این باورها و اعتقادات، عجب چیزهای عجیبی اند! وقتی به انجام دادن کاری باور داشته باشی، اگر همه بادها هم مخالف تو بوزند، باز هم «تو» برنده ای. نورِ باور که آذینِ اندیشه تو باشد، درخشنده ترینی، پایدارترین؛ مثل همان گیاه پر از تیغِ بیابانی، از ریشه درآوردنت دشوار می شود.
ریشه دار بودن هم شگفت انگیز است. ریشه دار بودن، برای قیام کردن علیه دیگران، یک برگ برنده است. انقلاب خودمان هم به دلیل اعتقاد و ریشه دار بودنمان پیروز شد.
وقتی بهمن پنجاه و هفت رسید، خورشید در جشنی بی غروب بر بام روشن جهان ایستاد و تولد جمهوری اسلامی را نظاره کرد. هلهله پیروزی در خانه ها و خیابان ها پیچید و صمیمی ترین فصل زندگی در سایه خورشیدی ترین مرد قرن، آغاز شد.
حالا سال ها گذشته و انقلاب، چهل ساله شده است. شهر دیگر در قلمروی شب نیست. خورشید از تبعید، بازگشته و نوای چهل سالگی انقلاب به صدا درآمده است.
این روزها عطر چهل سالگی انقلاب در موسسه نشریات بین المللی «خبر» هم پیچیده است. حال و هوای ساختمان «خبر جنوبی ها» در خیابان هدایت شرقیِ شیراز، بوی گل و سوسن می دهد. بوی انقلاب و تمام اتفاقاتِ تلخ و شیرینش.
چهل سالگی انقلاب در چهل برگ از روزنامه «خبر جنوب» به تصویر کشیده شده است؛ از همان روزی که انقلاب، یک کودک نوپا بود (1357) تا امروز (1397) که مثل یک آدم چهل ساله به کمال رسیده، «خبر جنوب» هم پا به پایش از رشدها و بحران هایش نوشته و در سطرهای بی جان کاغذ، استخوان ترکانده است.
از بهمن 57 تا بهمن ماه 97، چهل سالگی انقلاب در چهل برگ صفحه اول «خبرجنوب» روایت شده و حالا در قالب یک نمایشگاهِ کوچک، تا پایان دهه فجر، پذیرای بازدیدکنندگان است.