وحید دلیجه در این مطلب نوشت: برخی مناطق ایران یا کشورهای دیگر، عناصر و عوامل طبیعی زمین شناختی وجود دارند که حکم جاذبه های طبیعی برای گردشگران، ایفا می کنند. مانند گِلفشان، دره، کوه، جنگل، دریا و … این عوامل طبیعی در هر شهری وجود ندارد و غالب مسافران و گردشگران ایرانی و خارجی جذب چنین مکان هایی می شوند تا از طبیعت آن مکان های خاص لذت ببرند.
شهرهای جنوبی استان گلستان از این مزیت های طبیعی مانند جنگل و کوه برخوردار هستند و همه ساله مسافران زیادی از استان های مرکزی و جنوبی کشور و … به سمت این مکان های طبیعی و زیبا برای مسافرت های چند روزه عزیمت می کنند. چنین مکان هایی در روند توسعه صنعت توریسم منطقه، نقش بسیار مهمی دارد.
شهرهای ساحلی استان گلستان نیز با دارا بودن سواحل زیبای دریای خزر، تا حدودی توانستند از صنعت توریسم و گردشگری بهره ببرند، هرچند امکانات رفاهی و تفریحی سواحل استان گلستان با شهرهای ساحلی مازندران قابل قیاس نیست؛ اما همچنان می توان از این پتانسیل طبیعی و خدا دادی کمال استفاده را برد.
برخی مناطق و شهرها آثار تاریخی و باستانی دارند که تاریخ چند صدساله یا هزار ساله را در سینه خود حبس کرده است و تاریخ تمدن گذشتگان را چون آینه ای در برابر چشمانت به زیبایی تداعی می کنند، این آثار تاریخی باقی مانده از گذشتگان نیز برای جذب توریسم خارجی و ایرانی حکم جاذبه ای منحصر بفرد برای علاقه مندان به این آثار برجسته و زیبا ،را داراست. شهرهایی مانند شیراز و … به طور قابل توجهی از این صنعت و مزیت های تاریخی آن کمال استفاده را می برد.
در برخی از شهرها نه آثار تاریخی به چشم می خورد و نه عوامل طبیعی زمین شناختی وجود دارند، که روی آنها سرمایه گذاری کرد و برای جذب توریسم استفاده نمود.
در چنین شرایطی مسوولان شهری خلاق و توسعه محور به دنبال راهکارهای توسعه صنعت گردشگری می گردند. زیرا این صنعت زوایا و خفایای مختلفی از رونق اقتصادی است که شهرهای توریستی این مسئله را درک کرده و بیشتر به آن سمت حرکت می کنند.
این افراد متخصص و توسعه محور، با ایجاد دریاچه ها و رودهای مصنوعی، بازارهای بومی محلی یا پاساژهای وسیع و زیبا، میادین ورزشی معتبر کشوری و … می تواند نقش بسزایی در جذب مسافران داخلی و خارجی داشته باشد.
شهر گنبد کاووس با ایجاد دریاچه مصنوعی در ابتدای این شهر تاریخی و با احداث مکان های تفریخی رفاهی، مسیرهای پیاده روی در کنارسواحل این دریاچه مصنوعی را به یک جاذبه طبیعی برای مسافران بدل کرده است.
شهرستان آق قلا یکی از معدود شهرهای کشور است که هم اثر تاریخی منحصر بفرد دارد و هم دارای برخی جاذبه های طبیعی است که تاکنون از این مزیت های گردشگری برای پیشرفت صنعت توریسم در منطقه غفلت شده است. رود گرگان پس از سپری کردن مسیر روستاهای متعدد و دشت های فراخ تورکمن صحرا، از وسط شهر آق قلا عبور می کند، و این شهر تاریخی را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می کند و پل تاریخی دوران صفویه بر روی این رود چون نگینی از دوران کهن خود نمایی می کند.
این پل باستانی یکی از جاذبه های تاریخی شهر آق قلاست که پس از سالها مهجوریت و بی اعتنایی مسوولان شهر آق قلا و استانی بازسازی شد، اما رودخانه همچنان زباله دانی برخی شهروندان شده است و گیاهان گز، گِل و لای داخل رودخانه، این طبیعت زیبا را به چشم انداز کریه المنظر بدل کرده است. این رودخانه اثر بکر بودن خود را از زمانی که جریان داشته است از دست نداده و مسوولان شهری متعددی را در آق قلا دیده است و همه آنها با بی توجهی به این سرمایه عظیم از کنار آن رد شده اند.
اگراز گذشته تاکنون مسوولان شهر آق قلا هر کدام قسمتی از رودخانه را پاکسازی کرده و پیاده رو و چند درخت کنار آن رودخانه می کاشتند، تا الان یکی از زیباترین مناظر در آق قلا شده بود. اما همچنان این رودخانه مهجور مانده است.
6204/
انتهای پیام /*