به گزارش روز شنبه ایرنا از معاونت میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری؛ شکل گیری و بنای ساخت شهر مهریز را به مهرنگار دختر انوشیروان ساسانی منسوب می دانند و در روزگاران پیشین «مهرگرد» و سپس «مهریجرد» نامیده می شده است.
بنابر روایت ها شهر امروزی مهریز از ادغام و به هم پیوستن سکونتگاه هایی به نام های مهرپادین، مزویرآباد، بغدادآباد، استهریج و منگ آباد به وجود آمده است. این شهر را می توان توده ای از باغ های بسیار زیبا، زمین های مزروعی وسیع با گونه معماری و ساخت متفاوت توصیف کرد که این شکل قرارگیری، گونه های متفاوت خانه، باغ و خانه باغ و در سطح کلان الگوی باغشهر تاریخی ویژه حاشیه کویر را به وجود آورده است.
بافت مهرپادین به عنوان تنها مجموعه ثبت شده در مهریز است که طرح مرمتی آن بیش از دو سال به طول انجامید و این مجموعه تاریخی که بخش مهمی از بافت تاریخی مهریز را تشکیل می دهد مورد مرمت و حفاظت قرار گرفت.
مدیر پایگاه تاریخی بافت تاریخی مهریز در این زمینه گفت: در طرح تفصیلی ویژه بافت تاریخی شهر مهریز با تاکید ضوابط حفاظت و کنترل توسعه سعی شده است مولفه های هویتی میراث فرهنگی و طبیعی مهریز شناسایی و برای حفاظت از آنها طرح و برنامه ای راهبردی تدوین شود.
«علی اصغر صمدیانی» افزود: بافت مهرپادین تنها مجموعه ثبتی در مهریز است که براساس طرح مصوب میراث فرهنگی و با اعتبار ملی پایگاه پژوهشی بافت تاریخی مهریز به مدت دو سال مورد مرمت و حفاظت قرار گرفت.
به گفته وی، بدنه سازی و کف سازی مسیر گردشگری مجموعه مهرپادین درحالی انجام شد که این مسیر دارای امامزاده، مسجد، حسینیه، آب انبار و حمام تاریخی است.
آنطور که مدیر پایگاه بافت تاریخی مهریز می گوید: مجموعه تاریخی مهرپادین یک بخش مهمی از بافت تاریخی مهریز است به طوری که مسجد این مجموعه متعلق به قرن هشتم و قدمت مابقی آثار به دوره قاجار برمی گردد.
فراهنگ **1085** 1055

انتهای پیام /*

فرهنگي

ميراث فرهنگي

مرمت

مهريز