به گزارش ایرنا، از سمت بلوار آیت الله مرندی شهر مرند، حرم مطهر امامزاده سید احمد (ع) در بلندی، نمایان است؛ پس از عبور از مسیر سربالایی ورودی امامزاده، وارد محوطه ای می شوی که با گل ها و درختان بلندی تزئین شده است.
با بالا رفتن از چند پله، منتهی الیه دالان، پرده سنگین را بالا زده و ضریح زیبا و طلایی و نقره ای رنگ حرم، چشم نوازی می کند، تنها چند ماهی است که این ضریح در حرم مطهر این امامزاده نصب شده است؛ این ضریح با الگوی ضریح مطهر حرم حضرت ابالفضل (ع) ساخته شده است.
مردی دست به سینه می گذارد و خم می شود و ذکر‌گویان عقب عقب به سمت در خروجی امامزاده می رود؛ اینجا احترام به اهل بیت (ع) در پوست و گوشت اهالی است.
کنار ضریح نیز دو مزار به چشم می خورد، مزار آیت الله میرزا علی اکبر مرندی، از علما و عارفان برجسته شهر مرند و از شاگردان آیت الله خویی و علامه طباطبایی، و مزار دیگر به حاج سید جلال حسینی تعلق دارد.
خادمان این حرم مطهر احترام زیادی به زائران قائل هستند، با وارد شدن هر زائری به آن ها خوش آمد گفته و با خارج شدن، زائر را با تکریم بدرقه می کنند.
یکی از زائران که جوان ۳۰ ساله است، می گوید: یکی از دلایلی که مرا هر هفته به زیارت این امامزاده دلگرم می کند، همین احترام و تکریم زائران از سوی خدام امامزاده است.
**لذت خادمی اهل بیت(ع)
‘بایرام نیرومند’ خادم حرم امامزاده سید احمد مرند و به اتفاق خانواده اش در جوار امامزاده ساکن است؛ همسر و فرزند نوجوانش نیز از خادمان امامزاده به شمار می روند؛ وی در سال ۱۳۴۶ در روستای اردکلوی مرند متولد شد و دارای یک فرزند پسر و یک فرزند دختر است.
این عاشق امامزاده به گفته خودش ۲۰ سال است که خادم حرم شده، یعنی در این چند سال هر صبح درهای این مکان مقدس را گشوده و خدمت زائرانش را کرده است؛ از وی می پرسم این همه سال خسته نشده‌اید؟ با لبخندش جوابم را می گیرم.
بایرام نیرومند می گوید: ۲۰ سال که چیزی نیست، هر لحظه خدمت کردن در جوار آقا، برای من و خانواده ام لذت بخش است.
از نحوه آغاز به کارش به عنوان خادم حرم مطهر سخن به میان می آورد: با بیمار شدن مادرم و مراجعه متعدد به پزشکان، وی تا حدود زیادی صحت پیدا کرد، در آخرین نفس های مادرم از ایشان خواستم مرا دعا کند تا صاحب شغل شوم، با گذشت حدود ۲۰ روز از این ماجرا، در خواب دیدم که یک نفر ما را به یک جای باعظمتی برد، ایشان یک دسته کلید به ما داد و گفت شما همین جا ماندگار هستید، از خواب که بلند شدم آرامش خاصی پیدا کردم.
یک ماه بعد از گذشت این خواب، یکی از روحانیون منطقه ما به اداره اوقاف مراجعه می کند، رئیس وقت اوقاف می گوید ما به دنبال یک خادم برای امامزاده سید احمد(ع) هستیم، ایشان مرا معرفی می کند، در اولین مراجعه با وارد شدن به صحن مطهر امامزاده، همان رویای خواب برایم تعبیر شد.
آقای نیرومند شیرینی روزهای اول خادمی حرم مطهر امامزاده سید احمد(ع) را هنوز به خاطر دارد: ‘سال ۱۳۷۶ کار خود را در این امامزاده آغاز کردم و یک سال بعد به اتفاق خانواده در جوار امامزاده ساکن شدیم’.
وی ادامه می دهد: در اولین روزها تا یک هفته، دست به خانه تکانی زدیم و گوشه به گوشه حرم مطهر را تمیز و آب و جارو کردیم، بعد از آن، زوار ایشان روز به روز بیشتر شد.
به گفته نیرومند، اولین حقوق اش از خادمی حرم، تنها ۱۵ هزار تومان بود؛ ‘هم اکنون حقوق من تنها ۵ میلیون ریال (۵۰۰ هزار تومان) است، من و خانواده ام به نیت مادی به اینجا نیامده ایم و در این ۲۰ سال نیز هیچ وقت به مشکل مادی برنخورده ایم و مطمئنم دلیل آن بعد از عنایت خداوند و دعای مادرم، توجه خاص سید احمد (ع) است’.
وی تاکید می کند: لطف و عنایتی که سید احمد نسبت به خانواده ام دارد، بسیار بی کران است، با اینکه حقوق ناچیزی از اینجا دریافت می کنیم، اما برکات فراوانی داشته است.
**مراجعه وقت و بی وقت زائران
این خادم مهربان امامزاده سید احمد (ع) هر روز ساعت هشت صبح در امامزاده را باز می کند: ‘صبح بعد از باز کردن حرم امامزاده، حیاط را آب و جارو می زنم، فرش های حرم را جارو می کنم تا آماده استقبال از زائران شویم’.
وی می گوید: خدمت در امامزاده سختی های زیادی دارد، اما حرم این امامزاده باید به طور مداوم برای زیارت زائران باز باشد، خدمت به زائران و احترام به آن ها مهم ترین دغدغه ماست؛ بارها بعد از بستن در حرم مطهر، زائرانی داشتیم که مراجعه کرده اند و خواسته اند که در را باز کنیم تا بابت شفای بیمار خود یا هر نیت دیگری به زیارت حرم مطهر بروند.
آقا بایرام با اشاره به ضریح زیبای حرم، خاطره ای به ذهنش می رسد و می گوید: هنگام نصب ضریح جدید، زائری داشتیم که نوزاد در بغل برای زیارت حرم آمده بود، اما روز بعد دوباره با یک بسته شیرینی مراجعه کرد و گفت که بیماری این نوزاد تا ۸۰ درصد بهبود یافته و پزشکان گفته اند بچه مشکلی ندارد.
این خادم اضافه می کند: از روستاهای اطراف، زائران بسیاری داریم که عنایت خاصی به سید احمد دارند، یکی از زنان روستاهای اطراف مرند، ۱۲ سال نذر کرده بود تا در حرم مطهر سفره ای داشته باشد و هر سال این نذر خود را ادا می کرد.
نیرومند می افزاید: با توجه به اینکه شهر مرند در مسیر ترانزیت اروپا و آسیا قرار دارد، زائران خارجی نیز داریم، از کشورهای ترکیه، آلمان، باکو، ازبکستان و… به صورت انفرادی و گروهی برای زیارت اینجا می آیند.
**جفت کردن کفش زائران از ثواب نماز جماعت کمتر نیست
آقا بایرام به برخی از برنامه های فرهنگی و مذهبی این امامزاده اشاره می کند و می گوید: روزهای سه شنبه یک ساعت قبل از نماز مغرب و عشاء دعای توسل و روزهای پنجشنبه دعای کمیل قرائت می شود؛ در ماه رمضان نیز مبلغانی از شهر قم در این امامزاده حضور پیدا می کنند و در ایام نوروز نیز به مدت دو هفته خیمه معرفت برپا می شود و برنامه های متنوع قرآنی و فرهنگی برای نسل جوان، کودک، نوجوان و خانواده ها برگزار می شود.
نماز جماعت مغرب و عشاء هر شب در صحن این امامزاده برپاست؛ این خادم ادامه می دهد: ‘پیش از نماز مغرب و عشاء، محوطه را آب و جارو می زنم و همین کار، فضای روحانی و نشاط زیادی به زائران می دهد’.
وی تاکید می کند: ‘بسیاری از مواقع فرصت نمی کنم تا نماز را به جماعت بخوانم، اما فکر می کنم خدمت کردن به زائران و جفت کردن کفش های آنان، ثوابی کمتر از نماز جماعت نداشته باشد’.
آقا بایرام با اشاره به اینکه خدمت کردن به اهل بیت (ع) حتی به صورت افتخاری، سعادت بزرگی است که نصیب هر کسی نمی شود، تصریح می کند: خادمان افتخاری زیادی در این امامزاده فعالیت می کنند، آن ها روزهای سه شنبه و پنجشنبه یا مناسبت ها و اعیاد خاص در این امامزاده حضور پیدا می کنند.
خادم حرم امامزاد سید احمد مرند اظهار می کند: خادمی فقط نگهداری در و دیوار امامزاده نیست، خیلی ها می آیند اینجا و سؤال می پرسند، خادم باید با تجربه ای که دارد جواب درستی به سؤالات شان بدهد، دختر جوان می آید، پسر کاکل روغنی می آید، بچه هیئتی می آید، همه مهمان آقا هستند، خادم باید متوجه حال و هوای همه زائران باشد.
**چند روز دوری از حرم و دلتنگی
وقتی از او می پرسم تاکنون پیش آمده که یک روز یا حتی چند ساعتی، از حرم دور باشید و دلتان برای امامزاده تنگ شده باشد، گوشه چشمانش خیس می شود و در حالی که لبخند به چهره دارد، با صدای لرزان می گوید: قسمت شد به اتفاق خانواده، پنج روز به سفر مشهد مقدس برویم، بعد از بازگشت از زیارت حرم امام رضا (ع)، تا وارد امامزاده شدیم، به پای ضریح افتادیم، دوری از حرم برای ما غیر قابل تحمل بود.
آقا بایرام می گوید: برخی از زائران کربلا پیش از سفر برای زیارت به این امامزاده می آیند، گاهی با خودم می گفتم یعنی می شود یک روزی من هم زائر امام حسین (ع) شوم، چند مدتی از این قضیه نگذشته بود که از اداره کل اوقاف تماس گرفتند که مدارک خود را ارسال کنید شما راهی سفر کربلا هستید، باور نکردنی بود، برای اولین بار به این آرزویم رسیدم و زائر کربلا شدم.
**بوی نان و سبزی و چای معطر
بوی نان و سبزی می آید؛ کمی آن طرف تر خانمی که نذرش قبول شده، نان و پنیر به زائران می دهد، آقا بایرام می گوید: این امامزاده کرامات زیادی دارد، خیلی ها حاجت روا می شوند، بعد نذرشان را ادا می کنند؛ نذرشان از همین نان و پنیر شروع می شود تا خادمی حرم و هزینه مرمت بنا و…
اما پذیرایی با چای تازه دم، یکی از اتفاقات خوشایند این امامزاده است، در این باره می گوید: پذیرایی با چای از زائران، تصمیم خودمان بود، بیشتر روزهای پنجشنبه و یا در روزهای دیگر اگر زائری از شهرستان داشته باشیم، چایی هم بین زوار توزیع می کنیم.
آقا بایرام البته به همراهی همسر و فرزندش هم اشاره می کند و ادامه می دهد: همسرم در این کار بسیار مشوق من است، علی آقا هم که در این فضا بزرگ شده، در واقع به عنوان یک خادم برای سید احمد (ع) تربیت شده است.
**بدون چادر در حرم حاضر نمی شوم
اما فاطمه خانم همسر آقای نیرومند که دوش به دوش شوهر در حرم مطهر امامزاده سید احمد زحمت می کشد، می گوید: همسرم علاقه وافری به خدمت در این امامزاده دارد و حیاط حرم را روزانه بارها با شوق عجیبی آب و جارو می کند.
وی با اشاره به حضور بی وقت برخی زائران می افزاید: اصلا از این مساله، ناراضی نیستیم، بارها شده که سفره غذای مان نیمه باز مانده اما در را باز کرده ایم تا زائری که شاید به خاطر مشکلی از جای دوری در این امامزاده حضور پیدا کرده، بتواند به زیارت اش برسد.
فاطمه خانم از روزهایی می گوید که بابت مشکلاتی به همسرش گله و شکایت کرده است: ‘آیت الله مرندی را در خواب دیدم، به ایشان عرض کردم، دیگر نمی توانم اینجا بمانم، اما ایشان دستی بر چادر من کشیدند و کف دستم یک مهری زدند و فرمودند من می روم اما باز برمی گردم و شما را به سید احمد (ع) می سپارم، از آن وقت دیگر هیچ گاه احساس خستگی نمی کنم’.
خادم افتخاری حرم سید احمد (ع) اعتقاد زیادی به توجه خاص حضرت دارد، می گوید: من بدون چادر حتی در مواقع جارو کردن فرش و تمیز کردن صحن در صورت تنها بودن هم، در حرم حاضر نمی شوم.
همسر خادم حرم همچنین با اشاره به تاثیرات مثبت حضور خانواده اش در جوار حرم مطهر می افزاید: فرزندم به برکت افتخار خادمی در جوار حرم، نمازش را به موقع می خواند و با وضو سر کلاس درس حاضر می شود.
**یک دوست و رفیق
علی نیرومند، فرزند خادم حرم نیز که در کلاس نهم تحصیل می کند، افتخار خادمی حرم را دارد. او به خاطر آداب و رفتار نیکویش و به دلیل تکریم در بین زائران حرم مطهر شهره خاص و عام است. او می گوید: با توجه به شرایط هم جواری خانواده ام در امامزاده سید احمد (ع)، ایشان مانند یک رفیق برای من هستند.
وی می گوید: برخی دوستانم که مرا ‘امامزادا علی’ (علی امامزاده) صدا می کنند حسرت می خورند به اینکه من هر لحظه در کنار امامزاده هستم.
علی که تصمیم گرفته در حوزه علمیه تحصیل کند، تصریح می کند: درس هایم را در کنار ضریح مطالعه می کنم چرا که در یادگیری تاثیر فراوانی دارد، به دلیل حضورم در امامزاده و کمک به پدرم، معلم ها هم نگاه خاصی به من در مقایسه با سایر دانش آموزان دارند و این ها همه از لطف و عنایت حضرت سید احمد (ع) است.
آستان مقدس امامزاده سیداحمد، معروف به ‘داغ امامزاده سی’ در خیابان سردار ملی شهر مرند واقع شده و با یک واسطه نسبش به حضرت امام موسی کاظم (ع) می رسد.
علامه نسابه ابوالحسن العمری از شخصیت های قرن پنجم هجری قمری در این باره می نویسد: ‘سید جلیل القدر و عظیم الشأن احمد بن ابراهیم المرتضی ابن امام موسی کاظم (علیه السلام) در مرند سکنی گزیده است. به احتمال قوی سید ابراهیم، پسر برادر حضرت امام رضا (علیه السلام) جزو همراهان سپاه شاه چراغ بوده که پس از تفرق سپاه مذکور، سید احمد به مرند رفته و در این شهر زندگی نموده و صاحب فرزندانی نیز شده است تا اینکه در آخر نیمه نخست قرن سوم حدود سال های ۲۵۰ ـ ۲۴۵ هـ.ق در شهر مرند وفات یافته و در این مکان به خاک سپرده شده است’.
تنظیم: نعمت مرادپور**انتشار: عزیزی راد
۶۱۳۲/۵۱۸
انتهای پیام /*