ایسنا: امین داوودی – دبیر انجمن تاریخ دانشگاه شهید بهشتی و دانشجوی دکترای تاریخ دانشگاه شهید بهشتی – از قبرستان تاریخی شهسوار در هفت کیلومتری شهر ایذه در استان خوزستان؛ از وضعیت شیرهای سنگی و قبرستان تاریخی آن می‌گوید.
وی با بیان این‌که قبرستان شهسوار، قبرستانی متعلق به دوران صفویه و در نزدیکی آن نقش برجسته شاهسوار نیز قرار گرفته است که به دوره ایلامیان برمی‌گردد، می‌گوید: با توجه به قرارگیری صخره‌ی صافی که در بالای سر این نقش برجسته قرار دارد، بارش باران در این منطقه به مرور باعث ساییده شدن نقش برجسته و تخریب تدریجی آن شده است.
او همچنین با اشاره به صحبت‌هایی که درباره‌ی مرمت این قبرستان و شیرهای سنگی در گذشته مطرح بوده، اظهار می‌کند: در طول چند سال گذشته با مرتب کردن سنگ قبرهای افتاده روی زمین و مرمت برخی از آن‌ها اعلام شد که این محوطه ساماندهی شده است، اما قطعا این میزان از ساماندهی برای این محوطه کافی نیست.
وی از سوی دیگر به کم شدن تعداد شیرهای سنگی که در طول سال‌های گذشته در این قبرستان قرار داشته‌اند اشاره می‌کند و می‌گوید: متاسفانه هنوز مرزهای این محوطه مشخص نشده‌اند و هیچ حصاری برای این مجسمه‌های سنگی و قبرستان کشیده نشده است، از سوی دیگر با توجه به قدمت این قبرستان، نباید اجازه‌ی دفنِ مردگان جدید در این قبرستان داده شود.
داوودی همچنین به نبود نگهبان و مسیرِ سختِ دسترسی به نقش برجستهِ شهسوار اشاره می‌کند و می‌گوید: نبود تابلوی راهنما برای حضور گردشگران نیز یکی از مشکلاتی است که این محوطه را دچار آسیب کرده است.
او در کنار این مشکلات در محوطه‌ی قبرستان شهسوار به سنگ‌قبرهایی که به صورت یک مجموعه با شیرسنگی ساخته شده‌اند اشاره می‌کند و می‌افزاید: این نمونه از سنگ قبرها تاکنون در هیچ نقطه‌ی دیگری پیدا نشده‌اند، اما متاسفانه وضعیت مناسبی ندارند، از سوی دیگر وجود نقش برجسته شاه ایلامی در کنار این قبرستان تاریخی ممکن است این گمان را ایجاد کند که پیش از اسلام در این نقطه معبد یا ساختمانی وجود داشته است و این مسئله اهمیت این قبرستان را دوچندان می‌کند.