا، یکی دیگر از مشکلاتی که مسئولین و افراد محلی شهر ونیز را آزار می‌دهد، دیدگاهی است که گردشگران نسبت به این شهر دارند. آنها این شهر را به مانند یک ساحل می‌بینند که می‌توانند غذای خود را در کانال‌های شهر یا میدان سنت مارک بخورند، با توجه به اینکه همیشه در حال قایق سواری هستند، آنها اغلب با لباس شنا وارد شهر می‌شوند. این موارد باعث شده است که در بیشتر نقاط شهر به تابلوهای تذکردهنده برخورد کنیم و از جریمه‌های مالی برای آنها استفاده شود.
اما مقامات شهری با وجود اینکه تمایل دارند میزان گردشگران شهر را در همین محدوده حفظ کنند، اما قصد دارند برخی قوانین شهری را تغییر دهند و محدودیت مالیاتی بیشتری برای آنها وضع کنند. پائولا در مورد محدودیت گردشگران در ونیز نیز هشدار داده است و معتقد است که نمی‌توان مانع ورود گردشگران به ونیز شد. همچنین تغییر میزان مالیات تابع نظر دولت می‌باشد و مقامات کشوری باید در این مورد نظر دهند. وی معتقد است که این قوانین دست آنها را برای اعمال فشار بر گردشگران و مدیران آژانس‌های مسافرتی بسته است و باید راه مناسبی برای اعمال قوانین بر گردشگران پیدا کنند.
از طرفی دیگر شلوغی نیز یکی از مشکلات شهر ونیز عنوان شده است که پائولا از آن به عنوان یک جنگ یاد می‌کند. وی معتقد است شلوغی شهر به حدی بالاست که افراد حق توقف بر روی پل‌های شهر ندارند. به عقیده وی به جای استفاده از قوانین مالیاتی می‌توان از راه‌های جایگزین برای جلوگیری از هرج و مرج استفاده کرد. استفاده از راه‌های تشویقی، برنامه‌های تبلیغاتی و تلویزیونی و اطلاع رسانی عمومی می‌توانند راه‌هایی باشند که مقامات شهری باید از آنها استفاده کنند.
اگرچه هنوز هم نسبت به رفتار گردشگران و فرهنگ آنان در شهر ونیز مشکلاتی وجود دارد، اما این شهر هنوز هم یکی از بهترین مکان‌های مسافرتی دنیا به شمار می‌رود که حجم عظیمی از گردشگران را به خود جذب می‌کند.