ایرنا – زاهدان – نخل خرما که در گویش محلی سیستان به آن (پیش) گفته می‌شود پس از خشکسالی دریاچه هامون در سال ۱۳۷۸ و مهاجرت شمار زیادی از مردم منطقه رفته رفته نابود شد و امروز کمتر اثری از آن در نقاط روستایی و شهری دیده می‌شود. نمونه نخل خرما در سیستان بومی و دارای ارقام مختلف است و از برگ آن صنایع دستی زیادی تولید می‌شده است. در حال حاضر کمتر روستاهایی پیدا می‌شود که دارای نخلستان باشد اما یکی از روستاهای باقی مانده که حدود ۱۰۰ نخل در آن وجود دارد روستای «اکبر عباس» در شهرستان هامون شمال سیستان وبلوچستان است. در این روستا یک نخل پنج تایی نیز وجود دارد که صاحب نخلستان محصول آن را در زمان آبادانی به اهالی و اطراف روستا خیرات می داد.