چشمه مرتضی علی دارای حفره های متعددی است که هرکدام از این حفرهها که قدمت آن به دوران ساسانیان یعنی حدود 1500 سال قبل میرسد.
مقطعی از کانالی هستند که در داخل آن بعد از چاههایی که به ارتفاع حدود 10 متر هستند
به دالان بالا میرسد،که به اتاقکهایی منتهی میشود،
قوس تونلهای بالایی خانههای گبر همانند قوسهای بناهای دوران ساسانیان است،
پس از حدود 5کیلومتر پیادهروی در داخل کال سردره و برخلاف جریان آب،
به چشمههای متعدد آب به ویژه چند چشمه آبگرم میرسیم که بزرگترین چشمه از درون حفرهای منشا میگیرد
که به حمام مرتضیعلی معروف است، ،و به دلیل غلظت زیاد املاح و مواد معدنی که به 300 متر میرسد،
به موازات آب سرد حرکت میکند اما این اختلاف غلضت مانع ترکیب شدن آب گرم و سرد میشود،
در سمت راست دره، چشمه های آب گرم و در سمت چپ، چشمههای آب سرد قرار دارند
و به محض آن که شما پای خود را در آب بگذارید این اختلاف دما را به راحتی احساس می کنید.
گاهی اختلاف دمای آب چشمه ها با هم به 10 درجه سانتی گراد هم می رسد که در نوع خود بی نظیر است.
اگر پای تان را درون چشمهبگذارید گاهی خنک تان میشود،
و به محض آن که احساس سرما کردید می توانید پای تان را در حوضچه ای از آب گرم
که دقیقا کنار حوضچه های آب سرد است بگذارید،
این چشمه علاوه بر همه ویژگیهایش خواص درمانی نیز دارد.
منشاء آبی که وارد کال سردر و چشمهجعفری میشود، حاصل از فشار آب گرم مرتضی علی میباشد.