حسین مسگرانی در گفت و گو با خبرنگار پژوهش ایرنا افزود: این استان چند ظرفیت فرهنگی دارد. نخست از نظر ادبی. می دانید که خاستگاه شعر فارسی سیستان است. دوم از لحاظ موسیقی. ملودی هایی بسیار شاد و متنوعی در موسیقی محلی سیستان و بلوچستان وجود دارد. این جا سرزمین اسطوره ها و اسرار است. سازهای مختلف، گونه های متنوع حرکات آیینی از جمله رقص شمشیر.
او افزود: وقتی برای فعالیت به این استان آمدم متوجه چند نکته شدم. یکی این که این استان علیرغم ظرفیت فراوانش برنامه ای در طراز ملی برگزار نمی کند. بنابراین به این سم رفتن که میزبان برخی برنامه ها و رویدادهای ملی باشیم.
وی با بیان این که برگزاری جشنواره ملی عکس، کنگره ملی شعر، کنگره بین المللی شعر«پیامبرمهربانی» به 9 زبان زنده دنیا در استان سیستان و بلوچستان برای کاهش این نقیصه بود تصریح کرد: در چابهار اولین جشنواره موسیقی حماسی «کمالان هوت» را برگزار کردیم. اولین کنگره شعر و ادبیات بلوچی را هم در نیک شهر برگزار کردیم و دومین دوره آن نیز قرار است برگزار شود. پیگیر و مجری بزرگداشت مفاخر استان از جمله یعقوب لیث صفار و دیگر بزرگان این استان هم بودیم و هستیم.
مسگرانی گفت: قرار است امسال اولین گردهمایی و کارگاه بزرگ آموزشی سفال گران ایران را در اواخر بهمن ماه در زاهدان برگزار کنیم. جشنواره ملی تئاتر مرز را نیز هم در دست داریم. چون بزرگترین مرز آبی و خاکی کشور با 1250 کیلومتر مربوط به استان سیستان و بلوچستان است. در زمینه مذهبی هم امسال اولین جشنواره موسیقی مذهبی ذکرالذاکرین را در 12 و 13 دی ماه برگزار می کنیم. در حوزه رسانه هم جشنواره مطبوعات استان را برگزار کرده ایم.
این مقام مسوول با بیان این که این استان نه تنها در شاخص های اقتصادی که در شاخص های فرهنگی نیز عقب ماندگی دارد گفت: سرانه فضای فرهنگی ما هم خیلی پایین است. دولت و نظام به این استان توجه داشته است اما خواهش ما این است که این نگاه ویژه تر شود. چرا که این استان دچار عقب ماندگی نسبت به سایر استان هاست.
مسگرانی گفت: مساله دیگر تصویر بدی است که از این استان در رسانه ها ترسیم شده است. این به استان ضربه زده است. بسیاری فکر می کنند استان سیستان و بلوچستان یعنی قاچاق مواد مخدر و بمب گذاری و شرارت.در حالی که اصلا این طور نیست. ما تلاش داریم با همکاری دستگاه های متولی دید افکار عمومی را نسبت به این استان به واقعیت نزدیک کنیم.
او افزود: مشکل دیگری نیز متوجه این استان است و آن دوری بسیا زیادش ازبسیاری از کشور است. فرض کنید یک جشنواره موسیقی در شهرستان ساری برگزار شود. بسیاری از شرکت کنندگان با اتومبیل شخصی خود نیز می توانند حضور پیدا کنند اما در سیستان و بلوچستان چه؟ از این جا تا تهران با قطار 24 ساعت راه است. بلیط هواپیمایش هم که گرانتر در می آید. یعنی ما چه بخواهیم هنرمندان و اهالی خود را برای شرکت در جشنواره ها به سایر استان ها بفرستیم و چه بخواهیم از هنرمندان دیگراستان ها برای شرکت در جشنواره ای در استان سیستان و بلوچستان دعوت کنیم در هر دو صورت هزینه مان چیزی حدود 2 برابر سایر استان ها می شود.
مسگرانی ادامه داد: یا اگر قرار باشد یک گروه موسیقی برای برگزاری کنسرت به استان ما بیاید هزینه اش زیاد می شود. از سویی اگر مردم تهران می توانند 150 هزار تومان برای شرکت در یک کنسرت پرداخت کنند مردم این جا بیشتر از 50 هزار تومان نمی توانند بدهند. چون متوسط درآمد در این جا پایین است.
او افزود: از بین 1400 کانون فرهنگی و هنری استان 700 کانون متعلق به اهل سنت و 700 کانون متعلق به اهل تشیع است. همچنین از انتشار و توزیع کتب تفرقه انگیز در استان جلوگیری کرده ایم.
پژوهشم3081**
انتهای پیام /*