به گزارش ایرنا، سیستان و بلوچستان از جمله استان هایی است که به عنوان سرزمینی منحصر و زیبا از آن یاد می شود، داشتن تمام عناصر طبیعی چون کوهستان، بیابان، جنگل، آب و موارد دیگر در کنار مردم خونگرم و مهمان نواز باعث جذابیت بیش از پیش این منطقه شده است.
جاذبه هایی که هر کدام در نوع خود بی نظیر و بکر بوده و همه ساله افراد بسیاری را به خود جذب می کند.
منطقه سیستان در شمال استان سیستان و بلوچستان با داشتن تمدن و تاریخچه ای کهن به سرزمین اسطوره و تاریخ شناخته می شود.
سیستان زادگاه رستم دستان پهلوان نامدار ایران باستان است.
این منطقه دیدنی علاوه بر داشتن منابع تاریخی و باستانی جاذبه های طبیعی و دینی بسیاری نیز دارد که ایام نوروز فرصت مناسب برای شناخت این منطقه است.
وجود آثار باستانی، تاریخی، فرهنگی و گردشگری همچون سایت جهانی شهرسوخته، کوه خواجه، دهانه غلامان، مزار بی بی دوست، چاه نیمه ها و صدها اثر دیگر از جمله این موارد است.
**شهر سوخته
شهر سوخته نام منطقه ای باستانی و قدیمی در جنوب شرق ایران و در منطقه سیستان با تمدن بیش از پنج هزار سال است، سرزمینی اساطیری که بدون شک منبع تاریخی برای مشخص شدن هویت انسانی به حساب می آید.
این محوطه باستانی در ۵۶ کیلومتری جنوب زابل و 160 کیلومتری شمال زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان در حاشیه راه زابل به زاهدان واقع شده و یکی از مقاصد گردشگری تاریخی در تعطیلات نوروزی محسوب می شود، جایی که نشانگر اوج تمدن و پیشینه پر افتخار ایرانیان است.
شهر سوخته ۱۵۱ هکتار گستره دارد و بقایای آن نشان می دهد که این شهر دارای پنج بخش مسکونی واقع در شمال شرقی شهر سوخته، بخش های مرکزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان است که به صورت تپه های متوالی و چسبیده به هم واقع شده اند.
در شهر سوخته انواع سفالینه ها و ظروف سنگی، معرق کاری، انواع پارچه و حصیر یافت شده که معرف وجود چندین گونه صنعت، بویژه صنعت پیشرفته پارچه بافی در آنجاست.
کشف نخستین چشم مصنوعی جهان، کشف نخستین جراحی مغز جهان، کشف خط کش پنج هزار ساله، کشف قدیمی ترین تخته نرد جهان، کشف نخستین پویانمایی (انیمیشن) جهان و بسیار موارد دیگر از جمله یافته های شهر سوخته این سرزمین کهن اساطیری است.
بی شک شهر سوخته یکی از شاهکارهای تاریخی و تمدنی بشر است که به علت معرفی نشدن از دیدها نهان مانده و کمتر کسی از وجود و ارزش آن آگاهی دارد.
تعطیلات نوروزی فرصت مناسبی برای سفر به این مکان راز آلود و پر معماست، جایی در دل کویر که تمدنی پنج هزار ساله را در خود جا داده است.
**کوه خواجه
کوه خواجه با دارا بودن قلعه ای عظیم و دژ شهری منحصر به فرد از دوره اشکانیان و ساسانیان و آثار تاریخی نظیر کاخ، آتشکده، زیارتگاه خواجه مهدی و قبرستانی از دوران مختلف همه ساله میزبان شمار زیادی از مردم سیستان و بلوچستان و سراسر میهن اسلامی و گردشگران خارجی است.
یکی از مهمترین و شاخص ترین بناهای تاریخی این کوه آتشکده قدیمی آن است که زمان ساخت آن به سده یک پس از میلاد مسیح باز می گردد، این آتشکده دارای یک تالار مرکزی در وسط و راهروهایی در اطراف است که در نهایت به ورودی اصلی آن در جلو ختم می شود و مطابق با سبک چهار تاقی آن دوره ساخته شده است.
یکی دیگر از بناهای تاریخی شاخص این کوه کاخی است که به دوره ساسانیان بر می گردد و در آن می توان جلوه های معماری بدیعی را مشاهده کرد.
این کوه نام خود را از آرامگاه خواجه مهدی یکی از دوستداران خاندان علوی که مزارش بر فراز این کوه واقع شده گرفته است و پیش از آن نیز به دلیل مقدس بودن در نزد ایرانیان باستان، سازندگان و معماران هرگز در صدد برداشت سنگ و استفاده از مواد و مصالح این کوه در ساخت و سازهای خود نبوده و با وجود فراوانی سنگ در محل از خشت استفاده کرده اند.
بر روی این کوه آثاری از دوران اشکانیان، ساسانیان و دوران اسلامی به جای مانده که کهن دژ، قلعه کک کهزاد، قلعه چهل دختران، بقایای راه قدیمی، حصارهای مختلف، قبور سنگی، چند زیارتگاه اسلامی، قبرستان دوره میانه اسلامی و آرامگاه خواجه مهدی ( خواجه غلطان ) از جمله این آثار است.
نقاشی دیواری سه مغ یا سه پادشاه، نقش خدای اوروس خدای پیروزی سوار بر اسب، نقش شاه و ملکه و تصاویری از بزرگان پارتی و برج و باروهای قلعه نیز از نقوش اصلی این بنای به جای مانده از تمدن عظیم ایرانی است.
2 نقش برجسته گلی با تصویر سه سوار بر اسب در حال حرکت در پشت هم و دیگری تصویر شیری که یورش برده به سوی فردی که سوار بر اسب است که به وسیله میخ‌های چوبی به دیوار نصب شده از دیگر آثار کوه خواجه است.
**دهانه غلامان تنها شهر خشت و گلی دوره هخامنشیان
دهانه غلامان در دو کیلومتری روستاهای ده رستم و قلعه نو و 42 کیلومتری شهر زابل واقع شده که در کتیبه های هخامنشی، بیستون، تخت جمشید و نقش رستم از این شهر به نام زرک یا زرنکای یاد شده که بقایای این شهر تاریخی در محوطه ای به طول تقریبی چهار تا پنج کیلومتر قابل رویت است.
این شهر را باستان شناسان ایتالیایی در سال 1960 میلادی کشف و از سال 1962 تا 1965 میلادی این محل را حفاری کرده اند که دارای ساختمان های بزرگ عمومی، معبد، محله های مسکونی، خیابان، آبراهه، محله های نظامی و صنعتی است و این شهر تنها مکان باستانی دوران هخامنشیان است که حاکمیت ایران را بر نواحی شرقی به خوبی نشان می دهد.
این شهر که در زیر توده ای عظیم از شن های روان مدفون شده بود نخستین بار در سال 1339 شناسایی و در سال های41 تا 44 مورد خاکبرداری وکاوش قرار گرفت.
این شهر در زمینه های گوناگون دارای اهمیت است زیرا از یک سو تنها شهر خشت و گلی از روزگار هخامنشیان است که در آن بر خلاف سایر آثار و شهری به جا مانده از این دوره نشانگر زندگی پادشاهان و کاخ های مربوط به آنها می توان به وضوح زندگی مردم عادی و خانه های آنها را در کنار ساختمان ها و بناهای عظیم عمومی یا دولتی مشاهده کرد.
و از سوی دیگر این شهر از جمله شهرهای منحصر به فرد در شرق ایران است که بدون برنامه ریزی رشد نکرده بلکه احداث شهر با نقشه و برنامه ریزی مدون و از پیش تعیین شده صورت گرفته است.
بناها و ساختمان های شهر تماما از خشت و با نقشه های مربع یا مستطیل شکل منظم و دارای ستون های فراوان و با پوشش سقف های گنبد و ضربی است.
در این شهر تعبیه ورودی و پنجره ها برای وزش بادهای سیستان در نظر گرفته شده بود و آنچه در این شهر بیشتر از همه مشهود است توجه مردم آن به مذهب و اجرای آئین های خاص نیایشی است که به همین دلایل بسیاری این شهر را به نام معبد دهانه غلامان نیز می شناسند.
**بقای متبرکه در سیستان
مردم سیستان از زمان پذیرش دین مبین اسلام احترام و جایگاه خاصی برای بزرگان دین بویژه خاندان نبوت (ص) و ائمه اطهار (ع) قائل شده و هر نشان و قدمگاهی از این بزرگواران را مقدس و محترم شمرده اند.
وجود بقای متبرکه و قدمگاه های فراوان در مناطق مختلف این سرزمین نشان از علاقه مندی و توجه این مردم به دین، مذهب و ایجاد پیوند عرفانی معنوی و احترام افراد به این امر دارد.
در حوزه سیستان وجود بقعه هایی چون بقعه سید باقر در بوستان یعقوب لیث، نظرگاه حضرت ابوالفضل(ع) در شهر علی اکبر، خواجه مهدی در کوه خواجه و بی بی دوست در بنجار از جمله مناطق متبرکه است که همواره افراد بسیاری را به خود جذب می کند.
مناطقی تاریخی و کهن که در پس هر کدام از آنها داستان های جذاب و زیبایی نشسته است.
«ˈبی بی دوست» یکی از معروف ترین بقعه های زیارتگاهی در حوزه سیستان است که به باور مردم، متعلق به بانویی سیده از خاندان حضرت علی (ع) به حساب می آید.
مردم بومی سیستان داستان بی بی دوست را این گونه روایت می کنند که در روزگاران گذشته دختری سیده به همراه برادرش سرگرم شبانی بودند که مردی قصد آزار و تعرض به او را می کند، دختر می گریزد تا به جایگاه کنونی زیارتگاه می رسد و از فرط خستگی از رفتن باز می ماند و در این هنگام برای در امان ماندن از تعرض مرد مهاجم، دست به دعا برداشته و از خدا می خواهد که زمین دهان بگشاید و او را ببلعد و فریاد می زند ای زمین مرا دریاب و زمین نیز به خاطر پاکی و صداقت این دختر دهان می گشاید و او درون خاک ناپدید می شود در حالیکه گوشه ای از چادرش بیرون از خاک می ماند.
از آن زمان به بعد جایگاه فرو رفتن این دختر پاکدامن در زمین به زیارتگاه تبدیل و پاکی و نجابت آن سیده بزرگوار زبانزد همگان می شود.
درخت گزی در مجاورت این بقعه وجود دارد که دارای احترام خاصیست و به اعتقاد مردم این درخت از تکه چادری این سیده باقی مانده است.
با فرا رسیدن نوروز آرامگاه بی بی دوست پذیرای بسیاری از علاقه مندان به این سیده خاندان آل علی (ع) است و افراد بسیاری با دادن نذورات از زائران پذیرایی می کنند.
**چاه نیمه ها سیستان
چاه نیمه ها مخازن طبیعی ذخیره آب در منطقه سیستان هستند که در فاصله بیش از 200 کیلومتری شمال زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان واقع شده اند.
چاه نیمه های حوزه سیستان یکی از مناطق دیدنی و مهم در تامین آب آشامیدنی مردم منطقه و شهر زاهدان است که با آمدن آب از کشور افغانستان پر شده و در چهار حوضچه آبی تقسیم بندی می شوند.
خط انتقال آب از چاه نیمه سیستان به زاهدان سالانه بیش از 30 میلیون متر مکعب آب را به شهروندان زاهدانی می رساند.
این حوضچه های نگهداری آب علاوه بر تامین آب مورد نیاز مردم شهرهای حوزه سیستان و زاهدان یکی از مناطق تفریحی و گردشگری نیز به حساب می آیند که همه ساله مهمانان بسیاری را به خود جذب می کنند.
**440 هزار مسافر از 25 اسفند تاکنون وارد سیستان و بلوچستان شده اند
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: 440 هزار مسافر از 25 اسفند پارسال تا کنون وارد این استان شده و از جاذبه های دیدنی و تاریخی منطقه دیدن کردند.
علیرضا جلالزایی با بیان اینکه این تعداد مسافر در مقایسه با مدت مشابه پارسال 19 درصد افزایش مسافر را نشان می دهد ادامه داد: شهرستان های زابل، زهک، هامون، هیرمند، نیمروز در شمال سیستان و بلوچستان و شهر چابهار در جنوب این استان بیشترین پذیرش مسافران نوروزی در این مدت را به خود اختصاص داده اند.
وی ارائه نوروز کارت به مسافران برای دریافت تخفیف خرید، برپایی نوروزگاه و بازارچه های صنایع دستی را از جمله اقدامات میراث فرهنگی برای معرفی ظرفیت های گردشگری به مسافران نوروزی سیستان و بلوچستان عنوان کرد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان با بیان اینکه تعداد واحدهای بوم گردی این استان در سالجاری افزایش حدود 90 درصدی داشته است افزود: ویژگی مهم گردشگری منطقه مردمی شدن آن است که این مهم از طریق افزایش واحدهای بوم گردی به درستی خود را نمایان می کند.
نوروز فرصت مناسبی برای کنار گذاشتن مشغله های کاری و زمانی برای دل زدن به دریای فراغت و آسایش است.
ایرانیان از دیرباز این ایام را مغتنم شمرده و در ایام تعطیلات نوروزی به دید و بازدید و سفرهای نوروزی می پرداختند.
سفر به جنوب شرق کشور به دلیل شرایط گرمسیری و جغرافیای متفاوت آن می تواند بسیار خاطره انگیز باشد.
9914**3213
انتهای پیام /*