در بخشی از این گزارش آمده است: فضاهای شهری به عنوان عنصری از ساخت فضایی شهر و دربرگیرنده روابط اجتماعی – فرهنگی شهرهاست که مکان ایجاد روابط فرهنگی بر مبنای ارزش ها و هنجارهای مشترک را مهیا می سازد.
« حفظ حیات اجتماعی » در حیاط شهرهای امروزی وابسته و مرتبط با حضور فعالانه انسان ها در محیط شهری و برقراری سطوح مختلف و متنوعی از تعاملات اجتماعی است بنابراین لزوم پرداختن به فضاهای شهری جهت کاهش تنش های اجتماعی از طریق افزایش تعاملات ‘چهره به چهره’ بیش از پیش احساس می شود.
یکی از فضاهای جمعی که می تواند نقش حائز اهمیتی در ارتقاء فعالیت های اجتماعی – فرهنگی جامعه ایفا کند، پیاده راه است.
حرکت عابر پیاده در پیاده راه ها، به واسطه طراحی مناسب، موجب افزایش ادراک محیط شهری، ارتقاء هویت و احساس تعلق به محیط می شود. از آنجایی که محورهای گردشگری- فرهنگی جاذب عابر پیاده اند و رونق آنها به تجمع عابر پیاده بستگی دارد لذا فرضیه چنین مطرح می شود که با ایجاد یک پیاده راه گردشگری – فرهنگی و ارتقاء ابعاد کالبدی، بصری، عملکردی، اداراک محیطی آن به احیای ارزش های اجتماعی و ایجاد سرزندگی و جذب گردشگر در محور خیابان دارائی نائل آمد.
طراحی این محور با رویکرد گردشگری – فرهنگی با ایجاد مجموعه ای از فضاهای باز شهری در ارتباط با پتانسیل های تاریخی، گردشگری و فرهنگی موجود می تواند ضمن ارتقا کیفیت گردشگری محور ، نقش اساسی در افزایش فعالیت های فرهنگی داشته باشد.
از اصول کلی طراحی در محور دارائی می توان به ممنوعیت ورود سواره ها به محور بجز اتومبیل های اضطراری، تقویت فضاهای فرهنگی و گردشگری، محدود کردن فعالیت تجاری های عمده و جلوگیری از گسترش آنها و تقویت تجاری های خرده، تقویت حضور گروه های سنی و جنسی مختلف، پیش بینی و طراحی فضاهای شهری مرکب و چند عملکردی و با کاربری های مختلط و … اشاره کرد.
حال در دل پایتخت گردشگری آسیا ۲۰۱۸ ، نبض خیابانی میزند که پر سر و صدا اگرچه هست اما سنگینی تاریخ و هویت مردمان شهر بر شان ههایش حالا ویترینی را ساخته که در آن اقلیم، تاریخ، فرهنگ و مدنیت به نمایش گذاشته شده است.
خیابانی که برای کاستن از « پیاده راه بوعلی » بی سامانی دستفروشان و شلوغ یهای ترافیک آهنین، حالا چند صباحی است که سنگفرش شده، اینجا می توانید زندگی، کار، سیاست، تاریخ و معماری را در یک قاب مشترک به نظاره بنشینید.
خیابانی که به واسطه قرار گرفتن در بین دو میدان معروف شهر، آرامگاه بوعلی و میدان امام از جمله خیابانهای قدیمی و تاریخی همدان است که حالا با اولویت قرار گرفتن گردشگری در توسعه استان تبدیل به یکی از نقاط مجذوب کننده برای گردشگران است.
حالا رابط و پیوند دهنده بافت « بوعلی » پیاده راه سنتی و بازارهای تاریخی همدان به نام آورترین نماد شناخته شده همدان (آرامگاه بوعلی سینا) است که می تواند علاوه بر نقش اقتصادی و اجتماعی، عامل اساسی توسعه گردشگری شهری و حضور فعال گردشگران در فضای شهری باشد.
گردشگری خیابانی همواره یکی از جاذبه های مهم استانها و به مراتبی هر کشور محسوب می شود که می تواند تنها با نام و نشان خیابانی معروف این قابلیت را ایجاد کند تا از اصلی ترین مناطق گردشگری آن منطقه به شمار رود.
خیابانهای اورکارد، دولوروسا و شانزلیزه همگی نمونه ای از فضاهای شهری هستند که امروزه به تنهایی توانسته اند عامل محرک و ترغیب کننده مسافران و گردشگران داخلی و خارجی بسیاری باشد.
همدان که حال عنوان های پرطمطراقی از پایتختی گردشگری آسیا و نخستین مرکز تجمع مادها را با خود یدک می کشد با تاریخ پرآواز های که دارد برای تمام دنیا به عنوان کهنترین شهر ایران شناخته شده است بر این اساس ظرفیت های بالفعل و بالقوه زیادی در این استان وجود دارد که می تواند گردشگرپذیر باشد.
به عنوان مثال از همین پیاده راه تازه سر برآورده در صنعت گردشگری استان می توان استفاده های مطلوب و مقرون به صرفه ای برد تا جایی که به نظر می رسد با وجود فضای پرشور رفت و آمدها می توان از کافه های بسیاری که ارائه دهنده خدمات به رهگذران باشند، از نوشیدنی و غذای گرم تا دکه ای برای چند دقیقه مطالعه یا حتی شنیدن موسیقی محلی در آن بهره برد و مسیر آرامگاه به بازار سنتی را به پرترددترین منطقه گردشگری شهر تبدیل کرد.
۱۱۸۱/۲۰۹۰
انتهای پیام /*