برای پیدا کردن آب در بیابان و کویر به دنبال پوشش گیاهی باشید. پوشش گیاهی متراکم و بیشتر درختان نمی توانند بدون منبع آب دائمی زنده بمانند.

یکی از پر رمز و راز ترین سفرها و ماجراجویی ها مربوط به سفرهای کویری میشود. در سفر به کویر شما باید به ۹۹ درصد حوادثی که ممکن است در کویر برایتان پیش بیاید فکر کنید، به دلیل آنکه در صورت بروز هرگونه حادثه ی غیر مترقبه ای امدادرسانی بسیار دشوار و در بعضی موارد غیر ممکن است پس باید آمادگی لازم را داشته باشید.

تصور کنید شخص یا گروهی در بیابان گم شده اند و یا خودروی آنها در کویر از کار افتاده است. آنها به دنبال آب اند ولی سراب می بینند. پیدا کردن آب در کویر احتمالا محال به نظر برسد ولی با داشتن مهارت کافی ممکن است. در ادامه چند روش ساده برای پیدا کردن و تولید آب در بیابان را ذکر می کنیم؛ روشهایی که مهمترین موضوع برای انجام دادن آنها، آرامش شما و باورتان به نجات است.

روش تولید آب در بیابان به کمک تقطیر
در گودالی که خاک مرطوبی دارد میتوان با استفاده از گرمای خورشید و یک سری کارها در چند ساعت مقداری آب تولید کرد. برای انجام این کار باید گودالی حفر کنید. در وسط گودال یک ظرف یا لیوان بگذارید، بر روی دهانه گودال یک کیسه پلاستیکی بکشید و لبه های کیسه را کاملاً سنگین چین کنید تا هوایی رفت و آمد نکند. در مرکز کیسه دقیقا بر روی ظرف تان تکه سنگی کوچک بگذارید. نم خاک با استفاده از گرمای خورشید تبخیر شده و بخارها به کیسه میرسد و سرمای کیسه آنها را تبدیل به قطره های آب میکند، با شیبی که با سنگ کوچک ایجاد کردید قطره ها به طرف لیوان یا ظرف شما حرکت میکند و درون ظرف تان می چکد. در مدت این عملیات شما میتوانید در سایه ای پناه بگیرید.

پیدا کردن آب در دریاچه نمک
احتمالا دریاچه نمک جزو آخرین موارد برای تهیه آب قابل نوشیدن هم نباشد ولی به شیوه تقطیر می توان نمک و املاح آن را جدا کرد. کافی است گودالی ۵۰ سانتی متری حفاری کنید تا به آب نمک برسید و با استفاده از خورشید و یک پلاستیک، مثل شیوه گفته شده در روش قبل، آب آشامیدنی تهیه کنید.

پیدا کردن آب در کویر و بیابان به کمک پرندگان
پرندگانی که دانه خوار هستند مثل بلبل” سهره” سار” کبوتر و مانند اینها به هیچ وجه از منابع آبی دور نمی شوند. این پرنده ها صبح و عصر آب می نوشند. به یاد داشته باشید که هنگامی که این پرنده ها بصورت مستقیم و به طرف پایین پرواز میکنند دارند به طرف آب میروند و وقتی که از آب خوردن بر می گردند سنگین تر هستند و از درختی به درختی دیگر پرواز میکنند تا مرتب استراحت کنند پس شما مسیر آن ها را پیدا کنید قطعاً به آب خواهید رسید.

نکته:در خصوص پرندگان آبی این که آنها قادرند فاصله های بسیار طولانی را بدون استفاده آب و غذا پرواز کنند پس دنبال کردن پرندگان آبی مانند مرغان دریایی لزوماً نشان بسیار خوبی برای وجود آب در آن نزدیکیها نیست عقاب ها و قوش ها و دیگر پرندگان شکاری هم میتوانند آب ضروری برای بدن خود را از طریق مایعات موجود در بدن قربانیان خود دریافت کنند، پس نمی توان وجود آن ها را نشان وجود آب در آن منطقه دانست.

پیدا کردن آب به کمک پوشش گیاهی
برای پیدا کردن آب به دنبال پوشش گیاهی باشید. پوشش گیاهی متراکم و بیشتر درختان نمی توانند بدون منبع آب دائمی زنده بمانند. در صورتی که با پوشش گیاهی محلی نا آشنا هستید، به دنبال سبزترین گیاهان بگردید. درختان برگریز و پهن برگ معمولاً علامت بهتری نسبت به درختان کاج هستند برای این که به آب بیشتری احتیاج دارند.

همچنین عمولاً در ریشه و ساقه گیاهان قدری آب ذخیره شده است که در وضعیت بحرانی و مناطق کویری میتواند زندگی شما را نجات دهد. توجه داشته باشید که در صورت نشناختن گیاهان این شیوه همان قدر که میتواند جان شما را نجات دهد سبب مرگتان هم میشود. به عنوان مثال آب داخل بافت یک نوع کاکتوس خاص سبب تهوع میشود. علاوه براین در زمان جدا کردن گیاهان باید مراقب حیواناتی مانند مار یا عقرب باشید.

پیدا کردن آب در دره ها، رودخانه های خشک
بهترین مکان برای پیدا کردن آب، کف دره ها و مسیل رودخانه های خشک قدیمی است، جایی که آب طبیعتاً از زمین بیرون می آید و قابلیت دسترسی به آب از هر جایی دیگر بیشتر است. در صورتی که جوی یا حوضچه ی آب دیده نمی شود، به دنبال قسمت هایی از زمین که گیاه در آن روییده است بگردید و تلاش کنید نقطه ی مناسبی از آن را حفاری کنید. امکان دارد آب کمپ پائین تر از سطح زمین وجود داشته باشد و در حفره جمع شود. حتی کندن کف آبکندها و بستر جوی های خشک امکان دارد سبب جوشیدن چشمه ای در زیر سطح زمین شود، به ویژه در ریگزار این احتمال بیشتر وجود دارد.

در کوه، شکاف های بین سنگ ها را بگردید، امکان دارد آب پیدا کنید.

در ساحل، حفر کردن زمین در بالای خط مدّ، به ویژه جاهایی که توده های شنی بادآورده وجود دارد، میتواند شما را به آب آشامیدنی برساند (حدود ۵ سانتی متر یا ۲ اینچ که در روی آب شور قرار دارد). این آب امکان دارد شور مزه باشد؛ ولی قابل شرب است. در پایین پرتگاه های ساحلی، به دنبال سبزی ها و گیاهان آب دار بگردید، حتی خزه و سرخس. این گیاهان معمولاً در جایی که صخره ها جابجا شده و تغییر وضعیت داده اند، وجود دارند و همان جا امکان دارد قدری آب شیرین یا حتی چشمه پیدا کنید.

از هر حوضچه آب نخورید
توجه کنید هر موقع حوضچه ی آبی را دیدید که در نزدیکی آن گیاه وجود ندارد، یا استخوان حیوانات در آن جا دیده میشود، بدانید که احتمال خطرناک بودن آن آب زیاد است و امکان دارد به مواد شیمیایی آلوده شده باشد. کنار آب را بررسی کنید، امکان دارد علامت های قلیایی شدن آب را پیدا کنید. مدام آبی را که از حوضچه های آب روی زمین برمی دارید، بجوشانید.

راهکارهایی برای خنک نگه داشتن بدن
در مناطق کویری خنک نگه داشتن بدنتان به میزان آشامیدن آب مهم است زیرا سبب حفظ رطوبت بدنتان می شود. بنابراین بدنتان را با شن بپوشانید. روی صورت خود پارچه بگذارید. دراز کشیدن روی سنگی که در سایه بوده و خنک است به کم شدن احساس تشنگی کمک میکند. باید از قسمت سینه و شکم ( نصف تنه به بالا) روی سنگ دراز بکشید تا حرارت بدنتان پایین بیاید.

« دنیای سفر » این نوشته را از «
بیتوته » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.