ایرنا: روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، لیلا گرگری سرپرست هیأت باستان‌شناسی روز سه شنبه (۲۹تیر ۱۴۰۰) با اعلام این خبر گفت: محوطه وسیع خلیل‌آباد با ۱۲۰۰ متر طول در جهت شمالی‌جنوبی و ۵۰۰ متر عرض در جهت شرقی‌غربی در شهرستان شوط استان آذربایجان غربی واقع شده است.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی گفت: این محوطه بر فراز یک برجستگی طولی مشرف به رودخانه که بر سطح آن شواهد چیدمان‌های مدور سنگی دیده می شود قرار گرفته و متأسفانه این چیدمان‌ها توسط حفاران غیر مجاز تخریب شده است.
این باستان‌شناس،هدف از گمانه‌زنی در این محوطه را شناسایی دوره‌های فرهنگی و گستره اصلی و واقعی محوطه به منظور جلوگیری از تخریب این اثر مهم فرهنگی اعلام کرد.
گرگری تصریح کرد: براساس گمانه‌زنی‌های انجام شده و بررسی فشرده سطح محوطه و مستندنگاری تمام عارضه‌های سطحی اعم از چاله‌های متعدد حفاری غیرمجاز می‌توان گفت «محوطه خلیل‌آباد شوط حداقل در دو بازه زمانی مورد استفاده جوامع انسانی بوده است.»
او تصریح کرد: فراوانی قطعات ابزار سنگی شاخص از نوع تراشه و سنگ مادر(از جنس سنگ چرت) مشخص می کند برای اولین بار در دوره پارینه سنگی از این محوطه استفاده شده است.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی اظهار داشت: با توجه به فراوانی دست ساخته‌های سنگی بر روی سطح محوطه و همچنین وجود قطعات شاخصی همچون سنگ مادرها، تراشه‌ها و بخصوص تبردستی شناسایی شده می‌توان دیرینگی نسبی محوطه را تا دوران پارینه سنگی به عقب راند.