بی شک نقش رسانه و تاثیر آن بر فضای عمومی جامعه نقشی غیر قابل انکار است، قطعا در شرایط پر التهاب در هر جامعه ای رسانه می تواند نقشی تعیین کننده در سرنوشت آن جامعه ایفا کند حال چه در جهت ایجاد آرامش و چه در جهت ایجاد تشنج و ملتهب کردن بیشتر فضا، اما آنچه نمی شود آن را کتمان کرد تاثیر و کارکرد رسانه است .

در شرایط آغازین پیروزی انقلاب و در فضای جامعه آن روزها که هنوز رسانه های دیجیتال و فضای مجازی هیچ حضوری در جامعه را نداشت ، قطعا رادیو و تلویزیون مهمترین ، تاثیرگذارترین و شاید به گونه ای  تنها رسانه های دنیای آن روزها بود که مخاطب فراگیر خود را به همراه داشت .

 نکته مهم دیگر اعتماد عمومی جامعه نسبت به رسانه و اخبار بود که مهرداد خوشبخت به درستی در فیلم خود به آن پرداخته است ، به گونه ای که پخش یک پیام رادیویی چگونه در سرنوشت یک جنگِ تمام عیار می توانست نقش ایفا کند.

از دیگر ویژگی های مثبت آبادان یازده شصت می توان به درگیر کردن مخاطب خود با روایت فیلم علیرغم داشتن یک لوکیشن محدود اشاره کرد که نشان می دهد فیلمساز توانسته است به گونه ای عمل کند که تماشاگر تا انتها از قصه و فضای فیلم جدا نشده و آن را دنبال کند.

در بازیگری اگرچه مهرداد خوشبخت به سراغ چهره های مطرح سینمایی نرفته است تا شاید با استفاده از بازیگران کمتر شناخته شده به فضای آن روزهای جنگ نزدیک تر شود و پیش زمینه ای در ذهن مخاطب نسبت به بازی بازیگران ایجاد نکند اما این اتفاق آنگونه که مد نظر کارگردان است صورت نمی گیرد چرا که بازی ها از یکدستی لازم برخوردار نیست و با توجه به حس نوستالژیک مخاطب نسبت به رادیو و صدای گوینده های آن شاید بهتر بود تا خوشبخت به انتخاب های بهتری می پرداخت.

در  هر حال فیلم سینمایی آبادان یازده ۶۰ آخرین ساخته مهرداد خوشبخت فیلم قابل احترامی است و با توجه به ایده و نگاه متفاوت آن نسبت به سینمای جنگ می توانست از این بن مایه قوی و خوب استفاده مطلوب تری نماید و شاید در نیمه پایانی فیلم بهتر بود به جای ورود به نبردهای میدانی و خیابانی در همان فضای رسانه ای رادیو کار به اتمام می رسید.