به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، «مجله باستان شناسی» پژوهشکده باستان شناسی ایران که از سال 1338 انتشار آن متوقف شده بود، با رویکردی علمی–پژوهشی بصورت فصلنامه دو زبانه (فارسی و انگلیسی) در زمینه های باستان شناسی و علومی که رویکرد باستان شناسانه دارند، منتشر شد.
شماره نخست این مجله شامل مقالات زیر است: «باستان‌شناسی: از کلنگ تا قلم ؛حکمت‌الله ملاصالحی»، «کاربرد و محدودیت‌های تاریخ‌گذاری به روش رادیوکربن بر مبنای یافته‌های هفت تپه؛ بهزاد مفیدی نصرآبادی»، «پراکنش و توالی استقرارهای پیش از تاریخی غرب رودخانه کرخه، شمال خوزستان؛ علی زلقی»، «کاوش در تپه چَلو: شواهدی از مجموعه باستان‌شناختی بلخی– مروی در دشت جاجرم؛ علی‌اکبر وحدتی، رافائل بیشونه، مارگارتا تنگبرگ و مرجان مشکور».
«خنجر، خود در جستجوی چیز دیگری است: بررسی خنجرهای با حفاظ دسته هلالی از میانه هزاره دوم تا سده‌های نخستین هزاره اول پیش از میلاد؛ بابک رفیعی علوی»، «سنگِ سیاه؛ کاخی که دیگر نیست: کاوش در کاخ هخامنشی سنگ سیاه؛ دشتستان بوشهر؛ اسماعیل یغمایی»، «کاوش‌های باستان‌شناختی قلعه یزدگرد: گچ گنبد غربی؛ شادروان مسعود آذرنوش».
و «بررسی و مطالعه بناهای قاجاری و اوایل پهلوی شهرستان دره شهر»؛ مطالعه موردی: «قلعه پوراشرف»، «قلعه میر غلام هاشمی» و «قلعه جهانگیر آباد»؛ آرش لشکری، مجید ساریخانی و اکبر شریفی‌نیا است.
در مقاله «سنگِ سیاه؛ کاخی که دیگر نیست: کاوش در کاخ هخامنشی سنگ سیاه؛ دشتستان بوشهر» تالیف اسماعیل یغمایی می خوانیم: «کاخ بردک سیاه یکی از صدها کاخ شهر باستانی هخامنشی ها (تموکن) است.
شناسایی و بررسی این منطقه که از سوی نگارنده در چندین فصل انجام یافته گسترش آن را تا محوطه باستانی (توج ) یا (توز) و تا زیرلایه های دوره ساسانی و اسلامی آن با رویه ای نزدیک 30 تا40 هکتار یقین می نماید، اگر در فرضیه کوچ پارس ها از استپ های سیبری یا کناره های دریاچه اورال تردید کنیم، می توان پیشنهاد کرد که خاستگاه پارس ها در حوزه دشتستان تا تنگ ارم بوده است».
فراهنگ **1085**3009
انتهای پیام /*