به گزارش ایرنا قدمت ساخت مسجد جامع خرمشهر بیش از 120 سال می باشد و به زمانی بر می گردد که بازرگانان از کشورهای مسلمان برای داد و ستد به خرمشهر سفر می کردند لذا اهالی محلی برای برپایی نماز این مسجد را بنا نهادند.
این مسجد از نظر ساخت و ساز به صورت آجر و خشت و با سقف تیرهای چوبی از درخت های چندل که از جنگل های آفریقا به این منطقه از طریق دریا آورده اند، ساخته شده و دارای نمای آجری و حدود هزار متر مربع کاشی آیات خشتی و 770 مترمربع کاشی کاری معرق می‌باشد همچنین دو گلدسته با ارتفاع 28 متر از کف زمین و دو گنبد بزرگ و کوچک که گنبد بزرگ و گلدسته ها با کاشی معرق تزیین شده در آن واقع شده است.
از آنجا که موقعیت مسجد جامع خرمشهر در کنار نهر بزرگ منشعب از رودخانه اروند که شهر را به صورت کمربندی احاطه می‌کند (نهر چاسبی) قرار دارد مدتی به عنوان مسجد لب شاخه نیز معروف شد.
از طرفی مسجد جامع در مبادی ورودی بازار بزرگ اصناف (بازار صفا) قرار داشته، به گونه ای که محل تردد مردم از صحن مسجد بوده و به این دلیل تغییری در ساخت و ساز آن انجام پذیرفت و عقب نشینی مختصری در آن صورت گرفت و بعدها در سال 1348، قطعه زمینی از ضلع غربی به مسجد اضافه و به صورت فعلی تجدید بنا شد.
پس از آغاز جنگ تحمیلی شهر خرمشهر به دلیل نزدیک بودن به مرز شلمچه، یکی از اولین نقاطی بود که مورد حمله ارتش بعثی عراق قرار گرفت. خرمشهر پس از 578 روز (19 ماه) اشغال توسط عراق، در تاریخ سوم خرداد ماه 1361 با عملیات رزمندگان اسلام طی چهار مرحله عملیات نظامی با عنوان عملیات بیت المقدس بازپس‌گیری شد. این مسجد به علت اینکه رزمندگان اسلام پس از فتح خرمشهر و بازپس گیری آن از دشمن در آن جشن پیروزی گرفتند، برای همیشه در تاریخ مقاومت ایران ماندگار شد و بنایی مشابه این مسجد تاریخی، در باغ موزه دفاع مقدس در تهران ساخته شده است.
مسجد جامع که اکنون سمبل مقاومت در خرمشهر است، در مدت 35 روز مقاومت مردم، ستاد مردمی، مرکز تبادل اخبار، اورژانس مجروحان و محل نگهداری موقت شهدا بوده و یادآور شهدایی مانند محمد جهان‌آرا، بهروز مرادی، بهنام محمدی و محمد دشتی است.
مسجد جامع خرمشهر سی‌هزارمین اثر تاریخی ایران است که در سال 1390، در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
7104/6068
انتهای پیام /*