به‌گزارش روز دوشنبه گروه فرهنگی ایرنا از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، علی‌اصغر مونسان در نامه ای خطاب به محمدحسن طالبیان معاون میراث‌فرهنگی این سازمان تاکید کرد:
«با توجه به اتفاقات اخیر درخصوص تهدید خانه نیما یوشیج، وظیفه روشن سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در حفظ آثار تاریخی و فرهنگی، ضروری است اقداماتی عاجل درخصوص حفظ این اثر صورت گیرد.
با عنایت به ثبت خانه نیما یوشیج در سال ۱۳۸۰ از سوی سازمان میراث‌فرهنگی به شماره ۴۶۰۳ در فهرست آثار ملی ایران، به‌رغم رأی اخیر دیوان عدالت اداری مبنی بر خروج اثر مذکور از این فهرست، این خانه همچنان از منظر کار‌شناسی واجد ارزش‌های ثبتی است.
لذا از جناب‌عالی انتظار می‌رود از تمام امکانات و اختیارات قانونی و حقوقی بهره جسته و مانع هرگونه تخریب و آسیب به ارزش‌های این اثر شوید و در اسرع وقت نیز گزارش اقدامات انجام‌شده را به اینجانب اعلام نمایید.»
به گزارش ایرنا، خانه تهرانی نیما یوشیج واقع در محلهٔ تجریش، خیابان دازشیب، خیابان رمضانیان، کوچه رهبری است که در سال ۱۳۸۰ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۴۶۰۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
خروج این ملک از فهرست آثار ملی، با رای قطعی دیوان عدالت اداری در ۱۵ آبان امسال به خاطر آنچه که گفته شده هیچ گونه سند ثبتی واجد ارزش قضایی نسبت به تملک خانه مورد نظر به نیما وجود ندارد، انجام شد و اعتراضات گسترده ای به همراه داشت.
از جمله این اعتراضات واکنش محمدرضا عبدالملکیان دبیر نخستین کنگره شعر نو ایران بود که اخیرا با راه اندازی یک پویش مردمی (کمپین) تاکید کرد که چنانچه دستگاههای فرهنگی کشور و شهرداری برای حفظ این بنای ارزشمند ملی که متعلق به پدر شعر نو ایران است اقدامی نکنند ۳۰ هزار شاعر ثبت شده و مردم علاقه مند، پول خرید خانه را فراهم می کنند.
عبدالملکیان اعتراض خود را با این تعبیر به پایان برده بود که «ما شاعران خیلی اهل سر درآوردن از حساب و کتاب نیستیم اما ۳۳۰ میلیارد تومانی که برای بدهی های دو باشگاه ورزشی پایتخت اختصاص داده شده، بیشتر است یا ۶ میلیارد تومانی که برای حفظ و خرید خانه نیما نیاز است؟»
علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج (زادهٔ ۱۲۷۶ در دهکدهٔ یوش، بخش بلده از توابع شهرستان نور استان مازندران – درگذشتهٔ ۱۳۳۸ در شمیران، تهران) شاعر معاصر ایرانی و ملقب به پدر شعر نو و بنیانگذار شعر نو فارسی است.
نیما یوشیج با مجموعه تأثیرگذار «افسانه» که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد.
نیما آگاهانه تمام بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید و شعر نو عنوانی بود که خودِ نیما بر هنر خویش نهاده بود.
تمام جریان‌های اصلی شعر معاصر فارسی وامدار این انقلاب و تحولی هستند که نیما نوآور آن بود.
بسیاری از شاعران و منتقدان معاصر، اشعار نیما را نمادین و او را هم‌پایهٔ شاعران سمبولیست بنام جهان می‌دانند.
فراهنگ**۳۰۷۹**۱۰۵۵
تولید: علی اسدی** انتشار: زینب کارگر
انتهای پیام /*