اخبار گردشگری

آثار تاریخی محوطه باستانی برزند گرمی شناسایی شد

کریم حاجی زاده روز چهارشنبه گفت: ۱۰ گمانه آزمایشی در اطراف ارگ ایجاد شده و داده های باستان شناختی نشان می دهد که شهر باستانی برزند با احتساب بخش ارگ ، ربض و شارستان وسعتی بیش از ۶۲ هکتار داشته است.
او افزود: از محوطه باستانی برزند آثار ارگ آن به ایعاد ۲۵۰ در ۱۹۰ متر در سطح زمین قابل تشخیص است.
وی همچنین با اشاره به مطالعات مقدماتی انجام شده بر روی داده های حاصل از کاوش گمانه های ایجاد شده در قلعه برزند تشریح کرد: بررسی های باستان شناسی نشان می دهد که شهر باستانی برزند دارای سه گورستان در دوران اسلامی بوده است.
به گزارش ایرنا از روابط عمومی میراث فرهنگی اردبیل ، حاجی زاده همچنین از وجود اوجاق معروف به امامزاده سید محمد بن محمد حنفیه در خارج حصار مجموعه با سردابه ای ۶ ضلعی که به آثار دوره ایلخانی شباهت دارد اشاره کرد که در یکی از گورستان های این شهر واقع شده است.
او افزود: یافته ها نشان می دهد شهر باستانی برزند برای تامین آب شرب مورد نیاز از کاریز و سیستم آبرسانی تنبوشه استفاده کرده اند و کاریز معروف به سوباشی یکی از منابع تامین آب شهر برزند بوده است.
وی گفت: این شهر در راستای رودخانه برزند گسترش طولی داشته و از سمت جنوب به شمال از دوره ساسانی تا قاجار بر وسعت شهر افزوده شده است.
شهرستان گرمی مغان در شمال اردبیل واقع شده و یادگار ایران باستان و بجای مانده از دوران کهن تیموری و اشکانی است که میراث فرهنگی نقش بسته در لابلای صفحات سرگذشتش اهمیت تاریخی این منطقه را فریاد می زند.
بر اساس اعلام اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان اردبیل ، گرمی با ثبت بیش از ۲۲۰ اثر بیشترین آثار تاریخی ثبت شده در استان را دارد.
به گفته کارشناسان ، آثار تاریخی گرمی بیشتر در درون تپه ها و قلعه های باستانی در خاک مدفون بوده و این ویژگی در پاسداری از میراث فرهنگی این منطقه در رهگذر زمان نقش مهمی ایفا کرده است.
قلعه های تاریخی آنزر ، یئل سویی و برزند در بخش انگوت ، تپه های باستانی آغامعلی در بخش مرکزی ، تپه سلاله در روستای سلاله و خرمن تپه سی در روستای شیخ لر بخش موران و شاه تپه سی که محل تاجگذاری نادر شاه افشار بوده از تاریخ پرفراز و نشیب و قابل تامل گرمی حکایت دارد.
از دیگر جاذبه های تاریخی گرمی قبور خمره ای و صندوقی شکل روی تپه های طبیعی کوچک در بخش موران است که در بین مردم به نام (دوه بوینی) یعنی گردن شتر شهرت دارد.
سیدمحمد ابراهیمی در کتاب پژوهشی در جغرافیای مغان از بررسی های ژاک مورگان باستان شناس فرانسوی در سال ۱۹۰۱ میلادی در گرمی خبر داده و نوشته است: این باستان شناس اشیای بدست آمده از قبور تاریخی گرمی را از ۲۱۰۰ تا ابتدای هزاره اول قبل از میلاد تاریخ گذاری کرده است.
به عقیده صاحبنظران یافته شدن نخستین پارچه بازمینه شطرنجی و نشان خورشید در روستای سلاله بخش موران که در موزه ملی ایران نگهداری می شود ، آثار ویران شده یک شهر در اطراف روستای شکراب در زمین های معروف به شت و قبر هایی احاطه شده از سنگ در بالای کوه صلوات از صفحات کتیبه ضخیم تاریخ گرمی است که حیرت هر بیننده ای را برمی انگیزد.
گفته می شود سنگ قبرهای تاریخی گورستان حفاظت شده روستای آلیله بخش مرکزی گرمی با نقوش هندسی دوره اسلامی مربوط به تیموریان بوده و قدمت این سنگ ها به ۷۵۰ سال پیش برمی گردد.
بر اساس تحقیقات باستان شناسان، شهر گرمی در قدیم الایام یکی از مراکز عمده استقرار اشکانیان بوده و آثاری از دوره اشکانی در روستاهای رمضانلو ، دریامان و پرمهر این شهرستان کشف شده است.
خبرنگار: گیتی طالبی ** انتشار دهنده:عارف شیرزاد
۶۰۱۸/ ۱۲۵۷

انتهای پیام /*


فرهنگی


میراث فرهنگی


گرمی مغان


حاجی زاده