«من به نمایندگی آل‌اشپورت رفتم و ۵ مدل پیراهن را انتخاب کردم. این پیراهن‌ها را به تمرین آوردم تا خود بازیکنان انتخاب کنند.»

این حرف محسن خلیلی سرپرست پرسپولیس است در پاسخ به چگونگی انتخاب مدل و طرح پیراهن این فصل پرسپولیس.
در نگاه اول البته حرف معقولی است و اصلا هم عجیب نیست. سرپرست یک باشگاه به نمایندگی شرکتی رفته که طرف قرار داد برای اسپانسری پیراهن تیم بوده، ۵ مدل پیراهن را برداشته و آمده تا یکی را بازیکنان انتخاب کنند.
تقریبا شبیه به این که پدری به مغازه لباس فروشی می رود و ۵ دست لباس می آورد تا فرزندش از بین این ۵ لباس یکی را انتخاب کند.
اما این حرف و این کار فاجعه است. چرا باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس که یکی از پرطرفدارترین ها در آسیاست اینگونه پیراهن فصلش انتخاب می شود.
یقینا در بین این همه طرفدار میلیونی پرسپولیس طراحان با سلیقه و حرفه ای زیادی هستند. تنها نیاز بود باشگاه پرسپولیس فراخوانی برای طراحی پیراهن فصلش می داد. نیاز به هیچ هزینه ای هم نبود. آن وقت می دیدند چند طرح ناب و خوب با سلیقه های فراوان به باشگاه ارسال می شد.
بعدا یکی را ناتخاب می کردند و همان را به شرکت طرف قرارداد می دادند تا از آن تولید شود. نه به شکلی که جناب محسن خلیلی عمل کرده، این البته رویه امسال نیست و هرسال بوده، رویه باشگاه پرسپولیس تنها هم نیست، استقلال و سایر باشگاه ها هم همینطور هستند، متاسفانه.