سیندَک یک شهرک معدنی واقع در شهرستان “چاغی” در ایالت بلوچستان (در نزدیکی مرز ایران) و مشهور به داشتن ذخایر بزرگ مس و طلا است. پروژه‌های استخراج معادن باعث رونق اقتصادی این شهر شده است. مقر ایالتی نیروهای مرزبانی پاکستان (FC) نیز در همین شهر قرار گرفته است. 

منابع خبری می‌گویند: هر چند استخراج معادن شهر سیندَک برای پاکستان به ویژه ایالت بلوچستان سودآور است اما ذی نفعان سیاسی این ایالت با حضور شرکت‌های خارجی و مشارکت آنان با دولت مخالف بوده و می‌گویند که ثمرات ذخایر طبیعی به مردم ایالت بلوچستان نمی‌رسد. 

به گزارش روز پنجشنبه رسانه‌های پاکستانی، دولت ایالت بلوچستان ضمن موافقت با ادامه فعالیت توسعه اکتشافات و استخراج مواد معدنی توسط شرکت بزرگ چینی موسوم به (‌ام سی سی) ، تمدید این قرارداد برای ۱۵ سال دیگر را تایید کرد. 

شرکت ساخت و ساز مترولوژیکی چین (MCC) که مهلت قرارداد فعلی آن ۹ آبان سال آینده (۳۱ اکتبر ۲۰۲۱) تمام می‌شود، قادر خواهد بود پس از آن به حضور خود در شهر معدنی بلوچستان و فعالیت‌های اکتشاف و استخراج ادامه دهد. 

این شرکت چینی از سال ۲۰۰۲ در کنار شرکت‌های محلی پاکستان فعالیت استخراج مس و طلا را آغاز کرد اما تمدید قرارداد این شرکت با مخالف احزاب سیاسی در ایالت بلوچستان مواجه شده است. 

سخنگوی حزب ملی بلوچستان از دولت ایالتی خواست تا پیش از هرگونه تصمیم گیری درباره ذخایر طبیعی این ایالت، باید با نمایندگان مردم در مجلس مشورت کند زیرا دارایی‌های این ایالت متعلق به مردم بلوچستان است باید صرف رفاه و توسعه آنان شود. 

دولت پاکستان سال‌های گذشته قرارداد یک شرکت چند ملیتی (TCC) با مشارکت کانادا و شیلی برای استخراج طلا و مس در ایالت بلوچستان را لغو کرده بود که پس از آن یک مرکز حل اختلاف بانک جهانی اواسط تیرماه سال گذشته طی دادرسی به شکایت این شرکت خارجی، دولت پاکستان را ملزم به پرداخت ۶ میلیارد دلار غرامت کرد. 

مرکز رسیدگی به اختلافات امور سرمایه گذاری اعلام کرد: قرارداد استخراج طلا و مس در ایالت بلوچستان پاکستان سالانه دو نیم میلیارد و به طور کلی ۱۳۱ میلیارد دلار برای این کشور درآمدزایی داشت اما دولت پاکستان به تعهد خود عمل نکرد. 

بلوچستان بزرگ‌ترین ایالت پاکستان است و حدود ۴۴ درصد از خاک این کشور را در بر می‌گیرد. این ایالت با وجود گستردگی، کم‌جمعیت‌ترین استان محسوب می شود و تنها حدود هشت میلیون نفر جمعیت دارد. 

این ایالت تا سال ۱۸۷۱میلادی بخشی از ایران بود که در آن بر اساس قرارداد گلدسمیت در دوره ناصرالدین‌شاه قاجار از ایران جدا شده و تا پیش از استقلال پاکستان به بلوچستان انگلیس مشهور بود.