مهدیس مدنی
کارشناس ارشد برنامه‌ریزی توریسم
ایده حفاظت از زیستگاه‌های طبیعی، مفهومی مدرن و امروزی نیست. ریشه‌های این تفکر به بیش از ۲ هزار سال پیش باز می‌گردد؛ زمانی که سرزمین‌های مقدس به دست جوامع بومی و محلی پدید آمدند و همواره مورد احترام آنان بودند، تا جایی که برداشت و دست‌اندازی به آنها توهینی بود به ساحت مقدس خدایان. اما مناطق حفاظت شده در معنای مدرن آن، به قرن نوزدهم باز می‌گردد و از کشورهایی چون آمریکا، استرالیا، نیوزیلند و آفریقای جنوبی ظهور می‌کند. در همان ابتدا این مفهوم در بالاترین سطح خود مفهومی ملی بود که از کشوری به کشور دیگر به گونه‌ای متفاوت تعریف می‌شد و حتی اسامی مختلفی می‌یافت؛ همچون پارک‌های ملی، منابع طبیعی ملی و… رفته رفته کشورهای دیگر نیز با پیروی از این الگوی حفاظت، هر یک ویژگی‌ها و اهداف گوناگونی را برای تاسیس چنین مناطقی تعیین کردند.