شغاب محوطه ای باستانی در جنوب بوشهر است که قدمت آن به اواخر حکومت اشکانیان و ساسانیان
بازمی گردد. سال ۱۳۷۷ اداره میراث فرهنگی کشور موفق به کشف گورستان شغاب شد و آن را در آثار ملی ایران به ثبت رساند.
گورستان شغاب
الی گشت: در این مکان اسکلت اموات داخل خمره های بزرگ و کوچک دفن شده اند که رنگی نخودی دارند
و بر روی برخی از آن ها نقوش مختلفی دیده می شود.
گورستان شغاب فاصلی کمی با دریا دارد و می توان گفت بر روی ساحل ایجاد شده
و احتمالا می رود آفتاب گرم و داغ ساحلی یکی از عوامل ماندگاری آن تا به امروز باشد.
موقعیت جغرافیایی
بوشهر شبه جزیره ای است که از سه بخش تشکیل شده،
بافت متراک شهری، مناطق نظامی و روستاهای حومه که با وسعت یافتن شهر جزوی از خاک آن شده اند.
شغاب نیز یکی از این مناطق محسوب می شود. در مناطق شمالی گورستان شغاب در کنار ساحل جای گرفته
در واقع فاصله آن تا ساحل به حدی کم است
که گاهی اوقات هنگام مد قسمتی از آن کاملا زیر آب می رود. آب و هوای منطقه نیز مانند سایر نقاط شهر بوشهر گرم و شرجی است
به حدی که در تابستان ممکن است به بیش از ۵۰ درجه برسد، البته زمستان های منطقه بسیار دلپذیر است.
علت نام گذاری
برخی معتقد هستند که کلمه شغاب از دو قسمت شغ و آب گرفته شده و به معنی پاره پاره شدن آب در جایی باشد،
شبیه بناب یا میاندوآب، البته کافی است کمی بررسی های خود را گسترش بدهیم و شرایط جوی بوشهر را نیز در نظر بگیریم
چرا که در این منطقه جریان آب دائمی وجود نداشته که به گورستان شغاب منتهی شود و این نظریه را کاملا رد می کند.
ارتباط کلمه شغاب با شغا به معنی جعبه تیردان و تیرکش، نظریه دیگری است که کاملا توجیه پذیر است،
زیرا اگر بپذیریم که گورستان شغاب متعلق به اشکانیان است،
این نام با بهترین خصلت جنگاوران پارتی یعنی تیراندازی آنها پیوند پیدا می کند.
در این صورت، این کلمه قدمت خود را در شناسنامه تاریخی اش که به پیش از میلاد می رسد، خواهد یافت.
وضعیت فعلی
محوطه گورستان شغاب را پشته های کم ارتفاعی ایجاد کرده اند که تا لب دریا کشیده شده اند،
با نزدیک تر شده به روستای شغاب این پشته ها بیشتر قابل دیدن است.
همین پشته های کم ارتفاع هستند که به صورت گورستان درآمده اند و ارتفاع کم آنها باعث شده گورستان سطحی به نظر برسد.
این پشته ها تا کنار دریا امتداد می یابند. پس از گذشتن از آن ها زمین های صاف را خواهید دید
که تا پادگان نیروی هوایی بوشهر ادامه پیدا می کنند.
بخشی از این پشته های گورستان در ناحیه غربی، به منظور ایجاد فضای سبز و پارک توسط شهرداری تخریب شده است.
در نتیجه این امر بخش وسیعی از قبرستان نابود شد و قطعات سفالی مدفون در زمین در سطح پخش شده و قابل مشاهده هستند.
