در هر دو صورت پیشنهاد درخواست ملاقات رودررو از سوی ترامپ، یک اقدام هوشمندانه سیاسی نبوده چون با مواضع و اظهارات ماه های گذشته ترامپ در قبال جمهوری اسلامی ایران، پاسخ منفی طرف ایرانی قابل پیش بینی بوده است.
عصر ایران – در ۶ روز گذشته انتشار خبر درخواست دونالد ترامپ برای دیدار و گفتگو با حسن روحانی در حاشیه نشست سالانه مجمع عمومی ملل متحد در نیویورک، دامنه دار شده و مثل توپی در فضای سیاسی و رسانه ای دو طرف در رفت و آمد است.
این موضوع نخستین بار یکشنبه گذشته از سوی “بهرام قاسمی” سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران مطرح شد؛ به گفته این مقام ایرانی ترامپ در حاشیه نشست امسال مجمع عمومی ملل متحد این درخواست را مطرح کرده است اما با پاسخ منفی طرف ایرانی مواجه شده است.
یک روز پس از طرح این موضوع، “سارا سندرز” سخنگوی کاخ سفید در نشست خبری روزانه با خبرنگاران، این موضوع را تکذیب کرد و به خبرنگاران پیگیر قضیه گفت که این ادعا صحت ندارد.
اما در فردای این تکذیب، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا ادعای مطرح شده از سوی همتای ایرانی خود را تایید کرد و نشان داد ناهماهنگی بین کاخ سفید ترامپ و وزارت امور خارجه تحت مدیریت “رکس تیلرسون” تا چه میزان است.
موضوع به همین جا ختم نشد و دو روز پس از اظهارات سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا روزنامه واشنگتن پست با انتشار گزارشی ضمن تایید خبر درخواست ترامپ برای دیدار با روحانی از جزییات بیشتری در این رابطه پرده برداشت.
این روزنامه به نقل از یک مقام آگاه آمریکایی نوشت رکس تیلرسون وزیر امور خارجه آمریکا در حاشیه نشست مجمع عمومی امسال از “امانوئل ماکرون” رییس جمهور فرانسه خواسته تا میانجیگری کرده و موضوع درخواست دیدار و گفتگوی ترامپ با روحانی را به هیات ایرانی حاضر در نیویورک انتقال دهد.
بر اساس گزارش این روزنامه، ماکرون نیز چنین کرده اما با پاسخ منفی طرف ایرانی مواجه شده و طرف ایرانی به رییس جمهور فرانسه گفته که فکر نمی کند دونالد ترامپ در پیشنهاد گفتگو صادق و جدی باشد.
به نوشته واشنگتن پست رییس جمهور آمریکا پیش از این نیز از طرف فرانسوی خواسته بوده برای گفتگو با طرف ایرانی میانجیگری کند اما طرف ایرانی این پیشنهاد را رد کرده است.
اما ترامپ برای چه می خواسته روحانی را ببیند؟ در حالی که او در ۱۰ ماه پس از استقرار در کاخ سفید و حتی در دوران کارزار انتخاباتی با شدیدترین لحن نسبت به اقدامات و سیاست های جمهوری اسلامی ایران و برجام – که ماحصل تلاش دیپلماتیک دولت روحانی است- مخالف خوانی کرده است؟
این سوال با پاسخ مبهمی در گزارش واشنگتن پست مواجه است.
بر اساس این گزارش ترامپ می خواسته در جریان دیدار با روحانی حرف ها و اظهارات تکراری خود در مخالفت با جمهوری اسلامی ایران و سیاست های این کشور در منطقه را به رییس جمهوری اسلامی ایران متذکر شده و به او بگوید دوره عادی سازی روابط واشنگتن – تهران که در دوره باراک اوباما آغاز شده و به قرارداد برجام ختم شده، به پایان رسیده و در صورت عدم تغییر سیاست های جمهوری اسلامی ایران، آمریکا آماده مقابله با ایران است.
اما مگر این حرف ها و اظهارات و تهدیدها در طی ماه های گذشته به کرات از سوی ترامپ و دیگر مقامات کابینه او درباره جمهوری اسلامی ایران گفته نشده که حالا ترامپ می خواسته در ملاقات دو به دو با روحانی همین مضمون تکراری را منتقل کند!
آن طور که از گزارش واشنگتن پست بر‌میاید ترامپ در دیدار با روحانی به دنبال طرح موضوع و پیشنهاد جدید و مسایلی از این دست نبوده بلکه می خواسته حرف ها و اظهارات به کرات گفته شده خود را به صورت حضوری و در ملاقات مستقیم با همتای ایرانی خود تکرار کند؛ ادعایی که در صورت صحت و یا سقم دو وجه بیشتر ندارد:
۱- در صورت صحت این ادعا، این درخواست و این اقدام دولت آمریکا نیز در ادامه سیاست ها و رویکردهای به شدت مشوش و بدون استراتژی معین دولت ترامپ است که نشان از عمق بی برنامگی و به ریختگی قوه اجرایی آمریکاست؛ چون ضرورتی نداشته و ندارد که برای تکرار یک سری مواضع بارها گفته شده چنین درخواست ملاقاتی صورت بگیرد و با پاسخ منفی طرف ایرانی مواجه شود؛ چون این گونه از کیسه پرستیژ دولت آمریکا بدون فایده و هدف مشخص خرج شده است.
۲- اما در صورت عدم صحت این ادعا و در صورتی که احتمالا هدفی نامشخص در پشت ارایه درخواست این ملاقات بوده باشد؛ در این صورت نیز ادعاها و شعارهای ۱۰ ماه گذشته دولت آمریکا درباره جمهوری اسلامی ایران زیر سوال خواهد رفت و صداقت دولت ترامپ در اراده جدی در مقابله با جموری اسلامی ایران با تردیدها و سوال های اساسی روبرو خواهد شد و در این میان متحدان عرب و اسراییلی آمریکا در منطقه دچار تردیدهای جدی از قصد و نیت اصلی ترامپ برای ارایه درخواست دیدار با روحانی می شوند؛ چون در صورتی که هدفی پشت این درخواست بوده باشد این هدف به احتمال منطقی می تواند ارایه پیشنهاد یک معامله بوده باشد؛ چون تکرار تهدیدها و مواضع گذشته که نیازی به ملاقات رودررو ندارد.
