دنیای این روزهای ما، شاید دنیای چندان شادی برای آدم بزرگ‌ها نباشد. اتفاق‌های ناخوشایندی که در گوشه گوشه جهان می‌افتد، دائماً کام ما را تلخ می‌کند. اما کودکان فارغ از دنیای آدم بزرگترها به دنبال زیبایی های دنیای خود هستند. کودکان بسیار پر جنب و جوش و شاد هستند و با ساده ترین چیزها این شادی را تکمیل می کنند.
آنچه که پیداست کودکان آسیب‌پذیرترین گروه در هر جامعه هستند هرچند که دنیای بسیار قشنگی دارند. چه بسا که توجه نکردن به کودکان به علت مشکلات اقتصادی و کاستن بودجه‌هایی شرایط زندگی و حیات کودکان را برایشان دشوار و آن را خدشه‌دار می‌سازد.
البته باید به این امر هم آگاه بود که نیاز کودکان تنها مالی نیست و خیلی وقت‌ها کودکان به لحاظ عاطفی و روحی ضربه می‌خورند. کوچک‌اند، ولی آرزوهای بزرگ دارند. اگر از ما که بزرگترها بپرسند چه آرزویی دارید، بی‌شک آرزوی برگشتن به روزهای پاک و بی‌غل و غش کودکیمان را داریم.
بنابراین بین آرزوی ما و کودکان خیلی فرق است و آن اینکه شاید آن‌ها بالاخره روزی به آرزویشان برسند، ولی آرزوی ما بعید و دست نیافتنی است.
شرایط و محیطی که کودک در آن زندگی می کند اگر از سطح رفاه بالایی برخوردار باشد ، کودک را به برآورده شدن و یا به ثمر نشستن آرزوهای تخیل گونه امیدوار می سازد و ذائقه اش اقناع خواهد شد که قطعا برآورده شدن آرزوهای کودکانه می تواند در ترسیم آینده آن کودک موثر واقع شود و بتواند مسیرهای پیشرفت را یکی پس از دیگری بپیماید و در نهایت انسانی مسئولیت پذیر و در عین حال مفید به حال جامعه باشد.
اما در طرف دیگر قصه آرزوهای کودکانه هم ناملایماتی وجود دارد که اگر امکانات لازم برای برآورده شدن این آرزوها فراهم نشود چه بسا که مسیر سنگلاخی کودکان معصوم را دچار سردرگمی کرده و بجای نوشیدن شهد نشاط و سرزندگی ،کودک گرفتار یاس و افسردگی بشود که بدون تردید این شرایط در آینده ناروشن وی و جامعه ای که در آن زیست می کند موثر خواهد شد و تاثیرات منفی به بار خواهد آورد.
البته ناگفته نماند که در میان دنیای روشن و تاریک آرزوهای کودکانه نیز هم دنیای سومی متصور است که برخی کودکان با چشیدن طعم نداری در دوران کودکی آبدیده خواهند شد و چه بسا که در آینده به انسان هایی شایسته و نیک تبدیل شوند که بتوانند نقش هدایت گری را در جامعه بعهده گیرند که البته در این ره سوم شمارش اندک است.
ولی آنچه که میتوان از این مقال کوتاه نتیجه گرفت این هست که برآورده شدن آرزوهای نیک کودکانه قطعا به داشتن جامعه ای بانشاط و پویا کمک خواهد کرد تا چرخ های توسعه و بالندگی در حوزه های مختلف براحتی بچرخد و کارها بر مدار درست پایه ریزی شود.
به گفته یک روانشناس ، بازی، دنیای کودکان است و اگر ما می‌خواهیم به عنوان والدین به دنیای کودکان پل بزنیم راهی جز همراهی با آنان نخواهیم داشت.
نورگلدی یزدانی با اشاره به اینکه کودکان از طریق بازی، بسیاری از رفتارها همچون تعامل اجتماعی را یاد می‌گیرند، افزود: خودمحوری کودک با بازی حل می‌شود و این بدان معناست که وقتی کودک با گروه بازی می‌کند یاد می‌گیرد که غیر از خودش نظر دیگران هم هست.
اما حرکت حسن شیروانی عکاس مجرب ایرنا ،که در سفری چند روزه به مناطق دورافتاده دو استان کرمان و سیستان و بلوچستان با تحمل رنج سفر مستند عکس زیبایی را از آرزوهای کودکانه در قالب تصویر به نمایش عموم گذاشته که در نوع خود اثرگذاری خاصی چه در داخل و چه خارج از کشور به دنبال داشته و نگاه حمایتی دوستداران جامعه کودکان را به سمت و سوی این قشر معطوف ساخته قابل تحسین و ستودنی است.
عکاس در این مجموعه از کودکان جنوب استان کرمان و سیستان و بلوچستان خواسته است تا با زبان بدن آرزوی خود را نشان بدهند.
نکته جالبی که از این تصاویر خلق شده به اذهان متبادر می شود این هست که در دنیای نداری هم می توان آرزوهای بلند و مقدسی داشت که واگویه های کودکانی که مورد سئوال قرار گرفته اند، بخوبی این موضوع را نشان می دهد.
یلدا ۱۶ ساله اهل روستای «بوئینگ» از توابع بخش جازموریان در جنوب استان کرمان آرزو دارد تا یک هدفون داشته باشد تا بتواند در طول روز موسیقی مورد علاقه خود را گوش کند.
امیر محمد ۱۲ ساله اهل بخش جازموریان در جنوب استان کرمان آرزو دارد تا روزی خواننده شود و در تلویزیون ترانه بخواند و خواننده معروفی بشود.
معصومه ۱۳ ساله اهل روستایی از توابع شهرستان کهنوج در استان کرمان آرزو دارد که روزی دوربین عکاسی داشته باشد و پس از آموزش بتواند ضمن عکاسی از مناظر روستای خود به دیگر کودکان روستا هم عکاسی را آموزش بدهد.
دانیال ۹ ساله اهل روستای «بوئینگ» از توابع بخش جازموریان در جنوب استان کرمان به بیماری پروانه ای مبتلا است.وی آرزو دارد تا سوار هواپیما شده و برای مدوا نزد دکتری برود که خیلی از روستای او فاصله دارد.
شهاب ۱۴ ساله اهل روستایی در اطراف شهرستان چابهار در استان سیستان و بلوچستان آرزو دارد که فوتبالیست شده و باشگاه های بزرگ با او قرارداد ببندند تا او بتواند با اولین پول قراردادش برای مادرش خانه بخرد و هر روز به خانواده اش را به رستوران ببرد.
مسعود ۱۲ اهل روستایی در اطراف شهرستان چابهار در استان سیستان و بلوچستان آرزو دارد که روزی بسکتبالیست شود.
رامین ۱۵ ساله در روستایی اطراف شهرستان چابهار در جنوب استان سیستان و بلوچستان آرزو دارد تا روزی هنر پیشه شود و در فیلم های پلیسی بازی کند و با مردم عکس یادگاری بگیرد.
نظیر ۱۲ ساله اهل بندرکنارک در استان سیستان و بلوچستان آرزو دارد که روزی نوازنده گیتار شود. ولی نزدیکترین آموزشگاه موسیقی با او ۷۰۰ کیلومتر فاصله دارد.
نوید ۱۵ ساله اهل روستای «پارک بشیر» در بندرکنارک در استان سیستان و بلوچستان آرزو دارد که روزی نوازنده سه تار شود. اما خانه نوید تا نزدیکترین آموزشگاه موسیقی ۶۱۳ کیلومتر فاصله دارد.
محمود ۱۱ ساله اهل روستایی در اطراف شهرستان چابهار در استان سیستان و بلوچستان آرزو دارد که مسابقات موتور کراس را از نزدیک تماشا کند و روزی بتواند در این مسابقات شرکت کند.
ستار ۱۸ ساله و اهل روستای «نهضت آباد» از توابع شهرستان کهنوج در استان کرمان آرزو دارد که روزی بتواند ویولون بنوازد. ولی نزدیکترین آموزشگاه موسیقی با او ۴۵۰ کیلومتر فاصله دارد.
مدیر مرکز کرمان شناسیو رئیس بنیاد ایران شناسی شعبه کرمان پیرامون عکس و عکاسی و تاثیرات شگرفی که این هنر بر روند تاریخی بشر گذاشته می گوید: اگر بگوییم عکس عمری به درازای زندگی انسان در روی این کره خاکی دارد ، سخنی به گزاف نگفته ایم ، زیرا انسان ابتدایی ، آن گاه که عکس ماه را در آب می دید ، شگفت زده از خودش می پرسید که ؛” چگونه این روشنگر آسمانی نشین ، به این خاکدان درامده ودر آب افتاده ” و زمانی که پیش می رفت تا این عکس زیبا را در آغوش بگیرد ، تصویر خویش را در آب می دید و بر مجهولاتش اضافه می شد.
سید محمد علی گلاب زاده افزود: انسان از گذرگاه پارینه سنگی و نوسنگی آرام ارام گذشت ، دنیای ناآگاهب و ناتوانی را پشت سرگذاشت ، از روزگار ساحل نشینی و روستایی قدمی فراتر گذاشت و درهای تمدن ، یکی پس از دیگری به رویش گشوده شد ، اما همواره بر تحقق این آرمان پای می فشرد که چگونه می توان تصویرهای زیبا و دوست داشتنی را از نگاهی گذرا ، بهزمانی گسترده تر و ماندگار تبدیل کرد؟.
گلاب زاده پیرامون مستند عکس آرزوهایکودکانه که توسط عکاس خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا ) تهیه شده گفت : اینجا در حقیقت عکس ها به زیور آرزوها آرسته شده و تصویرگر آمال کودکانه ای است که شمیم خوش مهربانی و عطر دلپذیر سادگی را در این دست نوشته می پراکند و به جامعه بخصوص کودکان دارا و ندار هدیه می دهد.