اُوان به معنی محل تجمع آبی که از زمین می جوشد. این نگین نیلگون در جاده الموت دریاچه ای بکر است که  هشتاد و نهمین اثر طبیعی-ملی در فهرست آثار ثبت میراث می باشد.

لست سکند: وقتی به دریاچه رسیدیم اگر سوار قایق شده و به وسط آب برویم،

زلال بودن آنرا با چشم خواهیم دید که این آب جوششی از درون زمین است.

این دریاچه‌به دلیل موقعیت ویژه جغرافیاییش که در ارتفاعی حدود 1810 متر از سطح دریا دارد،

وقتی از بالا به دریاچه‌می نگریم پوشش گیاهی زیبایی را می بینیم که دریاچه را محصور کرده است

و تا پای کوه های اطراف پیش رفته است.

تنوع پوشش گیاهی که از آن گفتیم اعم از درختان سیب، آلبالو، گیلاس، فندق، گردو، سنجد، چنار،

بید و تبریزی که توسط مردم کاشته شده اند

و برخی دیگر مثل کنگر،‌ شیرین‌ بیان و گون خود رو هستند.

گیاهانی مثل خوشاب و چنگال آبی هم که روی آب دریاچه‌غوطه‌ورند،

محیط مناسبی برای زندگی اردک ماهی‌ها به‌وجود آورده‌اند.

البته ماهی‌های دیگری مثل کپور و قزل‌آلای رنگین کمان هم در دریاچه‌زندگی میکنند.

از پوشش گیاهی متنوع دریاچه که بگذریم،

تنوع جانوری اطراف دریاچه هم کم نیست و بعضی وقت‌ها در گوشه و کنار

سیاه گوش، عقاب، شاهین، جغد، خرس قهوه‌ای، روباه، فاخته، دارکوب و خرچنگ را می‌شود دید.