صنایع دستی و میراث فرهنگی یک جامعه در واقع هویت و گذشته یک جامعه را بازگو می کند و خیلی از کشورها از طریق همین آثار به جا مانده از قرون و سال های گذشته، به سبک زندگی، فرهنگ، اقتصاد و ارزش های آن جامعه پی می برند.
این هنر صنعت جدا از این دستاوردها، سبب رونق اقتصاد و اشتغال جامعه نیز می شود.
خیلی از جوامع گذشته و حتی جوامع کنونی با رونق این صنایع، آمار بیکاری خود را کاهش دادند و کم شدن بیکاری یعنی کاهش خیلی از آسیب های اجتماعی از جمله فقر است.
همین حالا خیلی از صنایع دستی بخاطر برخی بی توجهی ها نابود شده یا درحال نابودی است.
نابودی هر یک از این صنایع به معنی از بین رفتن بخشی از فرهنگ و سنت یک منطقه است در حالیکه جدا از این مساله، نابودی صنایع دستی تاثیر منفی در میزان اشتغال جامعه خواهد گذاشت.
معیشت خانوارهای این جوامع معمولا از راه تولید صنایع دستی تامین می شود. این هنر صنعت مزیت های فراوانی برای جامعه به همراه دارد که یکی از این مزیت ها تهیه آسان مواد اولیه آن است یعنی معمولا مواد اولیه خیلی از این صنایع در داخل همان محل قابل دسترسی است.
آموزش سبک تولید این صنایع نیز معمولا نسل به نسل انتقال می یابد که از این لحاظ نیز مشکلی در تشکیل این کلاس ها وجود ندارد.
اما نکته ای که پس از تولید این صنایع اهمیت پیدا می کند، بازار فروش این صنایع است.
هر چند در سال های اخیر بازارچه ها و نمایشگاه هایی برای این صنایع در برخی نقاط کشور از جمله پایتخت برپا شده اما به نظر می رسد هنوز توجه کافی هم از نظر توجه به این صنایع در ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی و هم معرفی و شناسایی بیشتر این هنر صنعت ها در جامعه انجام نگرفته است.
خیلی از این نمایشگاه ها و بازارچه ها می توانند محل گردهمایی تولیدکنندگان این صنایع و افراد جویای کار باشد که می تواند این کلاس ها در همان محل یا مکان های دیگر تشکیل شود که منافع آن به همه طرف ها برسد.
برای مثال مدرسان این کلاس ها می توانند استادان و تولیدکنندگان این صنایع باشند که از این راه می توانند به درآمدهای خود بیافزایند و مزیت دیگر این کلاس ها نیز می تواند ایجاد کار و اشتغال برای فراگیران باشد.
همین حالا خیلی از صنایع دستی در حال فراموشی است که یکی از دلایل آن تمایل نداشتن فرزند خانواده به ادامه راه پدر خود است که این عامل می تواند همان انتقال نسل به نسل شیوه تولید این وسایل را قطع کند از این رو تشکیل چنین کلاس هایی می تواند تا حدود زیادی این صنایع را از خطر نابودی حفظ کند.
نوروز فصل گردشگری و مسافرت است و در خیلی از مناطق می توان نمایشگاه های صنایع دستی را با چنین ویژگی هایی برپا کرد.
این گونه نمایشگاه ها و بازارچه ها می تواند محل کارآفرینی و آموزش باشد یعنی تولیدکنندگان در کنار فروش و منفعت مالی فروش تولیدات خود می توانند آموزش هم بدهند و منفعت آن را هم نصیب خود بکنند و بیکاران نیز با کسب آموزش به اشتغال و کارآفرینی برسند.
تشکیل چنین بازارچه ها و نمایشگاه هایی نیازمند تبلیغات و اطلاع رسانی بیشتر است. شوربختانه برخی از این نمایشگاه ها با وجود علاقه زیاد مردم برای بازدید از آن، با اطلاع رسانی مناسب همراه نیست.
نگارنده قبل از نوروز برپایی یکی از این نمایشگاه ها را در یکی از مناطق تهران شاهد بود که حتی با تبلیغ مناسب همان محل برپایی نیز همراه نبوده در حالیکه مردم زیادی خواهان بازدید از آن بودند.
همین نمایشگاه اوایل اسفند برپا شد اما بلافاصله بخاطر مشکلات نامعلوم تعطیل شد و پس از دو هفته دوباره فعالیت خود را از سر گرفت این تعطیلی و سپس از سرگیری فعالیت و نبود تبلیغات کافی، می تواند صدمه های زیادی به غرفه داران و تولیدکنندگان این صنایع وارد کند.
مساله دیگر نیز هزینه اجاره این مکان است. این مکان متعلق به شهرداری بوده و بهرحال یکی از دستگاه هایی که می تواند در کارآفرینی و اشتغال جامعه موثر باشد شهرداری است. غرفه های این نمایشگاه را می توان با قیمت های ارزان به تولیدکنندگان واگذار کرد تا در رونق کارآفرینی و اشتغال جامعه موثر باشد.
اشتغال و رفع بیکاری امروز از مسایل مهم جامعه ما است و هر کس و هر دستگاهی که بتواند دراین زمینه قدمی بردارد نباید از آن دریغ کند به ویژه دستگاه های خدماتی کشور که از آنها انتظار بیشتری در این زمینه وجود دارد.
* خبرنگار ایرنا
فراهنگ ** ۱۵۶۹ ** ۱۰۷۱
انتهای پیام /*