پیمان یوسفی در پایان برنامه ورزش و مردم جمعه گذشته شعری از ناصر خسرو خواند، شعری که حالا حسابی معروف شده و طی چند روز گذشته بیشترین جستجو را در موتور جستجوگر گوگل داشته است.
او جمله پایانی اش را این گونه آغاز کرد:« اجازه بدهید برنامه را همینجوری با شعری از ناصر خسرو به پایان ببرم.»
به کار بردن کلمه «همینجوری» خودش به این معناست که اتفاقا خواندن این دو بیت شهر «همینجوری» نبوده و «جور» دیگری بوده است.
«گرد غربت نشود شسته ز دیدار غریب
گرچه هر روز سر و روی بشوید به گلاب
هر درختی که ز جایش به دگر جای برند
بشود زو همه آن رونق و آن زینت و آب»
پیمان البته همین دو خط شعر را با یک غلط خواند، او در بیت دوم «جایش» را «جایی» خواند و البته بلافاصله تصحیحش کرد.
معتقدم این شعر به پیمان یوسفی دیکته شده بود و از چهره اش مشخص بود خیلی راضی به خواندن آن دو بیت شعر بر علیه همکارش مزدک میرزایی نیست؛ خصوصا این که به قول خودش «همینجوری» هم خواند!