چند سال پیش به جهت یک کار تحقیقیِ ورزشی، چند روزی در تمرینات یک تیم لیگ برتری یکی از کلان شهرها -به جز تهران- حاضر شدم.

تیم خوب و با برنامه ای بود. مدیریت خوبی داشت و بازیکنان از مدیریت راضی بودند.
نکته قابل توجه مربی دروازه بان های این تیم بود که خصوصیات بارز خوبی داشت؛خوش تیپ،خوش اخلاق و بسیار خوش برخورد.
او اما خیلی دل به تمرین با دروازه بان ها نمی داد. بیشتر از حد تصور به تمیزی لباس هایش اهیمت می داد. در آن چند روز ندیدم در تمرینات بدنش با چمن تماس خاصی پیدا کند.حتی نارضایتی از او را به وضوح در چهره سرمربی تیم می دیدم که ظاهرا دخالتی در انتخاب این مربی خوش تیپ دوست داشتنی نداشت؛به هر حال حتما داوود فنایی مثل این آقای مربی دروازه بان ها نیست.