سایتهای فروش لوازم دست دوم فضای امنی برای عتیقهبازها شده است به طوری که اگر به این سایتها و اپلیکیشنها رجوع کنیم تعداد قابل توجهی آگهی فروش از این دست خواهیم دید.
چمدان: سایتهای خرید و فروش آنلاین لوازم دست دوم بازار عجیبی است که همه چیز در آنها پیدا میشود. قرار گرفتن دسته بندی عتیقهجات در این سایتها راه را برای عتیقهبازها و معاملهگران اشیای تاریخی باز کرده است تا بازاری نمایان و پنهان برای خود به راه اندازند.
شفاف نبودن قوانین در خصوص خرید فروش آثار منسوب به عتیقه فضا را برای عتیقه بازان باز گذاشته است که آثار مختلفی را به فروش برسانند. بررسی سایتهای خرید و فروش وسائل دست دوم حاکی از آن است که هر چند بیشتر آگهیها در بخش عتیقهجات مربوط وسائل شخصی، دکوری و کلکسیونی است اما آگهیهای متفاوتتری نیز در این سایتها جلب نظر میکند.
برخی از این آگهیها به شکل مشخصی نمادی از بازار پنهان خرید و فروش است و آگهی دهندهها مخاطبان را به بازدید از آثار دیگر دعوت میکنند. آثاری که مشخص نیست چه هویتی دارند.
آثاری که موزهای توصیف شده یکی از آگهیهای پر تعداد در این سایتهاست. در بیشتر این آگهیها آثاری که قدمت قاجاری و صفوی برای آنها ادعا شده است به چشم میخورد.
کتب خطی یکی دیگر از آگهیهای پرتعداد در سایتهای خرید و فروش است. کتب خطی به طور کلاسیک دارای ارزش فراوان هستند و همواره یکی از محصولات پر مخاطب عتیقه بازان به شمار میآیند. در سایتهای خرید فروش از کتب خطی با قدمت ۱۰۰ سال تا کتبی با قدمتی ۳۰۰ سال دیده میشود. کتب خطی به دلیل از بین رفتن کاغذ و جوهر باید در شرایط خاصی نگهداری شوند.
یکی از عجیبترین آگهیهای این روزها روی صفحات خرید و فروش سایتها، فروش پروانه خرید و فروش اشیا عتیقه مربوط به دوره پهلوی است که حالا همین برگه مجوز خود به شئی تاریخی تبدیل شده و برخی آن را برای فروش گذاشتهاند.رصد بازار خرید و فروش آنلاین نشان دهنده تمایل به خرید فروش آثار به اصطلاح عتیقه دارد. در این زمینه نیز نبود قوانین و ضوابط شفاف باعث شده که دست سودجیان باز باشد. پیش از این آگهی کردن کاشیهای تاریخی سرقتی به ویژه آگهی فروش یکی از کاشیهای کاخ نیاوران در سایتهای مشابه جنجال بپا کرده بود. همچنین خارج از فضای مجازی نیز پاتوقهای تجمع عتیقه بازها در شهرهای مختلف همیشه پوشش مناسبی برای خرید و فروش آثار بوده است. با وجود برخی اطلاع رسانیها درباره حضور آثار سرقتی در این پاتوقها بازدید و رسیدگی برای مبارزه با این بازارها توسط وزارت میراث فرهنگی صورت نمیگیرد و تعداد کم نیروهای یگان حفاظت میراث فرهنگی و حمایت نکردن از این یگان باعث شده که سودجویان فضای امنی داشته باشند.