بردن چهار جایزه‌ی مهم در جشنواره فیلم فیر (معتبرترین جشنواره فیلم در هند) و جایزه‌ی بهترین فیلم آسیایی در جشنواره آکادمی سینما و تلویزیون استرالیا (AACTA) و همچنین نامزد شدن در جشنواره برلین از جمله افتخارات فیلم کشتی است. از طرف دیگر کسب امتیاز 8.4 از 10 در سایت آی‌اِم‌دی‌بی نشان می‌دهد این فیلم مورد توجه کاربران این سایت قرار گرفته و گرفتن امتیاز 88 از 100 از منتقدان راتن تومیتوز نشانگر این است که از سوی منتقدان نیز تحسین شده است.
ماهاویر سینگ کشتی‌گیری که در مسابقات کشوری هندوستان مدال طلا را از آن خود کرده، در آرزوی بردن مدال طلا در سطح جهانی و افتخارآفرینی برای کشورش است که درگیر مشکلات مالی و عدم حمایت دولت می‌شود و از سوی پدرش تحت فشار قرار می‌گیرد که برای به دست آوردن یک شغل پولساز، ورزش را کنار بگذارد. بعد از گذشت چند سال، حالا به عنوان مربی کشتی در روستای خود مشغول به کار است. او امیدوار است خداوند پسری به او بدهد که بتواند کشتی‌گیر قابلی شود؛ امّا بعد از چهار بار دختردار شدن، این امید او هم رو به خاموشی می‌رود. ولی پس از گذشت سال‌ها، وقتی در یک نبرد کودکانه دخترانش از پس دو پسر پرمدّعا برمی‌آیند، درمی‌یابد که می‌تواند به توانایی کشتی گرفتن و مبارزه دو دختر بزرگش گیتا و بابیتا دل ببندد. حالا نور امید در دل او روشن شده و پسر نداشتن دیگر برایش حسرت نیست؛ چرا که: «مدال طلا، مدال طلاست چه فرقی می‌کند آن را یک پسر کسب کند یا یک دختر».
تمامی بازیگران کشتی در ایفای نقش خود درخشیده‌اند زیرا از ابتدا جایگاه روشنی در فیلمنامه برایشان تعیین شده؛ اما بازی امیرخان (بازیگر نقش ماهاویر) و بازیگر نقش کودکی گیتا دختر بزرگ ماهاویر در خاطر می‌ماند. داستان فیلم در تکریم کشتی و ارزش انسان فارغ از جایگاه اجتماعی و جنسیتش است. گروه بازیگران فیلم زیر سایه فیلمنامه‌ای حساب‌شده بهترین عملکرد خود را به نمایش گذاشته‌اند و برای هزارمین بار اثبات کرده‌اند که برخورد ساده و صادقانه با احساسات مخاطب، یکی از قویترین تمهیدات سینما است. فضای روستایی اصیلی که بر غالب صحنه‌های فیلم حاکم است با لانگ‌شات‌های دیدنی و ته‌مایه‌ی رنگ‌های گرم در بیشتر پلان‌ها، گیرایی خاصّی دارد و به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند؛ چنان که در اواسط فیلم ناخودآگاه خود را عضوی از خانواده ماهاویر سینگ احساس می‌کند. دیالوگ‌های کشتی پر از عواطف انسانی و گاه کلیشه‌ای است ولی به مدد موسیقی پرقدرتی که در فیلم شنیده می‌شود و قطعاً یکی از عوامل فروش بی‌نظیر فیلم است، فضایی باورپذیر و جذّاب برای مخاطب فراهم می‌کند. درون‌مایه‌هایی مانند وطن‌پرستی و نقد به نبود مسئولیت‌پذیری از سوی دولت در قبال استعدادهای مردم، با صدایی بلند در فیلم کشتی شنیده می‌شود. بازگویی داستان قدیمی مقاومت در برابر مشکلات به امید رسیدن به رؤیاها، در بستری سرگرم‌کننده مخاطب را 160 دقیقه پای این فیلم نگه می‌دارد.