سفر، دسته جمعی خوش می‌گذره
اما سفر‌های دسته جمعی مقدماتی می‌خواهد، این پیش زمینه‌ها همیشه جیب پرپول نیست؛ البته پول لازم است. با برنامه ریزی دقیق و حساب شده از ورود و تردد در شهر‌های بزرگ در ساعات شلوغی و پرترافیک پرهیز کنید. با استفاده از اینترنت و وب سایت ها، اطلاعات مفیدی درباره نحوه تهیه مواد غذایی خوب و سالم در طول سفر، بهترین هتل‌ها و مسیر‌های مسافرتی کسب و از آن‌ها استفاده کنید.
به محض حرکت، از هر نوع کنترل و ارتباط کاری از جمله ایمیل، پیامک و تماس تلفنی به طور کلی بپرهیزید. در مسیر‌های طولانی رانندگی، به موسیقی گوش کنید که همه خانواده آن را دوست داشته باشند. در نواحیای که طبیعت زیبا و چشمگیر دارد، هرازگاهی توقف کنید و از طبیعت لذت ببرید.
درباره مصرف لبنیات کاملا احتیاط کنید، خیلی‌ها معتقدند یکی از دلچسب‌ترین خوراکی‌ها هنگام سفر، هله هوله‌های آماده مثل چیپس و پفک است، در حالی که یکی از علت‌های رودل کردن، حالت تهوع و سنگینی معده همین خوراکی هاست، حتما مقدار زیادی از مواد غذایی سالم به همراه داشته باشید و از مصرف تنقلات و غذا‌های رستوران‌های بین راهی خودداری کنید.
آن‌ها دلشان سفر می‌خواهد
کودکان و نوجوانانی که ۹ ماه درس خوانده اند و مدرسه رفته اند، این روز‌ها منتظرند. اگر به آن‌ها یک مسافرت چند روزه را پیشنهاد کنید، می‌توانید برق شادی را در نگاهشان ببینید. خانواده‌ها باید توجه داشته باشند که رفتن به مسافرتی خاطره انگیز و شادی بخش باید با تدبیر صورت گیرد تا روز‌های خوشی برای همه اعضای خانواده رقم بخورد.
والدین باید توجه داشته باشند که حضور کودکان در تمام مسافرت‌های خانوادگی ضروری است. بعضی‌ها هنوز از دوران کودکی شان روز‌هایی را به یاد دارند که پدر و مادر به تنهایی و بدون حضور آن‌ها به مهمانی و سفر می‌رفتند و تاثیر این تنهایی، خاطرات تلخی را بر آن‌ها داشته است.
افراد هرگز برای فرار از فضای خانه نباید مسافرت را انتخاب کنند، چرا که اثرات آن به مرور زمان مخرب بوده و سرانجام کانون گرم خانواده را متلاشی می‌کند.
اگر کودکان به دلیل تصمیم نامطلوب والدین از مسافرت با آن‌ها جا بمانند، احساس بی اهمیتی کرده و خود را چیزی جز بار سنگین و موجودی اضافی برای خانواده تلقی نخواهند کرد و این در حالی است که خطر فاجعه آمیز در آینده برای آن‌ها در کمین خواهد بود.
اگر در خانواده‌ای به هیچ عنوان ذوقی برای مسافرت وجود نداشته باشد، این موضوع امری خطرناک بوده و باید در اولین فرصت با یک روان شناس برای حل این اختلال مشورت شود.
این در حالی است که اگر خانواده‌ای روز‌های تعطیل را فرصتی برای با هم بودن تلقی کرده و با حضور یکدیگر احساس آرامش می‌کنند، ایده بسیار خوبی برای تحکیم بنیان خانواده خواهد بود و روزبه روز افراد خانواده را به یکدیگر وصل خواهد کرد.
این وسایل را همراه داشته باشید
کفش راحت انتخاب کنید. مطمئنا با کفش کتانی نمی‌توانید روی شن‌های ساحل راه بروید، نمی‌توانید، صحرانوردی کنید، حتی قادر نیستید از کوه بالا بروید، علاوه بر این که پا‌ها را خیلی داغ می‌کند، باید چند بار کفش‌ها را بشویید تا از بوی احتمالی پا خلاص شوید. یک جفت صندل یا کفش تابستانی همراه داشته باشید. اگر قصد پیاده روی‌های طولانی دارید، به کفش کتانی هم نیاز پیدا خواهید کرد، مگر این که از راحتی و طبی بودن صندل هایتان اطمینان داشته باشید.
بدون کرم ضدآفتاب، عینک آفتابی و کلاه از خانه بیرون نروید. اشعه‌های مضر خورشید که تابستان را فصل قدرت نمایی خودش می‌داند، بیشتر از هر چیز روی چشم و پوست تاثیر می‌گذارد. یک عینک آفتابی راحت و سبک که ترجیحا فلزی نباشد و در گرما داغ نشود همراه یک کرم ضدآفتاب مرغوب می‌تواند راه حل خوبی برای محافظت از پوست و چشم هایتان باشد. کلاه‌های لبه دار هم به عینک و ضدآفتاب کمک می‌کند و هم جلوی آسیب زدن آفتاب به مو‌ها را می‌گیرد.
سعی کنید کیف دستی تان سنگین نباشد، از کودکان غافل نشوید، مبادا آن‌ها را به حال خودشان رها کنید، سالمندان را نیز تنها نگذارید، در صورت تشنگی از سلامت آبی که می‌نوشید، مطمئن باشید. اگر بطری‌های کوچک آب معدنی را دوست ندارید، یک بطری یا لیوان دردار کوچک که بتوانید گوشه کیف تان حملش کنید، همراه ببرید. باید مرتب آب بنوشید و شاید همه جا لیوان شخصی یا آب تمیز در دسترس نباشد.
همکاری و مشارکت را فراموش نکنید
به هر جا که سفر می‌کنید، لازم است خانوادگی نسبت به آن مکان و نحوه سفر به آنجا اطلاعاتی کسب کنید. بعضی خانم‌ها تمام بار سفر را بر دوش آقایان می‌اندازند و تصور می‌کنند در زمان سفر به مهمانی می‌روند، در حالی که مشارکت آن‌ها در سفر، تمرینی برای کودکان در عهده گیری مسئولیت است.
سفر می‌تواند پر از آزمون و خطا باشد، فراموش کردن برخی اقلام سفر، رفتن در مسیری اشتباه، تصادف رانندگی، رزرو اتاق در مکانی نه چندان ایده آل و… می‌تواند مدیریت سفر را زیرسوال ببرد، این وظیفه سایر اعضای خانواده است که با غر نزدن و پشتیبانی از تصمیمات پدر یا مادر خانواده از بروز لحظه‌های تلخ پیشگیری کنند.
سفر در تابستان به دلیل گرمی هوا و تعطیلی مدارس و از برخی جنبه‌ها با مسافرت در اوقات دیگر سال متفاوت است، لباس خنک و سبک بردارید. لباس‌های پلاستیکی و چسبان، انتخاب مناسبی برای پوشیدن در آب و هوای گرم نیست؛ جلوی عرق کردن طبیعی بدن را می‌گیرد و بعد از یک بار پوشیدن در هوای گرم بوی خوبی نخواهد داشت. لباس‌هایی بپوشید که راحت شسته و خشک شود. آب و هوای شهر‌های مختلف با هم فرق می‌کند، قبل از رفتن از آب و هوای شهر مقصد اطلاع کسب کنید و با لباس‌های غیرضروری چمدان خود را سنگین نکنید.
ریاست آری، رئیس بازی نه!
خیلی کودکانه است، اما بعضی‌ها برای این که در سفر حرف اول و آخر را بزنند، سفر را به دیگران زهر می‌کنند. بخصوص اگر سفر خانوادگی محدود به اعضای تنها یک خانواده کوچک نباشد و چند خانواده با هم عازم سفر شوند، در این صورت تکروی و به قول بعضی‌ها رئیس بازی یک یا چند نفر می‌تواند دیگران را آزرده خاطر کند.
بی برنامه سفر کردن، حتی با اقوام و خویشان نزدیک هم می‌تواند دردسرساز باشد بنابراین یکی از کار‌های ما این است که در سفر یک نفر را به عنوان مدیر به رسمیت بشناسیم. این مدیر می‌تواند مسن ترین، باتجربه‌ترین و حتی زرنگ‌ترین فرد جمع باشد. به هر حال این مدیر هر کس که باشد، باید سلایق دیگران را در نظر بگیرد، در سفر‌های خانوادگی یک نفر باید حرف اول و آخر را بزند.
این فرد مثل یک تور لیدر، باید علاقه‌مند به مسئولیتی باشد که پذیرفته است. حساسیت، انعطاف پذیری، شوخ طبعی و مهارت برقراری ارتباط با همه اعضای کوچک و بزرگ سفر از دیگر ویژگی‌های این فرد است.
مدیر سفر باید با در نظر گرفتن علایق و سلایق همه اعضای سفر برنامه‌ای نسبتا دقیق طراحی کند. در غیر این صورت در سفر یکی می‌گوید کنار رودخانه کمپ بزنیم و دیگری دار و درخت را ترجیح می‌دهد و آن یکی اگر در هتل نخوابد، شبش به صبح نمی‌رسد. پیش از سفر همه این مسائل باید حل شده باشد.
پیش از این که سفر شروع شود، مدیر گروه خانوادگی تان را به عنوان مادرخرج انتخاب کنید. مادرخرج به کسی گفته می‌شود که بعد از گرفتن سهم هر فرد در هزینه‌های کلی سفر آن را در جای خود هزینه می‌کند.
او موظف است همه هزینه‌ها را نوشته و در پایان سفر به بقیه هم توضیح دهد. انتخاب این فرد از به وجود آمدن پول خرد در سفر که برای خود معضلی است تا حدود زیادی جلوگیری می‌کند و البته از آن مهم‌تر تعارفات مرسومی را که در ذات ایرانی هاست، ساماندهی می‌کند تا کسی به دلیل تعارف بیشتر یا خجالتی‌تر بودنش مجبور نشود، روزی چند بار دیگران را مهمان کند.
شما هم روزی پیر می‌شوید
درست است سالمندان به مراقبت نیاز دارند، پدر و مادر پیرمان باید داروهایشان را بموقع بخورند، پدر و مادرشوهر مسن ما، نمی‌توانند پابه پای ما راه بروند و قادر نیستند هر غذایی را میل کنند.
همه این‌ها دلیل قانع کننده‌ای است تا از همسفر شدن با آن‌ها منصرف شویم، اما یک لحظه به ۲۰، ۳۰ یا ۴۰ سال آینده بروید، روز‌هایی که در انتظار پسر یا دخترتان هستید تا بلکه برای تغییر آب و هوای چندروزه به سراغتان بیایند.
با مادرشوهرم راحت نیستم، دایم غُر می‌زند، از همه چیز ایراد می‌گیرد، شب‌ها می‌خواهد زود بخوابد و صبح‌ها زود از خواب بیدار می‌شود، به خاطر او نمی‌توانیم فست فود بخوریم یا به رستوران‌هایی که دوست داریم برویم…
مادرزنم پسری پانزده ساله دارد که وقتی تصمیم می‌گیریم به سفر برویم به اصرار همسرم، آن‌ها هم با ما راهی می‌شوند، من مجبورم به جای تقبل هزینه سفر برای سه نفر، هزینه هتل و خورد و خوراک آن‌ها را هم بپردازم و این آزاردهنده است، بویژه این که مادرزنم هر بار، از جیب من کلی سوغات برای دیگر فرزندانش می‌خرد و من با رودربایستی مجبورم اعتراضی نکنم.
هنگامی که فرد به سالمندی می‌رسد، رسالت‌های زندگی خود را که بزرگ کردن فرزندان و فعالیت‌های اجتماعی است به انجام رسانده و زمان زیادی دارد که به کار‌های خودش رسیدگی یا به آن‌ها فکر کند و این نیاز‌ها هنگامی که در جمع است، بهتر برآورده می‌شود.
از جمله بهترین فعالیت‌ها و سرگرمی‌ها در این دوران می‌تواند مسافرت‌های دسته جمعی با اعضای خانواده باشد. مسافرت بهترین فرصت برای جمع شدن خانواده دور هم و چند روزی با هم بودن است؛ زیرا امروزه بیشتر والدین با چند شیفت کاری لحظه‌های کمتری با هم بودن را تجربه می‌کنند.
سفر، بهترین فرصت برای بودن در کنار دیگر اعضا و سالمند خانواده است. همین موضوع باعث می‌شود که روابط عاطفی بین اعضای خانواده استحکام بیشتری پیدا کند.
برخی خانواده‌ها هنگام برنامه ریزی سفر جایی برای سالمندشان در نظر نمی‌گیرند، در حالی که باید یادمان باشد که سالمندان جزئی از خانواده محسوب می‌شوند. اگر آن‌ها دچار مشکلاتی از قبیل زوال عقل نیستند، به همراه بردن آنان سبب می‌شود از روزمرگی زندگی خارج شوند.
برخی سالمندان، خود عنوان می‌کنند که دست و پاگیر هستند و نمی‌توانند در مسافرت شما را همراهی کنند یا بیان می‌کنند که زیاد حوصله ندارند و ترجیح می‌دهند در خانه بمانند، باید به آن‌ها بگویید که مزاحمتی برای شما ندارند و به آن‌ها تاکید کنید، سفر برای آنان لازم است.
مدیریت و برنامه ریزی در سفر، دو اصل مهم است که باید آن‌ها را مدنظر داشت. ممکن است فرد سالمند، در حرکت کردن کمی مشکل داشته باشد، ولی این شرایط مانع سفر نمی‌شود و با کمی برنامه ریزی می‌توان آن را حل کرد. همواره به یاد داشته باشید که در گذشته والدین تان برنامه‌های سفر خود را با برنامه درسی شما هماهنگ می‌کردند که بهترین زمان را برای مسافرت انتخاب کنند یا زمانی که شما نوزاد بودید، آن‌ها این سختی را تحمل کرده و به همراه شما به سفر می‌رفتند، حالا نوبت شماست که بهترین برنامه ریزی را داشته باشید و بتوانید سفری خاطره انگیز برای خود و سالمند عزیزتان رقم بزنید.
بگومگو در سفر ممنوع
یکی از دوستان تعریف می‌کرد که از کودکی والدینش، استعداد عجیبی داشتند تا تمام دق دلی دوران چندساله زندگی مشترک شان را هنگام سفر بر سر هم خالی کنند. در سفر همه چیز به هم ربط پیدا می‌کرد، از خودروی آخرین مدل باجناق و دست پخت مادرشوهر تا هتل یک ستاره ماه عسل پدر و مادر و … همه چیز زمینه مرافعه داشت.
براساس توصیه یک مشاور سفر، باید مساله مورد اختلاف را در مدت حداکثر شش ساعت پس از بروز بحران رفع کنید تا ناراحتی در ذهن کسی نماند و احساس انتقام جویی از بین برود، اما توجه داشته باشید که گاهی دخالت‌های بی جا سبب به وجود آمدن سوءتفاهم و حتی شدت یافتن دعوا می‌شود. در صورت بروز چنین حادثه ای، باید تلاش کنید به طرفین بفهمانید که مسبب ناراحتی پیش آمده هر دو طرف بوده اند و منشأ آن فقط سوءتفاهم بوده است.
این کار سبب فروکش کردن بحث‌ها و تنش‌ها و روآوردن طرفین به گفتگو می‌شود. توصیه می‌شود که در سفر بخصوص سفر با خویشاوندان از پیش کشیدن بحث‌های سیاسی، مذهبی، پولی و هر چیزی که در خانواده تبدیل به تابو شده است و صحبت درباره آن‌ها سرانجام به دعوا ختم می‌شود، خودداری کنید.
احترام بزرگ تر‌ها را نگه داریم. فکر می‌کنم سفر یعنی چند شبانه روز در کنار هم بودن، بی جهت نیست که قدیمی‌ها می‌گفتند دوست و دشمن را در سفر باید شناخت. خیلی از نقاط ضعف رفتاری آدم‌ها در سفر خود را نشان می‌دهد به همین دلیل رفتار ما به مدیریت جدی تری نیاز دارد.
لوازم مورد نیاز کودکان
از آنجا که کودکان پای ثابت مسافرت‌های خانوادگی هستند، برنامه ریزی ویژه برای حضور آنان اهمیت دارد. اگر فرزندتان به اندازه کافی بزرگ است، از او بخواهید اسباب بازی‌های دلخواهش را برای مسافرت انتخاب کرده همراه خود بیاورد. اگر فرزندتان مدرسه می‌رود، به او اجازه دهید بازی‌های الکترونیکی، تخته نقاشی کوچک یا کتاب هایش را همراه بیاورد.
اما توجه کنید اگر برای کودکان کوچک‌تر چند اسباب بازی همراه خود برمی دارید، آن‌ها را به تناوب در اختیارش بگذارید، به این شکل که وقتی از یک اسباب بازی خسته شد و شروع به نق زدن کرد، اسباب بازی دیگری در اختیارش بگذارید. مسافرت‌های طولانی با هواپیما برای کودکان که مجبورند یک جا بنشینند، دشوارتر است؛ بنابراین در برنامه ریزی سفر، آن‌ها را نیز در نظر بگیرید.
در طول مسیر، به تناوب توقف کنید، اگر با ماشین مسافرت می‌کنید، در فواصل زمانی مشخصی کنار جاده توقف کنید و به کودک خود فرصت دهید از ماشین پیاده شود، راه برود و بدود. این استراحت کوتاه به او فرصت می‌دهد کمی جست و خیز کند و با کشش بدنش، خستگی و کسالت را از خود دور کند.
منبع: روزنامه جام جم