به گزارش ایرنا ، مردان نمکی خفته در موزه ذوالفقاری زنجان روز پنجشنبه میزبان مهمانی بودند که برای نخستین بار از موزه آنان بازدید می کرد.
علی اصغر مونسان در حالی از اشیای قدیمی و سفالینه های کشف شده از مناطق مختلف زنجان بازدید می کرد که وجود چنین موزه ای را افتخاری برای کشور و زنجان می دانست.
مونسان می گفت: وجود چنین آثاری را به اطلاع مسئولان وزارت امور خارجه برسانید تا آنان در معرفی جاذبه های گردشگری کشور و این استان دست به کار شوند.
مسئولان زنجانی و میراث فرهنگی کشور از نبود اعتبار کافی برای حفاظت درست و استاندارد از این اشیای گران بها و تاریخی سخن می گفتند و مونسان تاکید داشت از شهرداری کمک بگیرد، تمام مردم و مسئولان باید این هم و غم را داشته باشند که از این موزه پاسداری کنند.
محمد حسن طالبیان معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور هم در جمع بازدیدکنندگان حضور داشت و در همین حین هم بود که به مونسان اعلام کرد: هم اکنون برای استاندارد سازی چهار موزه دست به کار شده ایم که یکی در زنجان، دیگری در یزد قرار دارند و برای دو موزه دیگر در حال مذاکره با تیم ژاپنی هستیم و هنوز محل دقیق آنها مشخص نشده است.
مونسان می گفت: موزه ای با این آثار و اشیای تاریخی نیاز به استفاده از فضایی استاندارد و اصولی دارد و باید فکری به حال صیانت از آنها کرد.
معاون رئیس جمهور این را هم می گفت که همه این شیشه های محافظ آثار تاریخی به آسانی می توانند با یک زلزله نابود شوند و اشیای تاریخی به خطر بیفتند.
وی به بازدید از کتاب های خطی قدیمی و اسناد تاریخی روی دیوارهای موزه رفت و خواستار اعلام فراخوانی برای جمع آوری تمام آثار و اسناد تاریخی در اختیار مردم شد.
مونسان در نهایت به اتاق اصلی موزه و محل اسکان مردان نمکی رسید و در نهایت حیرت سه مردی را دید که از آن سوی تاریخ آمده، مسافر زمان بودند و اکنون در این جا آرام به خواب رفته اند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان قصه اصلی این مردان تاریخی را اینگونه شروع کرد که سال ۱۳۷۴، از معدن چهر آباد حین برداشت نمک، سر کامل مردی پیدا می شود و اهالی می پندارند که شخصی وی را به قتل رسانده و در این محل رها کرده است.
یحیی رحمتی ادامه می دهد: مسئولان پس از تشکیل پرونده به فکر یافتن عامل جنایت و نحوه تشییع جنازه می افتند به این بهانه که جنازه روی زمین نباید بماند که در همین حین، فکر تاریخی بودن این سر به فکر آنان می رسد و پس از آزمایش به یک عدد شگفت انگیز از عمر آن دست می یابند.
۱۷۰۰ سال، سر شخصی با چنین قدمتی در دست مسئولان بود و آنان گویا که به جزیره گنجی دست یافته بودند، متوجه قدمت و ارزش تاریخی معدن چهرآباد می شوند، بحثی که رحمتی به سخنان خود اضافه می کند.
حین حفاری ها، پنج پیکر مومیایی دیگر کشف می شود اما استخوان های ۲ مومیایی حین اکتشاف غیر اصولی نابود می شود و از دست می رود و در نهایت سه پیکر دیگر به طور کامل اکتشاف و به موزه مردان نمکی منتقل می شوند، رحمتی این جمله ها را هم به مونسان اعلام می کند.
رحمتی در ادامه به مرد نمکی چهارم که پیکر، لباس و کفش و چاقوی زمان هخامنشی را به همراه دارد اشاره می کند و می گوید: هیچ اثری از لباس مردم عادی دوران هخامنشی در اختیار نبود تا آنکه این مرد ۱۶ ساله پا به عصر ما گذاشت، کفش و چاقو در پا و دست وی حکایت از قدمت ۲۳۵۰ ساله کفش و چاقوی زنجان و ایران دارد.
همین توضیحات رحمتی کافی بود تا مونسان بار دیگر تاکید کند: تمام استان باید به حضور و برخورداری از چنین موزه ای افتخار کنند و همه تلاش خود را برای حفاظت از آن بکار گیرند.
مونسان در حالی خانه ذوالفقاری ها را با مردان مسافر زمان ترک می کرد که موقع خروج در دفتر یادبود موزه نوشت ‘ با دیدن این موزه و آثار گرانبها و فاخر پیشینیان خود، که باعث شعف و افتخار می باشد، این موزه و آثار آن معرف خوب هویت گران سنگ ایرانی است. شعور و فرهنگ کهن محل توجه همه جهانیان می تواند باشد و امید وارم تمامی زنجانیان عزیز و با فرهنگ، قدر شناس هویت خود باشند و به اعطلا و حفظ این موزه کمک کنند.’
۳۰۰۱/۸۰۶۸
خبرنگار: مینا افشاری** انتشار: اسماعیل جهانبخش
انتهای پیام /*