دیگر مردم منطقه و افرادی که هر روز از مسیر امام زاده هاشم تا رشت با خودرو تردد می کنند به بوی زننده و مشمئز کننده منطقه سراوان و ابتدایی ورودی رشت عادت کرده اند؛ اولی که سالهاست از انباشت زباله در جنگل های سراوان به مشام می رسد و بوی پیاز گندیده ای که تا شعاع حداقل 5 کیلومتر روح و روانتان را آزار می دهد!
دومی نیز بوییدن اجباری فضولات مرغداری و پرورش طیور دامپروری سپیدرود رشت است که گاهی اوقات آدم را تا مرز بی هوشی و جنون نیز پیش می برد؛ چرا که بوی نامتبوع مدفوع پرندگان و مرغ های پرورشی دمار آدم را در می آورد!
واقعا جای تاسف است که ما استان گیلان و شهر رشت را محدوده گردشگری قلمداد می کنیم و مدام از این دست ادعاها از سوی مسئولین می شنویم و اینکه مثلا شهر رشت به شهر اولین ها، شهر فرهنگ و تمدن، شهر خلاق خوراک و… معروف شده و جاذبه های گردشگری گیلان واقعا بکر و زیباست و از مواهب خدادادی فراوانی بهره مند می باشد و…! اما متاسفانه دریغ از رفع و حل کوچکترین معضلات زیست محیطی که روز به روز نیز شدت می یابند. به هرحال معضلات زیست محیطی مذکور سالهاست همه استان را به خود مشغول کرده اما دریغ از یک تصمیم کارساز و ضرب الاجل و اقدامی که کمی از آلام و رنج های مردم سراوان و حومه را بکاهد!
آنچه که در حال وقوع و یا به عبارت بهتر مردم در حال تحمل آن هستند از سر بی تدبیری افرادی در سالهای گذشته و حال می باشد و متاسفانه در شرایط فعلی نیز هیچ راه حلی برای رفع این معضلات اندیشیده نشده و همه حرف ها و دستورالعمل ها تاکنون در حد شعار بوده و بس! وگرنه حداقل کمی از بوی نامطبوع زباله های سراوان باید کاهش می یافت و مجبور نبودیم به مسافران و گردشگران گیلان با بوی زننده زباله در ابتدای ورودی استان خیر مقدم بگوییم!
2007
انتهای پیام /*