شهر باستانی تایر یک بندر فنیقی بوده است که در افسانه ها به عنوان محل تولد اروپا و جایی که اسم اروپا نامگذاری شده است شناخته میشود . در اسطوره ها گفته میشود که شهر تایر همان محلی است که دایدو کاردیج (Dido of Carthage) عاشق قهرمان تروا شده است.

شهر باستانی تایر به دو بخش تقسیم شده که یکی مرکز اصلی تجارت که در جزیره ای قرار داشته و بخش قدیمی تایر در حدود نیم مایل داخل سرزمین میباشد . شهر قدیمی که به اسم اشو ( Ushu) شناخته میشود در سال ۲۷۵۰ قبل از میلاد تاسیس شده و مرکز تجاری بعد از آن رشد کرد. در طول زمان جزیره توسعه بیشتری پیدا کرده و جمعیت آن نسبت به اوشو بیشتر شد.

توسعه شهر باستانی تایر سبب شد تا توجه پادشاه بابل، نبوچادنزار دوم این شهر جلب شده و ۱۳ سال از قرن ششم میلاد را به محاصره این شهر مبادرت کند بدون این که دیوارهای دفاعی آن را بشکند. این محاصره اغلب ساکنان شهر اصلی برای امنیت جزیره این شهر را آزاد کردند. اوشو حومه ای از شهر باستانی طایر باقی ماند تا اسکندر بزرگ به آنجا رسید. شهر باستانی تایر در کتاب مقدس اوقات تازه به آن اشاره شده و گفته که حضرت عیسی از این شهر بازدید کرده است.

دوران طلایی شهر باستانی تایر
زمان طلایی شهر باستانی تایر در حدود قرن دهم و هشتم قبل از میلاد بوده است. استعمار سایت دیگری در این منطقه که دارای توسعه و ثروت بزرگی بود باعث رشد بیش تر این منطقه بود. توافقنامه ها و اتحادهای تایریان سبب سود آوری در بین هر دو طرف بود.

بر اساس گفته ها به لحاظ تجاری این اتحادها نه تنها قابلیت دسترسی به بازارهای با ارزش دیگر را آماده میکرد بلکه فرصت های بیشتری را برای سرمایه گذاری ایجاد نمود. گسترش دیگری که سبب رشد شهر باستانی تایر شد انقلاب مذهبی در شهر تحت حکومت آبی بال( Abibal) و هیرام( Hiram) بوده که آن را به اسم ملکارت( Melqart) می شناختند. وجود ملکارت سبب شد تا قدرت از اختیار کشیشان بیرون شده و در اختیار کاخ پادشاهی قرار گیرد. نتیجه این دستور سبب شد تا نه تنها ثروت قصر افزایش یابد بلکه از طریق توزیع کارآمدتر این ثروت برای افزایش توسعه شهر مورد استفاده قرار گرفت.

جشنواره های دینی شهر باستانی تایر
بر اساس این تغییرات دینی پادشاه شهر باستانی تایر اینک به عنوان پلی بین دنیای زمینی و آسمانی بوده است. این سیاست مذهبی سبب پیوندی بین مردم شهر شده و آنها را جدا از دیگر شهرها و مناطقی تحت تسلط فنیقی ها قرار داد. پادشاه مراسم جدیدی را به عنوان جشنواره سالانه دینی معرفی کرد. در این جشنواره دینی بعضی از مراسم شامل آتش بازی های ویژه و همچنین سرودها نیز به وسیله جمعیت حاضر انجام میشد . برای تأکید بر این که انسجام داخلی مردم حفظ شود تمام اشخاص خارجی شهر ناگزیر بودند تا در مقطع برگزاری این مراسم این منطقه را ترک کنند. این مراسم که از اهمیت بالایی برای مردم بهره مند بود سبب شد تا رفته رفته شهر باستانی تایر خراب شده و نتیجه آن کشتار و بردگی مردم باشد.

رشد امپراتوری روم و نابودی تایر
رومی ها در سال ۶۴ قبل از میلاد شهر باستانی تایر را که ویران شده بود به عنوان یک مستعمره در نظر گرفته و در پایان پمپی( Pompeii) تمام محدوده تحت حکومت فنیقی ها را به امپراتوری روم الحاق نمود. شهر باستانی تایر مجددا به وسیله رومیان بازسازی شد و از سوی دیگر شهر کارتاژ که باقی مانده تایریان ها تاسیس کرده بودند خراب شد. رومی ها، جاده ها، بناهای تاریخی و کانال های آبی را که همچنان وجود دارند بنا کردند و این شهر مجددا تحت حکومت رومیان توسعه خود را بدست آورد ولی بعد از سقوط امپراتوری روم این رونق کاهش یافت. شهر باستانی تایر تا قرن هفتم میلادی همچنان به عنوان یک شهر بندری در نیمه شرقی امپراتوری روم و بیزانس باقی ماند تا در پایان توسط مسلمانان فتح شد.

« دنیای سفر » این نوشته را از «
بیتوته » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.