به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش‌های خبری ایرنا، روز پنجشنبه ۲۳ خرداد دو نفتکش در اقدامی مشکوک در دریای عمان مورد اصابت قرار گرفتند. یکی از این نفتکشها با نام «کوکوکا کوریجوس» با پرچم پاناما در حال حرکت بود و از عربستان به مقصد سنگاپور و تایلند فرآورده‌های نفتی حمل می‌کرد. دیگری نیز به نام «فرانت آلتر» با پرچم جزایر مارشال از امارات عربی متحده به سوی تایوان در حرکت بود.
متعاقب این حادثه، مقامات آمریکایی در اتهاماتی واهی و بدون هیچ سند و مدرکی ایران را مسوول آن اعلام کردند. به‌طوری‌که وزیر خارجه آمریکا، در نخستین واکنش ایران را با حادثه حمله به نفتکشها در دریای عمان مرتبط دانست.
این دومین حمله به نفتکش‌های در خلیج فارس در ماه‌های اخیر است. دو نفتکش عربستان و امارات روز ۲۲ اردیبهشت ماه در نزدیکی بندر «الفجیره» امارات عربی متحده هدف حمله خرابکارانه قرار گرفتند.
حمله به دیپلماسی
به نوشته روزنامه «الشرق» قطر، بی تردید حمله به کشتی‌های نفت کش اقدامی برای آتش زدن برگه‌های صلح در دست میانجی‌هایی است که تلاش می‌کنند مانع از آغاز یک جنگ جدید در منطقه دارند. حمله به کشتی تجاری ژاپن درحالی که این کشور و قطر و کشورهای دیگر برای مهار تنش‌ها در حال میانجی گری میان ایران و آمریکا هستند، سوال‌های بسیاری را به همراه دارد، زیرا به طور آشکار به نظر می‌رسد که این عملیات خرابکارانه از سوی طرف‌هایی مدیریت می‌شود که نمی‌خواهند فتیله بحران میان ایران و آمریکا پایین کشیده شود.
تارنمای «کتابات» عراق نیزدر گزارشی به قلم «جهاد عیدان” با اشاره به همزمان شدن حمله به نفت کش‌ها با موضع گیری قوی و شفاف رهبر انقلاب اسلامی در برابر آبه شینزو نخست وزیر ژاپن و مخالفت وی با هرگونه مذاکره با آمریکا، نوشت: واشنگتن تلاش کرده است در این زمینه بدون هیچ تحقیقی ایران را متهم کند. آمریکا و همپیمانان آن و رژیم صهیونیستی با این اقدام خواسته اند بر روی شکست خود در روند کشاندن ایران به میز مذاکره سرپوش نهند. آنها خواسته اند با این حمله‌ها توجه‌ها را از شکست‌های خود منحرف کنند. آمریکا می‌خواهد به دلیل این موضع گیری از ایران انتقام بگیرد. زیرا هیچ کشوری مانند ایران با شهامت نمی‌تواند در برابر آمریکا مقاومت کند و این به معنای به خاک مالیدن بینی آمریکا است.
نیاز ترامپ به مذاکره با ایران
تارنمای «لبنان الجدید» نوشت: هدف از این اقدام برهم زدن امنیت تنگه هرمز کشاندن ایران به مذاکره با رئیس جمهوری آمریکا است. زیرا ترامپ پس از شکست مذاکرات خود با رهبر کره شمالی و ناکامی در کنار زدن رئیس جمهوری ونزوئلا اکنون به مذاکره با ایران نیاز مبرمی دارد.
شبکه خبری «الجزیره» قطر به نقل از «حسن احمدیان» استاد مطالعات خاورمیانه نوشت: راهبرد آمریکا اعمال بالاترین فشارها علیه ایران است تا این کشور را بر پایه شرایط خود به میز مذاکره بکشاند. اما ایران در برابر فشارهای مقاومت می‌کند. این کشور نه از چماق آمریکا می ترسد و نه تمایلی به هویج واشنگتن دارد. به دلیل حمایت روسیه و اتحادیه اروپا از طرح ایران برای رویارویی با دیدگاه یکجانبه گرایانه آمریکا، تنش میان دو کشور به سطح بین المللی منتقل شده است و این حمایت‌ها نشان می‌دهد ایران می‌تواند یک اجماع بین المللی را در برابر تنش آفرینی‌های آمریکا که در ثبات منطقه اختلال به وجود می‌آورد، تشکیل دهد. منافع ایران در حفاظت از ثبات منطقه است. زیرا ثبات منطقه بخش اصلی طرح ایران برای رویارویی با سیاست‌های آمریکا است. این در شرایطی است که واشنگتن می‌خواهد با ایران هراسی و متهم کردن ایران درباره حمله به نفت کش‌ها سیاست منفور خود را در جهان به پیش ببرد. مواضع بین المللی در حمایت از ایران برای رویارویی با تحریم‌های آمریکا پیام‌های بسیاری دارد و ایران برای رویارویی با آمریکا دارای قدرت تسلیحاتی نیز است.
به نوشته روزنامه «رأی الیوم»، تجربه‌های مستند گذشته نشان می‌دهد که احتمال دارد آمریکا یا برخی از همپیمانان آن با حمله به نفتکشها به دنبال استفاده از آن به عنوان بهانه‌ای در تنش آفرینی علیه ایران هستند. اگر دستگاه اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل هم با استفاده از این اقدام به دنبال ایران هراسی باشند شگفت آور نیست. با این وجود حمله‌های موشکی انصارالله به فرودگاه «ابها» و تأسیسات نفتی غرب ریاض نشان می‌دهد که در موازنه قدرت و معادلات آن در منطقه تغییراتی رخ داده است.
روزنامه «البناء» نیز نوشت: تحریم‌های آمریکا علیه ایران و تنش آفرینی‌ها و حمله به نفت کش‌ها در الفجیره و دریای عمان و تلاش‌های عربستان برای ائتلاف سازی علیه ایران از طریق نشست‌های مکه و … همه اقداماتی برای متهم کردن ایران است. اما کسانی که رفتارها، موضع گیری ها و سیاست‌های ایران را در برابر تنش آفرینی‌ها، تحریم‌ها و اتهام‌ها و بهانه‌ها دنبال کند به این نتیجه می‌رسد ایران کشور قدرتمندی است که تنش آفرینی علیه آن نتیجه گوارایی نخواهد داشت و هرگونه جنگ افروزی علیه این کشور شعله‌های جنگ را در سراسر منطقه برمی افزود و حتی پایگاه‌های آمریکا را که تأمین کننده قدرت و نفوذ واشنگتن در منطقه هستند در برخواهد گرفت.