به گزارش خبرنگار ایرنا، روایت مورد قبول در باره مبدا سال طبری محاسبه آن از دوم مرداد ۱۳۳سال پیش از هجرت مصادف با پادشاهی «قباد ساسانی» و حاکمیت فرزندش «کیوس» بر طبرستان است.
گفته می شود در این سال مردمان طبرستان با برقراری یک روز کبیسه به نام «ششک» سال را از گردش بازداشتند.
در تقویم باستانی طبری فصل بهار ۱۰۰ روز شامل ۵۰ روز بهار سرد و ۵۰ روز بهار گرم، تابستان ۸۵ روز، پاییز سرد ۵۰ روز و زمستان هم ۸۰ روز است.
پنج روز اضافه هر سال در ماه های دوازده گانه سال طبری محاسبه نمی شود، بلکه به عنوان «پتک» به آخر سال افزوده می شود و روز اضافه سال های کبیسه هم «ششک» گفته می شود.
نخسین روز سال طبری هم «فردینه ماه» نام دارد.
نام ماه های طبری هم عبارت از «فردینه ماه، کرچه ماه، هر ماه، تیر ماه، ملار ماه، شروینه ماه، میر ماه، دونه ماه، ارکه ماه، د ماه، و همنه ماه و نوروز ماه» است.
همزمان با آغاز سال جدید طبری جمعی از فرهنگ دوستان بابلی دوشنبه شب آیینی در این شهر برپا کردند و این مناسبت را جشن گرفتند.
«نصرالله هومن» نویسنده و پژوهشگر گاه شماری و تقویم طبری در این جشن که با عنوان سومین همایش طبرستان بزرگ به مناسبت آغاز سال نو باستانی یک هزار و ۵۳۰ طبری در بنیاد حریری بابل برگزار شد، گفت: تردیدی نداشته باشید که تقویم بازمانده از طبرستان ارزشمندترین میراثی است که همه ما باید به آن افتخار کنیم.
وی افزود: تقویم طبری به لحاظ علمی و دقت بسیار فراتر از تقویم میلادی است و باید به خود ببالیم که ستاره شناسان این دیار یک هزار و ۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح تقویمی را تهیه کرده اند که کوچک ترین خطایی در آن دیده نمی شود.
یکی از استادان دانشگاه شهید بهشتی تهران هم در این جشن گفت: مردم طبرستان در طول تاریخ ثابت کرده اند که وطن پرست و شیفته ایران هستند.
دکتر «ابوالقاسم اسماعیل پور مطلق» افزود: زمانی که فردوسی بزرگ بعد از اتمام شاهنامه بزرگش در دربار غزنویان حضور یافت و آثارش را تقدیم دربار کرد، بشدت مورد سرزنش قرار گرفت و به او اتهام رافضی و مرتد زدند، اما در همان مقطع مردم وطن پرست طبرستان به گرمی از او استقبال کردند و در زمان عبور این چهره فاخر علمی به خراسان وی را مورد لطف و عنایت خود قرار دادند که این جلوه ای از وطن پرستی مردم طبرستان بود.
وی اظهار داشت: از جمله ویژگی های بارز مردم طبرستان داشتن یک زبان، تقویم و فرهنگ مستقل است و این اشتباه بزرگی است که ما زبان طبری را دارای یک گویش بدانیم، بلکه زبان طبری دارای گویش های بابلی، ساروی، آملی و بهشهری است.
این استاد دانشگاه گفت: طبری ها با پیشینه چهار هزار ساله خود یکی از قدیمی ترین اقوام ساکن در ایران هستند که پیش از آریایی ها در این منطقه زندگی می کردند.
این مورخ افزود: در طول چهار هزار ساله تاریخ طبرستان، مردم این دیار هیچ گاه خودشان را از ایران جدا نمی دانستند هر چند به خاطر سابقه تاریخی، تقویمی و زبان، حکومتی مستقل داشته اند اما خود را جدای از ایران نمی دانستند.
او ادامه داد: امروز بسیار خرسندیم که در برخی از شهرهای مازندران سنت های هزاران ساله همچنان پابرجاست و مردم آیینی همچون ۲۶ عیدماه را با شکوه خاصی در آمل، بابل و سوادکوه و نیز دیگر شهرهای مازندران برگزار می کنند.
دکتر اسماعیل پور مطلق، انتقال سینه به سینه تاریخ را وظیفه همگانی دانست و بر ضرورت توجه مردمان طبری بر این موضوع تاکید کرد.
طبرستان به لحاظ جغرافیایی شامل استان مازندران، بخش هایی از استان های گلستان و گیلان، استان تهران و شمال استان سمنان بوده است که از قرن دهم هجری خورشیدی نام مازندران بر این سرزمین نهاده شد.
علت نامگذاری طبرستان یا «تپورستان» به دلیل وجود قوم «تپور» بوده است که چهار هزار سال پیش در این استان زندگی می کردند.
۷۳۴۳/۱۶۵۴
انتهای پیام /*