مارمه به عنوان اولین آیین بهاری مازندرانی ها و هنگام تحویل سال جدید توسط فردی خوش قدم انجام می شود تا به نوعی شگون و شادی روزهای آینده سال را برای خود و خانواده شان از این طریق ماندنی و پایدار بکنند .
برای اجرای این آیین سنتی ، کودک و یا سالمندی که به گفته عامه مردم به ‘ سَبِکِ پا ‘ بودن معروف است قبل از تحویل سال پشت در خانه می ایستد تا به هنگام حلول سال جدید به همراه سینی قرآن وارد اتاق شود .
این اعتقاد و یقین در مردم مازندران وجود دارد که با ورود یک فرد خوش قدم به خانه و بقول معروف ‘مارمه ‘ خوب ، سالی خوب برای ساکنان خانه رقم می خورد و همراه با ورود این فرد به داخل اتاق های خانه رسم باقی مانده از گذشته و قرار دادن عیدی در سینی ، به پاس خوش قدمی و مژدگانی به او انجام می شود .
مردمان مناطق مختلف مازندران در زمان های قدیم این مراسم را در روز نخست هر ماه تبری اجرا می کردند ، ولی برگزاری آن در روز اول فروردین تقریبا در تمامی نقاط استان فراگیر بود.
مورخان که مبداء سال تبری را مرگ یزدگرد سوم در سال ۳۱ هجری می دانند که سال تبری همانند هر تقویم دیگری ۱۲ ماه دارد ولی تمامی ماههای آن ۳۰ روزه است و یک سال آن هم ۳۶۰ روز دارد .
نام ماههای تبری هم عبارت از ؛ فردینه ماه ، کرچه ماه ، هر ماه ، تیر ماه ، ملار ماه ، شروینه ماه ، میر ماه ، دونه ماه ، ارکه ماه ، د ماه ، وهمنه ماه و نوروز ماه است.
‘مارمه ‘سنت و آیین قدیمی که در دوره گرایش به ابداع مدل های جدید آیین ها رنگ نباخته است که مازنی ها به آن پشت پا بزنند و این سنت استوارتر از همیشه در میان مردم این استان رخ نمایی می کند و اجرا می شود .
کارشناس و محقق آداب و رسوم سنتی مازندران از مارمه به عنوان آیین سنتی که در آغاز تحویل سال نو اجرا می شود ، نام برد .
حسین اسلام به خبرنگار ایرنا گفت : فردی خوش قدم که میان کودکان و‌سالمندان انتخاب می شوند به عنوان مارمه این آیین را اجرا می کند .
وی ادامه داد : این فرد پیش از آغاز تحویل سال با سینی که قرآن در آن قراردارد پشت در منزل ایستاده تا بهنگام تحویل سال وارد خانه می شود .
وی به اعتقاد و باور مردم مازندران که مارمه را فردی خوشقدم می دانند اشاره کرد و گفت : مازنی ها با این‌اعتقاد و اجرای این آیین ، تداوم برکت و شادی را برای خود و خانواده شان درخواست می کنند .
به گفته اسلامی با وجود تغییراتی که در آیین ها و سنت ها وجود دارد ولی این آیین همچنان در استان مازندران و در میان مردم جایگاه خود را دارد .
عباس مهدوی از کارشناسان حوزه فرهنگی مازندران نیز در خصوص ماندگاری یکسری از رسوم و سنت ها در جامعه گفت : علاوه بر قابلیت اجرا تعداد افرادی که برخودار از آن می شوند ، تاثیر دارد .
وی افزود : همچنین بستگی به اینکه آن رسم تا چه اندازه در زندگی هر فردی تاثیر دارد می تواند در ماندگاری آن در طول تاریخ و سالها تاثیر خود را بگذارد .
مهدوی از مارمه به عنوان سنتی قدیمی که از دیرباز در مازندران انجام می شد ، نام برد و ادامه داد : این رسم هنوز هم به دلیل آنکه در اعتقاد مردم به تداوم شادکامی و خوشی آنها مرتبط است از جایگاه و مرتبت برخوردار است و مردم همچنان پایبند به اجرا آن هستند .
وی گفت : اینکه افراد برای اینکه بتوانند شادی زندگی خود و خانواده شان را در سال تضمین بکنند سنت مارمه ای را پیاده و اجرا می کنند .
به گفته این کارشناس حوزه فرهنگ همچنین امکان اجرای چنین آیین و رسم در خانواده ها نیز باعث شده تا این آیین باقی بماند .
مسئول واحد پژوهش مردم شناسی و میراث معنوی اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران نیز به خبرنگار ایرنا گفت که ثبت آئین ها و سنت ها یکی از وظایف این اداره کل برای احیای آن به شمار می رود .
طوبی اصانلو افزود : میراث فرهنگی برای حفظ این آیین ها ثبت آنها را به عنوان میراث معنوی در دستور کار خود قرار می دهد تا از این طریق این آیین ها به نسل آینده منتقل شود .
وی از ‘مارمه ‘ به عنوان بخشی ازآیین های نوروزی ویژه در مازندران اجرا می شود و ادامه داد : در تقویم طبری در آستانه هر ماه آیین مارمه برگزار می شد اما با گذشت سالها این آیین تنها به زمان حلول سال جدید باقی مانده است .
به گفته مسئول واحد پژوهش مردم شناسی مازندران هرچند این آیین هنوز هم در جای جای استان رواج دارد و برگزار می شود اما این آیین در آستانه آغاز هر ماه برگزار می شد .
وی افزود : البته ثبت مارمه به عنوان بخشی از بسته آیین های نوروزی مازندران در فهرست میراث معنوی پیشنهاد شده است .
۲۰۹۶/۱۸۹۹
انتهای پیام /*