با توجه به انتشار شایعه ای در فضای مجازی درباره استفاده دارویی از بزاق خفاش ها عده ای را با هدف سودجویی روانه غارها کرده که این موضوع جان این موجودات را با خطر جدی روبه رو کرده است.
شایعات مذکور مربوط به خفاش خون آشام یا خفاش وَمپایر است که موضوع تحقیق پزشکان دانشگاه نورت استافورد شایر از انگلستان بوده و در ایران وجود ندارد، از نظر جغرافیایی در نواحی استوایی مکزیک، امریکای مرکزی و امریکای جنوبی زیست می کنند در حالی که خفاش های ایران به استثنای یک گونه که میوه خوار بوده بقیه حشره خوار هستند.
در جهان ۱۳۰۰ گونه خفاش شناخته شده که تعداد ۴۹ گونه خفاش متعلق به ۸ خانواده از ایران گزارش شده است که شامل خانواده های خفاش های میوه خوار، خفاش های دم موشی، خفاش های مقبره ای، خفاش های نعل اسبی، خفاش های بینی برگه ای، خفاش های دم آزاد، خفاش های شامگاهی و خفاش های بال خمیده هستند.
خفاش ها زیستگاه خود را تحت تاثیر دﻭ عامل وجوﺩ پناهگاﻩ مناسب و دسترسی به منابع غذایی مناسب دﺭ فاصله پروﺍﺯﻯ انتخاب می کنند.
گونه هاﻯ مختلف معمولا اﺯ ساختماﻥ ها ﻭ بناهاﻯ تاریخی (مانند پی پیسترل ها)، دﺭختان (خفاش های جنگلی)، شکاف ها (خفاش هاﻯ ﺩم موشی) ﻭ غاﺭها ﻭ قنات ها (مانند خفاش بال بلند) به عنوان خوﺍبگاﻩ رﻭﺯﺍنه استفادﻩ می کنند.
خفاش ها با پایین نگه داشتن تعداد حشرات، نقش مهمی در کنترل آفات مزارع، باغ ها و حشرات مزاحم برای انسان دارند. برخی از آنها نیز در گرده افشانی و انتشار بذر نقش دارند ﻭ با این کار به ترمیم پوشش هاﻯ گیاهی و ﺍحیاﻯ جنگل ها کمک می کنند بنابراین با توجه به نقش اکولوژیک بسیار مهم این گونه ها در سیستم های حیاتی، حفاظت و مدیریت این گونه ها بسیار حائز اهمیت است.
« دنیای سفر » این نوشته را از «
ایرنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.