چابهار، بندری که به دلیل آب و هوای بهاری‌اش به این نام خوانده می‌شود یکی از شگفت انگیزترین بنادر ایران است. این شهر که در جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان واقع شده لقب تنها بندر اقیانوسی ایران را نیز دارد.
اگرچه چابهار به دلیل قرار گرفتن در منطقه آزاد در گذشته بیشتر برای خرید مورد استقبال قرار می‌گرفت ولی این روزها طبیعت چابهار گردشگران زیادی را جذب می‌کند. آنطور که می‌گویند اگر دلت می‌خواهد در زندگی، راه رفتن در مریخ را تجربه کنی، حتما سری به چابهار بزن. بندر چابهار که تازگی‌ها محبوبیت زیادی هم پیدا کرده، دیدنی‌های زیادی دارد. از غروب‌های دل انگیزش که بگذرید، صخره‌های تراش خورده آن و جاهای حیرت انگیز دیگری هم هست. ما در این پست مناطق دیدنی چابهار را بهتان معرفی می‌کنیم.
گل افشان
در ۱۰ کیلومتری چابهار، بین دشت کهیر و تنگ و در ۲۰ کیلومتری روستای کهیر، سه تپه کوچک گل افشان به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ متر وجود دارد که یکی از دیدنی‌های چابهار است. دو تا از این تپه ها غیرفعال و یکی از آنها مانند آتشفشانی می جوشد و هر دقیقه یکبار از آن گل سرد طوسی رنگی خارج می‌شود.
کوه‌های مینیاتوری
یکی از جاذبه‌های شگفت انگیز چابهار کوه های مینیاتوری یا مریخی است. این کوه ها ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر بعد از چابهار به سمت بندرگواتر، قرار گرفته‌اند. وجود دریا در یکسو و وجود این کوه ها در طرف دیگر جاده باعث شده تصویر همچون تابلویی نقاشی باشد. جنس این کوه ها رسوبی است و روی آنها هیچ گیاهی به چشم نمی خورد، اما رنگ خاکستری آنها، شکل مخروطی‌شان و ترکیب رنگ قرمز باعث شده به کوه‌های مریخی معروف شوند.
تالاب لیپار
بعد از دیدن کوه‌های مینیاتوری می‌توان به دیدن تالاب لیپار رفت. تالاب شگفت انگیز لیپار که به آن تالاب صورتی نیز می‌گویند در ۱۵ کیلومتری شرق چابهار و در مسیر جاده ساحلی چابهار-گواتر قرار دارد. این تالاب که آب های سرگردان اطراف را جمع می‌کند ۱۴ کیلومتر است و پرندگانی همچون فلامینگو، حواصیل، طاووسکن، تیهو و عقاب دشتی در آن زندگی می‌کنند.
موزه محلی چابهار
ساختمان قدیمی فرمانداری چابهار که از دوران قاجار به جا مانده، اکنون موزه محلی چابهار است. این بنا بر روی سکویی به ارتفاع یک و نیم متر و به وسعت حدود ششصد و پنجاه متر مربع بنا شده و دارای سه درب ورودی، مجموعه اتاق‌ها، راهرو و… است. بنا در دو طبقه ساخته شده است که قسمتی از آن بوسیله سکویی با سقف چوبی و ستون آهنی احاطه شده است.
جاهای دیدنی چابهار
درخت مکرزن یا انجیر معابد
شهرهای جنوبی دارای درختی به نام درخت انجیر معابد هستند و چابهار نیز از این قاعده مستثنی نیست. در خت انجیر معابد درخت بسیار بزرگی است که اصل آن متعلق به هند شرقی است و برگ‌های پهنی دارد. انجیر معبد که محلی ها به آن کرگ می‌گویند در داخلش شیره سفید رنگی جریان دارد و میوه آن نیز قابل خوردن است. نمونه های این درخت را در حال حاضر در روستاهای رمین، تیس کوپان، ماشی، لیپار و کوپان سر می توان دید.
منطقه حفاظت شده گاندو
در سفر به چابهار دیدن رودخانه باهوکلات را نیز در برنامه بگنجانید. این رودخانه در ۹۰ کیلومتری شرق چابهار واقع شده و محل زندگی تمساح پوزه کوتاه گاندو یا تمساح ایرانی است. طول این تمساح به ۴ متر می‌رسد و یکی از جاذبه های توریستی رودخانه پرآب باهوکلات است. جدا از تمساح حیوانات کمیاب دیگری مثل گوزن کوهی نیز در گاندو حضور دارند.
بندر گواتر
فقط قشم جنگل حرا ندارد و در چابهار نیز، جایی که رودخانه باهوکلات به دریای عمان می‌ریزد و در نزدیکی خلیج گواتر، جنگل‌های حرای چابهار قرار دارد. ناگهان در دل خشکی بسیار، درختچه هایی در مرداب روییده است که محل زندگی خزندگان و پرندگان زیادی است.
مسجد جامع تیس
از جاهای دیدنی چابهار مسجد تیس است. مسجدی که مثل مساجد پاکستان و هندوستان تنها یک مناره دارد. صحن این مسجد هر زائری را ولو برای اولین بار، به یاد تابلوهای پر از رنگ زیبا می‌اندازد. مناره و گنبدهایی که با رنگ‌های سبز و قرمز ساخته شده‌اند و درب‌هایی که با شیشه‌کاری‌های منظم و نامنظم رنگارنگ جلوهایی چشم‌نواز به مسجد داده‌اند.
اسکله ماهیگیری
در چابهار سه اسکله تپس، رمین و بریس از بقیه دیدنی تر هستند. در اسکله های چابهار می توان ماهیگیرانی که برای صید به دریا می روند یا از صید برمی‌گردند را تماشا کرد و گاهی به همراه شان عازم دریا شد. بازار ماهی فروشان نیز در این اسکله ها بسیار پررونق است.
