جامعه مالزی برای گسترش و توسعه بهداشت اهمیت قائل بوده، و ٪۵ بودجه توسعه بخش اجتماعی دولت به بهداشت عمومی اختصاص داده شده – که یک افزایش بیش از ٪۴۷ نسبت به رقم پیشین آن است. این یعنی بهداشت دارای افزایشی بیش از ۲میلیارد RM است. با افزایش و بالا رفتن سن جمعیت، دولت میخواهد در بسیاری از حوزهها اصلاحاتی انجام دهد از جمله نوسازی بیمارستانهای موجود، ساختمان و تجهیزات جدید پزشکی، گسترش تعداد پلی کلینیکها (درمانگاهها)، و اقدامات ارتقاء آموزش و توسعه ترویج از راه دور بهداشت. در طی چند سال گذشته، آنها تلاشهای خود را برای بازسازی سیستمها و جذب بیشتر سرمایه گذاری خارجی افزایش دادهاند.
سامانه بهداشتی مالزی نیازمند پزشکانی است که یک دوره ۳ساله اجباری خدمت را در بیمارستانهای عمومی بگذرانند تا همواره نیروی کار این بیمارستانها حفظ شود. اخیراً، پزشکان خارجی نیز دراین کشور برای اشتغال مورد تشویق قرار گرفتهاند. اما هنوز، یک کمبود پیچیده از نیروی کار پزشکی به خصوص در سطوح کارشناسان کارآزموده وجود دارد که موجب میشود خدمات درمانی و بهداشتی پزشکی خاص تنها در شهرهای بزرگ در دسترس قرار گیرد. تلاشهای اخیر دراثر فقدان تخصص برای استفاده از لوازم موجود که توسط سرمایهگذاری مهیا میشود، ارائه امکانات به دیگر شهرها به حالت توقف باقیماندهاست.
فعلاً ۱۴ بیمارستان دولتی و مرکز بهداشتی با ظرفیت کلی ۲۸۱۶۳تخت وجود دارد. همچنین ۷ موسسه تخصصی درمانی (از جمله موسسات روانشناسی) با ظرفیت ۶۲۹۲تخت وجود دارند. همچنین درمورد بیمارستانهای خصوصی، ۲۲۵ واحد درمانی (از جمله زایشگاه و شیرخوارگاه) در مالزی وجود دارد و آنها ظرفیت ۹۴۹۸تخت را فراهم میسازند. اکثر آنها در نواحی شهری قرار دارند و نیز بسیاری از بیمارستانهای عمومی مجهز به جدیدترین تجهیزات تشخیصی و پرتونگاری هستند. برای بیمارستانهای خصوصی به طور کل سرمایهگذاری بهینهای منظور نشدهاست – و آنها اغلب ظرف ۱۰سال پیش از آن که شرکتها از آن سودی حاصل کنند، به کار خود خاتمه میدهند. اما، هم اکنون وضعیت تغییر کرده و شرکتها اینک به دنبال ورود مجدد به این حوزه میباشند، به خصوص ازاین لحاظ که خارجیها علاقه فراوانی دارند که برای مراقبت درمانی به مالزی وارد شوند.