به گزارش ایرنا، این آیین با حضور اهالی و شماری از مردم استان در این روستا با شکوه خاصی در اواخر اسفند برگزار می شود که در آن حلوای گردو پخته و در بین حاضران و مردم اهالی توزیع می شود که به مردم آمدن بهار را نوید می دهد.
حلوای گردو در این روستای شمالی و کوهستانی شهرستان دامغان ، نماد فرا رسیدن بهار است که علاقمندان به این آیین را هر ساله در آستانه سال جدید به این روستا می کشاند.
بوی عید که می آید، سنت‌ها و آداب و رسومی که هنوز در روستاها به دست فراموشی سپرده نشده است، را می توان مشاهده کرد که آیین حلواپزان در روستای تویه رودبار دامغان یکی از این نمونه هاست.
پخت حلوای گردو با مخلوط برنج، روغن، گردو، شکر،شیره و آب درست می شود که بر روی شعله آتش قرار گرفته و با کتیرا به مدت هفت الی هشت ساعت هم زده و آنگاه برای خوردن آماده می شود.
مردم و خانواده ها در این روستا، با جمع شدن در کنار هم و فراهم کردن مواد لازم و دیگ های مسی خود به اندازه توان هر خانواده آن را می پزند و پس از آماده شدن بین خود تقسیم می کنند.
در این روستا و روستاهای نزدیک آن درختان گردو به فراوانی یافت می شود که پخت حلوا با گردو به دلیل فراوانی این نعمت الهی در این منطقه است.
در بعضی دیگر از روستاهای دامغان به این حلوا، حلوا برنج نیز می گویند که این امر نشان می دهد روستاهای این شهرستان با پخت این حلوا آشنا بوده و آن را به نام های مختلف می نامند.
حلوای گردو یا همان حلوا برنج از مواردی است که در سفره هفت سین نوروزی مردم شهرستان دامغان دیده می شود.
آماده سازی منازل، کاشت گل و گیاه و سبزی در حیاط منازل، اجتماع بانوان و پخت حلوا، داچه، فتیر، شیرینی خانگی و قطاب باقلوا ازدیگر برنامه هایی است که زنان دامغانی در آستانه نوروز آنها را تهیه می کنند.
آبشار پله دله، کشتزار و باغستان ها، دشت شقایق و تنگه پل دله از جاذبه های دیدنی این روستاست که جلوه خاصی هم به این آیین می دهد.
مردم این روستا بر این باورند که داشتن غم و کدورت در آستانه فصل بهار سالی خوبی را برای آنان به دنبال دارد پس به همین منظور در آستانه بهار، به دیدار هم رفته و شادی های خود را تقسیم و غم ها را دور ریخته و کدورت ها را فراموش می کنند و با بهار گل ها، دل های بهاری اهالی روستا قرین با شادی و نشاط می شود.
اجرای برنامه های فرهنگی و هنری از دیگر برنامه های جنبی این جشنواره است،در حاشیه این جشنواره آش باران پخته می شود.
مردم این روستا در ایام گذشته در آستانه فرا رسیدن نوروز با همکاری هم کاهگل درست کرده و دیوار و سقف های گلی را بار دیگر نو کرده و کاهگل می کردند.
اهالی این روستا ثبت ملی این آیین ۴۰۰ ساله را خواستار هستند که امیدوارند در سال های آینده با ثبت این جشنواره به عنوان یک اثر ملی، این آیین با شور و نشاط بیشتری برگزار شود و گردشگران بسیاری را به طبیعت بکر و زیبای روستای تویه رودبار بکشانند.
رئیس میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دامغان روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: برگزاری آیین حلواپزان در روستای تویه رودبار یکی از آیین های نوید دهنده بهار است که در سال های اخیر به جشنواره تبدیل شده است.
معصومه داوودیان اضافه کرد: برپایی این گونه جشنواره ها در آستانه نوروز می تواند فضای شادی و نشاط را در جامعه ایجاد کرده و نوروز را به همگان نوید دهد.
وی تصریح کرد: حفظ و برگزاری باشکوه این آیین ۴۰۰ ساله که برای چهارمین سال به صورت جشنواره برگزار می شود باید ثبت ملی شود و برای برگزاری آن به اعتبار نیاز دارد.
وی ادامه داد : برگزاری این چنین جشنواره ها که با آداب و رسوم کهن ایرانیان در ارتباط است می تواند به خوبی بهار را به همگان اعلام کند.
روستای تویه رودبار در ۶۵ کیلومتری شمال دامغان و نزدیکی شهر دیباج واقع شده است که دارای یک هزار نفر جمعیت بومی و غیر بومی است.
شهرستان دامغان دارای ۲ هزار اثر تاریخی و فرهنگی است که از این تعداد ۴۰۰ اثر شناسایی و تاکنون ۱۲۶ اثر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده اند.
۹۸۵۶/۶۰۲۶
انتهای پیام /*