به گزارش روز چهارشنبه گروه فرهنگی ایرنا از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، رضا نظری ارشد اظهار داشت: دشت حاصلخیز همدان – بهار با وسعت بیش از پانصد کیلومتر مربع واقع در کرانههای شمالی کوهستان الوند، به دلیل شرایط و توانمندیهای مناسب زیستی و اکولوژیکی از دوران پیش از تاریخ تاکنون مورد توجه گروه های مختلف انسانی با فرهنگ های متنوع زیستی و باستانشناختی بوده است.
او از تپههای پیسا، هگمتانه، زینوآباد و خندان تپه به عنوان مهمترین محوطه های این دشت نام برد و گفت: خندان تپه با وسعتی بیش از پنج هکتار در داخل اراضی کشاورزی روستای تاریخی امزاجرد (مزداکرت= مزداگرد) و جورقان قرار گرفته است.
وی در ادامه به رودخانه یلفان اشاره کرد و گفت: این رودخانه در میان زمین های کشاورزی ضلع شرقی تپه و با فاصله کمی از آن جریان داشته که در سالیان اخیر و با توجه به بحران خشکسالی و کمبود منابع آبی و بارندگی خشک شده است.
به گفته این عضو هیات علمی و استادیار باستانشناسی دانشگاه، این محوطه با ابعاد تقریبی 300 در 150 متر و با امتداد و کشیدگی شمالی ـ جنوبی، بزرگترین محوطه دوران مس و سنگ در دشت همدان است.
**بهره برداری از تپه برای کشاورزی
نظری با توضیح اینکه در سالهای گذشته از خود تپه به عنوان زمین کشاورزی بهرهبرداری شده است، گفت: یک دکل برق فشار قوی در ضلع شرقی و روی عرصه تپه قرار گرفته که آسیبهایی به محوطه وارد کرده است.
به گفته او، آسیبهای جدی به محوطه به وسیله حفاران غیرمجاز و غارتگران میراث فرهنگی صورت گرفته و کشاورزان بومی به حریم و عرصه این اثر ارزشمند تجاوز کرده اند.
این باستان شناس اظهار داشت: با توجه به آنچه گفته شد و همچنین با هدف مشخص کردن عرصه و حریم قانونی آن، انجام ضوابط و مقررات حفاظتی در خصوص این محوطه، برنامهریزی برای انجام فعالیتهای آتی باستانشناسی و جلوگیری از تخریب و نابودی بیشتر محوطه، پروژه میدانی تعیین عرصه و پیشنهاد حریم این تپه تاریخی انجام شد.
او با اشاره به ایجاد 18 گمانه در اطراف محوطه از مشخص شدن عرصه حقیقی و حریم خندان تپه خبر داد.
مجوز گمانهزنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم خندان تپه همدان توسط رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است.
فراهنگ**3079** 1055
انتهای پیام /*