شهرستان لنگرود در مختصات جغرافیایی ۳۶ درجه و ۵۶ دقیقه تا ۳۷ درجه و ۱۹ درجه عرض شمالی از خط استوا و ۴۹ درجه و ۱۶ دقیقه تا ۵۶ درجه و ۵۰ دقیقه طول شرقی از نصف النهار مبدا در شرق استان گیلان واقع شده است و از شمال به دریای خزر ،از شمال شرقی به شهرستان رودسر ،از جنوب شرقی به املش و از جنوب غربی به سیاهکل و از شمال غربی به لاهیجان محدود می شود و مساحت آن ۴۳۸ کیلومتر مربع می باشد.
این شهرستان دارای دو ناحیه عمده جغرافیای جلگه ای و کوهستانی است .درناحیه جلگه ای نوار باریک ساحلی و در ناحیه کوهستانی محدوده های کوهپایه ای ،جنگلی و مرتعی در ارتفاعات به چشم می خورد مهمترین رود خانه جاری در شهرستان «شلمانرود» است .

شهرستان لنگروددرسال ۱۳۳۶ از لاهیجان مجزا و شهرستانی مستقل گردیدکه شامل سه بخش :مرکزی ،اطاقور ،کومله،هفت دهستان : اطاق ور ،لات بیل،دریاسر ،مریدان ،چاف،دیوشل و گل سفید و نیز ۲۱۹آبادی است که ۵ آبادی خالی از سکنه است .جمعیت این شهرستان ۱۳۳۹۵۶ نفر است که ۱/۲۹در صد شاغلین آن در بخش کشاورزی ،۲/۳۳ درصد در بخش خدمات فعال هستند .

لنگرود دارای قدمت تاریخی زیادی می باشد و نام آن ۹۰۰ سال قبل (۵۱۲ هجری قمری )در کتب تاریخی آمده است. بافت قومی مردم گیلک و به زبان گیلکی با لهجه بیه پس تکلم می کند . از نوشته های تاریخی چنین استنباط می شود که زمین های اطراف لنگرود باتلاقی بوده و ساخت و ساز را دچار مشکل می نمود .اما به مرور زمان و توسعه تجارت در گیلان لنگرود هم رونق یافته و در زمینه کشاورزی خصوصا کشت کنف از شهرهای مهم محسوب گردیده،همچنین در زمینه صنعت دارای صنایع فلزی از جمله تفنگ سازی (شکاری)بوده که به علت مرغوبیت و کیفیت خریداران زیادی داشته است .شهر لنگرود در گذشته مانند شهرهای گیلان از خانه های پراکنده ای بین مزارع و توتستان و بیشه ها تشکیل می شد که بتدریج فاصله خانه ها کمتر شد و کوی هایی به وجود آمد .کشاورزی در لنگرود همچون دیگرمناطق استان گیلان از رونق برخوردار بوده و از محصولات عمده آن :انواع برنج،چای وصیفی جات را می توان نام برد .صید ماهی نیز از دیگر فعالیتهای رایج این شهرستان میباشد .