“دانیل سیرور” مدیر برنامه مدیریت درگیری در مدرسه مطالعات پیشرفته بین‌المللی دانشگاه جان هاپکینز روز دوشنبه در گفت‌وگو با ایرنا افزود: با وجود امضای توافق صلح میان اسرائیل و برخی حکومت‌های عربی، روابط و همکاری در سطوح مردمی و فرهنگی هیچ‌گاه طبیعی نشده و جوهر این روابط، امنیتی و نظامی مانده است.
وی تصریح کرد: توافق بین اسرائیل و امارات متحده عربی در ظاهر آن خوب می نمایاند و به ظاهر قرار است مانع از الحاق بخش بزرگی از کرانه باختری به اسرائیل شود و روابط عادی دیپلماتیک و بین دو کشور برقرار کند. اما در دیپلماسی، جزئیات و به ویژه جزئیات اجرایی تعیین کننده است.
این استاد دانشگاه افزود: سوالات مهمی درباره این توافق هنوز بی جواب مانده است. از جمله آیا عدم الحاق کرانه باختری دائمی است یا اینکه قرار است اسرائیلی‌ها بارها و بارها از آن به عنوان تهدید برای شناسایی و به رسمیت شناخته شدن از سوی عمان ، عربستان سعودی ، بحرین و شاید قطر استفاده کنند؟
سیرور با اشاره به دستاوردهای محدود و شکننده قراردادهای سازش رژیم اشغالگر با برخی حکومت‌های عربی گفت: مصر و اردن روابط عادی دیپلماتیک با اسرائیل دارند، اما صلح میان آنها گرم و دوستانه نبوده است. همکاری‌های امنیتی میان آنها پذیرفته شده است، اما روابط اقتصادی و تجاری میان آنها هیچ‌گاه حداکثری نشد.
وی افزود: حتی سفر و رفت و آمد بین این دو کشور و اسرائیل با موانع جدی بوروکراتیک همراه است. از سوی دیگر، شکاف فرهنگی میان مردم عرب و اسرائیل تداوم یافته است.
استاد دانشگاه جان هاپکینز واشنگتن در پاسخ به زمان اعلام توافق ابوظبی و تل آویو و دلایل همگرایی میان این دو رژیم گفت: سه عامل قوی در پس عادی سازی روابط بین امارات و اسرائیل وجود دارد.
سیرور تصریح کرد: نخست، کمک‌های امنیتی اسرائیل است. امارات متحده عربی نگران تهدید اسلامگرایان بویژه کسانی که وابسته به اخوان‌المسلمین هستند، بوده و تصور من این است که اسرائیل با کمک به رژیم های خودکامه در خلیج فارس تلاش می‌کند به آنها کمک واطمینان دهد که هیچ چیزی همچون بهار عربی در آنجا تکرار نخواهد شد.
وی ادامه داد: عامل دوم، فقدان تاریخ دشمنی میان امارات متحده عربی و اسرائیل است و سوم وجود دشمن مشترک برای آنها، یعنی ایران. بدون شک اسرائیلی‌ها خواهان همکاری‌های اطلاعاتی و نظامی با امارات هستند و آماده خواهند بود تا فناوری دفاع موشکی و سایر تسلیحات با فناوری پیشرفته را به امارات متحده عربی بدهند.
رئیس جمهوری آمریکا که در سیاست خارجی دستانی خالی را دارد، در ۲۳ مرداد ماه از تماس تلفنی ولیعهد امارات متحده عربی با نخست وزیر رژیم صهیونیستی استقبال کرد و آن را دستاورد تیم خود دانست.
وی درباره توافق امارات متحده عربی و رژیم صهیونیستی هم اظهار کرد: در مدت چند هفته دیگر، مقامات امارات متحده عربی و اسرائیل برای امضای توافق به کاخ سفید خواهند آمد.
در بیانیه مشترکی که بین ترامپ، نتانیاهو و بن زاید منتشر شد از توافق به عادی سازی کامل روابط بین اسرائیل و امارات متحده عربی صحبت کرده‌اند.
همچنین این توافق را دستیابی به موفقیت دیپلماتیک “به درخواست ترامپ” دانسته‌اند و رژیم صهیونیستی هم ادعا کرده است حاکمیت بر مناطقی را که در معامله قرن ترامپ مشخص شده است را متوقف می کند.
این رژیم همچنین مدعی شده است تلاش‌های خود را در حال حاضر بر گسترش روابط با دیگر کشورهای عربی و آنچه جهان اسلام خوانده است، متمرکز خواهد کرد.