سرپرست کاوش دیوار بزرگ تاریخی گرگان، آتش سوزی در محوطه های تاریخی را که معمولا به دنبال غفلت انسان ها رخ می دهد عاملی آسیب زا به بناها و لایه های تاریخی می داند که زیر محوطه های تاریخی قرار گرفته اند و حتی هنوز کاوشی روی آنها انجام نشده است.
احتمال بی تفاوتی نسبت به وقوع آتش سوزی در محوطه های تاریخی، هر چند به طور دائم به عنوان یک هشدار یا زنگ خطر توسط دوستداران میراث فرهنگی، کارشناسان و رسانه ها مطرح می شود، اما به نظر می رسد این دیوار بی تفاوتی برای مسئولان در محوطه های تاریخی آنقدر بالا رفته که با وجود همه هشدارها قرار نیست از این اتفاق ها جلوگیری شود.
برخی باستان شناسان از وقوع آتش سوزی در قبرستان خالد نبی گلستان در چند روز گذشته که علت آن باز هم گرمای هوا عنوان شده، خبر می دهند؛ محوطه ای که هر چند به واسطه قبرستانی بودنش احتمالا سازه ای یا معماری خاصی زیرِ زمین ندارد، اما آیا سنگ قبرهای خاص آن و حتی قبرهایی که هر کدام در دوره های مختلف تاریخی به شیوه ای خاص دفن شده اند، در گرمای آتش از بین نمی روند یا دچار تغییرات نمی شوند؟
جبرئیل نوکنده – باستان شناس، میگوید: بی شک آتش سوزی هایی که در محوطه های تاریخی رخ می دهند و معمولا بر اساس غفلت انسان ایجاد می شوند، به لایه های تاریخی آسیب میزنند، چون هر اثری که در محوطه های تاریخی در سطح و حتی زیر خاک قرار گرفته باشد، نسبت به گرمای بیش از حد واکنش نشان می دهد.
وقتی به صورت ناگهانی ۵۰۰ درجه گرما به محوطه های تاریخی مانند هگمتانه، شوش، یا محوطه های تاریخی گرگان وارد می شود، چون معمولا در چند سانت اولِ این محوطه های تاریخی لایه های معماری و تاریخی وجود دارد، قطعا آن ها با آسیب های مختلفی مواجه می شوند.
وی با تاکید بر این که باقی مانده های آتش نیز به مرور به لایه های تاریخی آسیب وارد می کند، ادامه می دهد: قطعا توجه و کنترل محوطه های تاریخی توسط نیروهای یگان حفاظت به طور دائم می تواند از هر نوع آتش سوزی جلوگیری کند و از سوی دیگر بعد از وقوع هر آتش سوزی باید با هزینه های زیاد محوطه های تاریخی مانیتورینگ و پایش شوند تا از به دست آمدن اطلاعات اشتباه در مطالعات باستان شناسی جلوگیری شود.
« دنیای سفر » این نوشته را از «
ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.