پرویز رستمی، روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، افزود: به حتم حمله و خسارت خرس به کندوهای عسل، زیاد است اما تاکنون شکایتی از سوی زنبوداران زنجانی خسارت دیده صورت نگرفته است که علت آن نیز می تواند کم تعداد بودن کندوهای خسارت دیده باشد.
وی یادآور شد: پارسال قریب ۱۰ مورد خسارت به تعدادی از باغات و کندوهای زنبور عسل در این استان به اداره کل حفاظت محیط زیست گزارش شد که سه مورد از خسارت های وارده تا نیمه اول سال و هفت مورد مابقی نیز مربوط به اول مهر تا ۲۲ دی ماه بود.
رستمی با تاکید بر اینکه در هر نقطه ای که کندوی عسل وجود داشته باشد احتمال حضور خرس نیز در آن محل، بسیار است، اظهار داشت: معمولا میزان خسارت وارده از سوی خرس‌ها به کشاورزان، باغداران و زنبورداران این استان چندان قابل توجه نیست و به همین خاطر نیز تعداد شکایت ها در حد پایین است.
رییس نظارت بر امور حیات وحش اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان با بیان اینکه برخی زنبورداران، کندوهای عسل را به منظور تولید عسل در نزدیک زیستگاه های خرس ها قرار می دهند که این کار درست نیست، گفت: با توجه به اینکه زیستگاه خرس‌های قهوه ای در برخی از مناطق استان نزدیک به روستاها و باغات، اراضی کشاورزی و زنبورداری ها است بنابراین به کشاورزان، باغداران و زنبورداران توصیه می شود به مراقبت‌های حفاظتی بیشتر توجه کنند.
رستمی با بیان اینکه خرس‌ها روزها در ارتفاعات به سر می برند اما با تاریک شدن هوا، به منظور یافتن غذا به مناطق پایین دست می آیند، تصریح کرد: این گونه جانوری در مواردی بسیار معدود به برخی زمین های کشاورزی و باغات محصور نشده وارد می شود که این نیز نتیجه بی توجهی کشاورزان و باغداران به توصیه ها و هشدارهای مراقبتی است.
وی به محل زیست خرس‌ها در زنجان اشاره کرد و گفت: این گونه جانوری که به رنگ قهوه‌ای است در اغلب ارتفاعات استان به خصوص در مناطق حفاظت شده سرخ آباد و انگوران، ارتفاعات شهرستان طارم و ارتفاعات منطقه شکار ممنوع خراسانلو در شهرستان ابهر و کوه‌های شمالی زنجان، زیست دارد و به طور معمول از ماهیان، خرچنگ‌ها، گیاهان و میوه درختان از جمله تمشک و محصولات کشاورزی چون انگور تغذیه می‌کند.
رستمی افزود: مدت زیادی است که حمله‌ای از سوی این جانور وحشی به انسان ها در این استان صورت نگرفته است و از سویی نیز هیچ باغدار، کشاور، زنبوردار، گردشگر طبیعت و شکارچی، صدمه ای را به این گونه جانوری وارد نیاورده‌اند که این نشان از زیست مسالمت‌آمیز و امن و آرام بودن قلمرو خرس‌ها است.
منطقه حفاظت شده سرخ آباد در شهرستان های زنجان و طارم و با مساحت ۱۲۲ هزار و ۶۱۸ هکتار از سال ۱۳۷۵ تحت حفاظت قرار گرفته و آهو، پلنگ، کل و بز، گراز، خرس قهوه ای، سمورسنگی، سنجاب زمینی، رودک، کبک دری، هوبره، عقاب، شاهین، دال، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم و اسبله، از جمله جانوران این منطقه بوده و پوشش گیاهی آن نیز شامل ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون و گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب است.
منطقه حفاظت شده انگوران نیز با مساحتی برابر با ۹۲هزار و ۲۹۷ هکتار از سال ۱۳۴۹ تحت حفاظت بوده و منطقه ای کوهستانی و تپه ماهوری در شهرستان ماهنشان است و پوشش گیاهی منطقه نیز بطور عمده از لاله واژگون، درمنه، چوبک، گون، کلاه میر حسن، لاله، شقایق، کما، مرزه، شکر تیغال، گل حسرت به همراه درختان و درختچه هایی نظیر بنه، بادام، خینجوک، شیرخشت، زرشک، گردو و سنجد تشکیل شده است.
این منطقه زیستگاهی مناسب برای قوچ و میش ارمنی و پازن است دیگر گونه های جانوری منطقه نیز شامل خرس قهوه ای، روباه معمولی، سیاه گوش، سمور سنگی، کبک دری، کبک چیل، باقرقره، سار، دال، شاه بوف، غاز خاکستری، تنجه، آنقوت، حواصیل، خوتکا، اگرت بزرگ، افعی زنجانی، لاک پشت افغانی و ماهیانی از جمله سفید رودخانه ای، سس، زرده پر، اسبله است.
منطقه شکار ممنوع فیله خاصه از توابع بخش قره پشتلو و زنجانرود در شهرستان زنجان قرار دارد که از سال ۸۶ جزو مناطق شکار ممنوع استان زنجان اعلام شد و وسعت آن ۱۱۰ هزار و ۵۳۲ هکتار بوده و گونه های درختی همانند درختان میوه و صنوبر و گونه های گیاهی همچون انواع آویشن، درمنه، انواع خانواده گندمیان و گیاهان بالشتکی و همچنین آهوی ایرانی، گراز، سمور سنگی، پرندگانی چون کبک، باقرقره، انواع پرندگان شکاری، انواع پرندگان آبزی و کنار آبزی مهاجر زمستانی و انواع خزندگان در این منطقه وجود دارد.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر که از اول آبان سال ۸۱ شکار ممنوع اعلام شده در شمال استان زنجان و دامنه جنوبی سلسله جبال البرز در شهرستان طارم واقع شده که وسعت منطقه حدود ۷۷هزارو ۸۸۵ هکتار بوده و دامنه تغییرات ارتفاع آن از ۳۰۰ تا حداکثر ۲۸۰۰ متر است و حیات وحش منطقه شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری ، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و انواع پاسری فرمها است.
منطقه شکار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاکستان (توابع قزوین) همجوار و وسعت منطقه ۷۰هزار و ۱۵۷ هکتار بوده و به دلیل داشتن آب و هوای معتدل کوهستانی و زمین های حاصلخیز از تنوع گونه‌های گیاهی و جانوری خاصی برخوردار است و بیش از ۱۳ نوع پستاندار از جمله قوچ و میش ارمنی و البرزی، آهو، پلنگ، خرس قهوه‌ای، خوک وحشی، گرگ و سیاه گوش و ۲۲ گونه از انواع پرندگان چون کرکس، قرقی، سینه سرخ ایرانی، دلیجه، سارگپه در این منطقه زیست می‌کنند.