به گزارش ایرنا «اوهانس» فرزند عاشیق «یعقوب اوهانس» در سال 1306 شمسی در روستای «دیزج تکیه» از محال باراندوز چای ارومیه چشم به جهان گشود و از دوران نوجوانی تحت تعلیم پدر هنرمندش موسیقی عاشیقی را فرا گرفت و از هنرمندان جریان ساز در این رشته هنری بود.
ابراز ارادت به اهل بیت(ع) و پیامبر اسلام(ص) و بیان آموزه های اسلامی و همچنین بیان اشعار حماسی و فولکلور آذربایجان از ارکان موسیقی عاشیقی است و عاشیق «اوهانس» تنها بازمانده عاشیق های آشوری بود که در اجراهای خود با دید احترام از آموزه های اسلامی استفاده می کرد.
این هنرمند مسیحی همواره در اشعارش همراه با نوای ساز «قوپوز» به مدح امامان و معصومان (ع) می پرداخت و این امر وی را به یکی از نمادهای بارز همزیستی اقوام و ادیان در آذربایجان بدل کرده بود.
عاشیق «اوهانس» به همراه اساتیدی چون عاشیق دهقان، عاشیق درویش و عاشیق فرهاد از نخستین هنرمندانی است که صدایش از رادیو گرمابخش محافل قدیم بود و پدربزرگ ها و مادربزرگ ها هنگام گوش دادن به رادیو شوق شنیدن داستان های فولکلوریک و اشعاری در بزرگداشت اسطوره های محلی را از زبان و ساز «اوهانس» داشتند.
اشعار ماندگار «خسته قاسیم» شاعر نامی موسیقی عاشیقی بر زبان استاد جاری بود و صدا و ساز وی چند دهه پیش بر جذابیت فیلم سینمایی «ساوالان» به نویسندگی و کارگردانی یداله صمدی افزوده بود.
مسوول موسیقی و کانون عاشیق های حوزه هنری آذربایجان غربی در مورد جایگاه عاشیق «اوهانس» می گوید: وی همواره پای ثابت بسیاری از آیین های فرهنگی و هنری در سطح استانی، ملی و بین المللی بود و نمونه اثر این هنرمند در آلبوم ماندگار «ارومودان گلن سسلر 2» گنجانده شده است.
«داریوش علیزاده» با بیان اینکه عاشیق اوهانس از هنرمندان تاثیرگذار موسیقی عاشیقی بود، افزود: وی با بیش از 80 سال فعالیت هنری نقش بسیار موثری را در رشد و توسعه این نوع موسیقی ایفا کرد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی نیز با صدور پیامی به مناسبت درگذشت عاشیق «یوسف اوهانس»، وی را میراث فرهنگی ارزشمند استان عنوان کرد و نوشت: عاشیق «اوهانس» از میراث ارزشمند فرهنگی، هنری خطه آذربایجان بود و عمری را با پنجه و نفس تاثیرگذارش به معرفی ظرائف گوش نواز و آیین های بومی تنیده در موسیقی پرشور آذربایجان سپری کرد.
عاشیق «یوسف اوهانس» با 93 سال سن پیشکسوت ترین هنرمند موسیقی عاشیقی مکتب ارومیه بود که به علت کهولت سن و برخی مشکلات جسمی روز یکشنبه/22 اردیبهشت/ دار فانی را وداع گفت و به لقاء الله پیوست.
به گزارش ایرنا «عاشیق» یا «آشیق» هنرمندی است که به اجرای موسیقی عاشیقی می پردازد و در سال های بسیار دور به عاشیق، اوزان و در خراسان شمالی بخشی می گفتند؛ «اوزان» عالم به علم های روز و نوازنده ساز بود و تجربه های سفر خود را در قالب شعر ارائه می کرد.
ساز عاشیق ها «قوپوز» نام دارد و دارای هفت سیم، 14 پرده و 72 مقام بوده و مصری، دوبیتی، حلبی، سیاستاپل، تجنیس، دیوان، تاجری، غربتی و امراهی از جمله مقام های عرفانی و اجتماعی این نوع موسیقی است.
بالوولو مسکین، قول هارطون، دوللو مصطفی، عباس طوفارقانلی، خسته قاسیم از جمله شاعرانی هستند که عاشیق ها اغلب از شعرهای آنان استفاده می کنند.
استاد عاشیق نواز به منظور رسیدن به حقیقت خداوندی مرحله های طریقت، شریعت و معرفت را پشت سر می گذارد؛ طریقت یعنی شناسایی راه انسانیت، شریعت یعنی آشنایی با آموزه های اسلامی و سرانجام معرفت به معنای تبلیع انسانیت و آموزه های دینی به واسطه شناخت خدا و رسیدن به اوست.
در این نوع موسیقی پیام انسانیت و انسان بودن که در قالب هنر موسیقی به مخاطب منتقل می شود، حائز اهمیت بوده و هدف اصلی رسیدن به خداست.
مکتب عاشیق نوازی ارومیه با تلاش عاشیق هایی چون «اوهانس» در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور با /شماره 165/ به ثبت رسیده و ترنم ماندگاری هنر اصیلی است که فرهنگ دیرینه آذربایجان را با ساز و سخن از نسلی به نسل دیگر منتقل می کند.
9939/3072
انتهای پیام /*