دهم اکتبر، برابر با ۱۸ مهر، از طرف فدراسیون جهانی بهداشت روان (WFMH) به عنوان روز جهانی بهداشت روان نامگذاری شده است. این روز نخستین بار در سال ۱۹۹۲ به ابتکار فدراسیون جهانی بهداشت روان با حضور اعضای بیش از ۱۵۰ کشور جهان جشن گرفته شد. این فدراسیون هر سال برای این روز، یک شعار خاص را انتخاب می کند، برخی کشورها مثل ایران و استرالیا، یک هفته را برای آگاهی بخشی و ترویج و تاکید بر اهمیت سلامت روان، در نظر میگیرند. در ایران ۱۸ تا ۲۴ مهر به نام هفته بهداشت روان نامگذاری شده است و هدف آن ارتقاء و افزایش آگاهی و تغییر و اصلاح نگرش مردم نسبت به مسائل بهداشت روان است.
امسال فدراسیون جهانی بهداشت روان، شعار سلامت روان برای همه: سرمایه گذاری بیشتر-دسترسی بیشتر، برای همه، همه جا، را برگزیده است که به شرایط پاندمی کرونا نیز اشاره دارد.
این آخر هفته کتابها به کمک سلامت روان ما میآیند و درباره آثاری میخوانیم که با وجود داستانی بودن به ما کمک میکند، روحی آسودهتر داشته باشیم.
بازندهها در خط پایان
برای درک فقدان و گمگشتگیهای ذهنی، شاید بازخوانی خاطرات، یکی از راههای مناسب باشد اما آن چه در گذشته روی داده، واقعی است یا ساخته ذهن انسان؟
جولین بارنز در کتاب درک یک پایان، در تلاش برای توضیح این مساله است. این نویسنده کوشیده با نگاهی به رویدادهای جوانی و میانسالی یک گروه دوستی، مخاطب را به این مسیر ببرد که چگونه انسان های در ظاهر شبیه که کنار هم روزگار می گذرانند، پایانی متفاوت را رقم می زنند، تفاوتی که از روح و روان آنها سرچشمه میگیرد.
درک یک پایان، داستان یک گروه دوستی ۳ نفره از نوجوانان مدرسه است که یک غریبه به نام آدریان وارد آن و عضوی از گروه می شود، اما تفاوت تازه وارد به قدری زیاد است که اعضای دیگر گروه را آزرده می کند، در ادامه ورونیکا، دختر مورد علاقه یکی از اعضای گروه که تونی نام دارد، به تازه وارد توجه نشان می دهد و این گونه همه چیز به هم ریزد…
در ادامه و پس از سالها، نامهای به دست تونی میرسد که حاوی وصیتنامه آدریان، پس از مرگ است، یادگاریهای تونی را به ۴۰ سال پیش و به دنبال درک یک پایان میفرستد…
درک یک پایان، با نگاهی که به روابط انسانی و زندگی و مرگ دارد، در سال ۲۰۱۱ برنده جایزه بوکر شد.
جولین بارنز اهل انگلیس است و در سال ۱۹۴۶ و از پدر و مادری که هر دو آموزگار زبان فرانسه هستند، در شهر لستر به دنیا آمد. از دانشگاه آکسفورد در رشته زبانهای جدید لیسانس گرفت و مدتی در سِمت فرهنگنویس و موسسه لغتنامه آکسفورد کار کرد. بارنز در ادامه به روزنامهنگاری پرداخت و سالها سردبیر ادبی و نقدنویس نشریات گوناگون بود. از بارنز رمانهای متعددی به فارسی نیز ترجمه شده است اما در این میان کتاب درک یک پایان شهرت چشمگیری دارد.
حسن کامشاد پژوهشگر ادبی و مترجم، متولد سال ۱۳۰۴ در اصفهان، برای تدریس زبان فارسی به دانشگاه کمبریج رفت و همزمان با تدریس، تحصیلات خود را ادامه داد و مدرک دکتری ادبیات فارسی را از دانشگاه کمبریج دریافت کرد، کامشاد همچنین استاد مدعو دانشگاه کالیفرنیا بوده است.
کتاب درک یک پایان نوشته جولیان بارنز، با ترجمه حسن کامشاد، در ۲۰۶ صفحه توسط نشر نو به چاپ رسیده است.
برای تسلی گریههای نیچه
اگر هنوز به فکر استفاده از کمک روانشناسان و بهره گرفتن از روان درمانی نیفتادهاید، کتاب وقتی نیچه گریست، اثر اروین د.یالوم، این راه را برای شما روشن خواهد کرد. این اثر که به گونه ای شبیه سازی گفت و گوهای اتاق درمان یک روانشناس است، به شما کمک می کند، بدانید در اتاق درمان چه چیزی در انتظار شما خواهد بود.
وقتی نیچه گریست، روایت دیدار خیالی فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، و یوزف برویر، پزشک وینی است که رویدادهای آن در سال ۱۸۸۲ در شهر وینِ اتریش رخ میدهند. این رمان درباره رو در رویی فلسفه و روانکاوی سخن میگوید.
با این که اساس این دیدار حقیقت نداشته است، د.یالوم که خود یک روانشناس اگزیستاسیال است، حرف های نیچه را با استفاده از سخنرانی ها و کتاب های او نوشته و به نوعی، برای جواب های او سوال ساخته است. این کتاب با اشاره به روابط درمانجو و درمانگر از سویی و بررسی اختلالاتی چون وسواس فکری، به کمک مخاطب میآید و کمک میکند بهتر بیاندیشد.
اروین دیوید یالوم، متولد ۱۹۳۱ در شهر واشینگتن آمریکا، روانپزشک وجودگرا (اگزیستانسیالیست) و نویسنده است. او در سال ۱۹۶۰ از دانشگاه استنفورد مدرک دکترای روانپزشکی خود را دریافت کرد و در سال ۱۹۶۳ به استادی دانشگاه استنفورد رسید. یالوم حین تدریس در دانشگاه استنفورد الگوی روانشناسی هستیگرا یا اگزیستانسیال را پایهگذاری کرد. او تا کنون بیش از ۱۷ اثر از خود به جای گذاشته که ۹ عنوان آن داستانهای روانشناسانه است.
سپیده حبیب متولد ۱۳۴۹ در تهران، در سال ۱۳۸۱ دانشنامه تخصصی خود را در رشته روانپزشکی از دانشگاه علوم پزشکی دریافت کرده است و علاوه بر درمانگری، به پژوهش و ترجمه نیز مشغول است. سپیده حبیب آثار اروین د.یالوم را با اطلاع و اجازه مولف به فارسی ترجمه میکند و یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین افراد در معرفی روان درمانی اگزیستانسیال به مخاطبان فارسی بوده است.
کتاب وقتی نیچه گریست، نشان طلا برای بهترین رمان داستانی را از باشگاه مشترکالمنافع کالیفرنیا را کسب کرده و در ایران نیز نسخه ترجمه شده سپیده حبیب از سال ۱۳۸۵ تا کنون چاپ چهلم خود را به پایان برده است.
وقتی نیچه گریست، نوشته اروین د یالوم، با ترجمه سپیده حبیب در ۴۸۰ صفحه، توسط نشر قطره منتشر شده است.
از خودتان بپرسید چرا؟
شاید برای شما پیش آمده باشد از خود بپرسید، چرا اینجا هستید و چگونه زیسته اید، این سوالی است که جان پی استرلکی، در کتاب کافه چرا مطرح میکند. کافه چرا؟ رمانی است که نویسنده در آن به جستجوی معنای زندگی میپردازد و استرلکی با زبان ساده داستان که گاه به سوی طنز میرود، انسان را به خودشناسی تشویق میکند.
کافه چرا، قصه جان یک مدیر تبلیغاتی فعال و پر جنبوجوش است که در میانه یکی از سفرهایش در یک کافه کنار جاده برای استراحت توقف میکند. اما این یک کافه معمولی نیست. وقتی پیشخدمت منوی کافه را در اختیار او میگذارد، او علاوه بر انتخابهایی که در اغلب کافههای کنار جاده وجود دارد با سه سوال روبرو میشود:
چرا اینجا هستی؟، آیا از مرگ میترسی؟ و آیا از زندگیات راضی هستی؟ پاسخ به این سوالها مسیر زندگی قهرمان داستان را تغییر میکند.
جان استرلکی، متولد ۱۹۶۹، در آمریکا است. کتابهای او تا کنون به فروشی بیش از سه میلیون نسخهای دست یافتهاند و به ۳۳ زبان ترجمه شدهاند. استرلکی دانش آموخته رشته مدیریت از دانشگاه نورث وسترن است.
مهوش خرمیپور، مترجم این کتاب، متولد ۱۳۲۹ است و تا کنون آثار بسیاری را از زبانهای آلمانی و انگلیسی به فارسی برگردانده، او از مترجمان تخصصی آثار استرلکی به شمار میآید.
کتاب کافه چرا، نوشته جان پی استرلکی، ترجمه مهوش خرمیپور، در ۱۱۲ صفحه توسط نشر کتابسرای تندیس منتشر شده است.